Pakken wat je pakken kan

We zouden toch eigenlijk een voorbeeld moeten nemen aan de NS.  Die zijn tenminste  áltijd voorbereid op winterse omstandigheden, al bij de geringste kans op een sneeuwbuitje worden de dienstregelingen al aangepast.
Dat zouden wij ook moeten doen!
Dan had ik afgelopen vrijdagochtend niet vol spijt naar buiten hoeven kijken... eindelijk sneeuw en zon!  
Maar 'mijn dienstregeling'  kan ik niet zo maar aanpassen ;-(  
Het zat er dus helaas niet in om eindelijk van echt winterweer te gaan genieten.....



Maar  ik deed mijn uiterste best om in de tweede  helft van de middag toch nog even met de camera op pad te kunnen gaan.
De meeste sneeuw was helaas al weer verdwenen en ook de zon liet zich niet meer zien.
Ik besloot om op zoek te gaan naar sneeuwklokjes, met een beetje mazzel vind ik er een paar tussen wat restantjes sneeuw, want ja, ook al is het minimaal,  je moet deze winter echt pakken wat je pakken kan!

Op het Landgoed Elswout zie ik al direct sneeuwklokjes, en zélfs eentje in een beetje sneeuw!
Voor het mooiste lage standpunt duik ik op de grond en.....kom ik tot de conclusie dat mos en sneeuwresten echt klets- en kletsnat zijn, en..... dat zowel mijn jack als mijn oude skibroek niet meer waterdicht zijn ;-(
Dit gaat hem zo niet worden,  de foto heb ik niet eens gemaakt.
Eerst maar terug naar de auto om mijn zeiltje op te halen,  hè, allemaal verspilling van de weinige tijd die ik heb, en het kwaad is natuurlijk al geschied, ik ben nat en dat is koud.
Maar ja,  pakken wat je pakken kan,  dus niet zeuren en mét zeiltje in de herkansing.

Via een andere route loop ik terug.

Daar staan de sneeuwklokjes niet in de sneeuw,

maar ik kan er toch niet zo maar aan voorbij lopen.

Alle nattigheid is toch ergens goed voor,

druppeltjes zijn altijd leuk.

De minimale sneeuwrestjes herinneren me echter wel meteen weer aan mijn plannen

voor sneeuwklokjes in de sneeuw.

Dus verder op zoek!

Het is me duidelijk dat de eerste sneeuwklokjes op de zonnigste plekjes boven de grond komen,

want de meeste bloemetjes vind ik op  plaatsen waar geen sneeuw meer ligt.

Maar dan vind ik toch een helling waar het nog wit is, én er staan sneeuwklokjes!

Gauw zeiltje neergelegd, maar oeps! 

Gladde skibroek op glad zeiltje... 

ik gleed telkens weg, in de richting van de sloot...

Nou ja,  nat was ik natuurlijk toch al,

maar nóg natter, nee, toch liever niet.

Dus maar heel snel even gepakt wat ik pakken kon,

en toen gauw een veiliger heenkomen gezocht.

Slotwoordje:

Nou,  ik heb toch in ieder geval mijn eerste sneeuwklokjes in de sneeuw!

Maar als ik zo de serie bekijk, dan zie ik dat ik veel te weinig variatie in afstand en compositie heb. Zo'n onderwerp moet veel meer uit te halen zijn.

Als 'excuus' voer ik maar aan dat ik te weinig tijd had,  en dat ik snel even moest 'pakken wat ik pakken kon'.

Ik hoop op een herkansing!  en dan hoop ik ook dat mijn dienstregeling dan beter aangepast is ;-)
En een beetje sprankelender licht zou ook wel fijn zijn...