Gisteren ben ik met Henk, GertJan en onze jongste Blogger Bart ( 9 jaar!) naar het Nationaal Park de Hoge Veluwe geweest om naar de Edelherten te kijken.De bronsttijd van de edelherten valt net wat eerder dan die van de damherten, namelijk in september, het is de 29e, dus we zijn aan de late kant, maar met een beetje geluk beleven we er nog iets van.
Het is in ieder geval een prachtige woensdagmiddag, we fietsen eerst wat rond op de witte fietsen, en gaan dan naar de Wildbaan.
Wanneer we daar zijn horen we de herten in het bos burlen, wat een oergeluid! Tussen de bomen door zien we af en toe een bruine schim bewegen, ze zitten duidelijk in de in de buurt, maar ze laten zich verder niet zien
Om een uur of vijf komt de boswachter
Het is voedertijd!
Vol verve strooit hij de appeltjes op het heideveld langs de bosrand
Ik krijg een beetje het gevoel van: dit is niet echt natuurlijk, de edelherten worden met voer uit het bos gelokt, gewoon voor het plezier van de toeschouwers en de fotografen.
Maar ja, ik ben één van die toeschouwers, en hier kom ik voor!
Ik posteer mij dus met camera tussen de andere fotograferen en wacht.....
Het duurt nog zeker een half uur, waarin het geburl zich steeds volop laat horen en dan...
verschijnt aan de bosrand een groot mannetjeshert
Vervolgens komen de vrouwtjes het veld op, eerst ver weg
maar dan steeds dichterbij!
Ze komen van alle kanten
en beginnen rustig van de appels te peuzelen
Er klinkt weer geburl!
Het mannetje komt het veld op
en voegt zich bij de geiten
Vanaf dat moment konden we meer dan een uur genieten van een prachtig schouwspel
Er komen steeds meer hindes bij
Het is net of het mannetje de vrouwtjes alle kanten op drijft
naar links
naar rechts
Maar het zijn de vrouwtjes, die bepalen waar de groep naar toe gaat, die stoere kerel rent er alleen maar achteraan.
De vrouwen zijn de baas, en meestal is dat het oudste vrouwtje
Om de rangorde wordt door de vrouwtjes onderling nog wel eens gekibbeld, hier breekt dan ook ineens onenigheid uit
Je verwacht de mannen te zien vechten, maar dit is ook wel een heel leuk intermezzo! 
Meneer denkt, die vrouwen doen maar!
Hij neemt de kuierlatten
Die rust is echter van korte duur, luid burlend komt hij weer terug
met een jong vrouwtje in zijn kielzog
Ik heb natuurlijk weer veel te veel foto's gemaakt, dus nog maar wat plaatjes van deze stoere burlende kerel:
Het is zeven uur in de avond
de zon staat steeds lager
en de ISOwaarde van onze camera's wordt steeds hoger.
Ook de temperatuur daalt rap, na alle opwinding staan we ineens te rillen van de kou, het is mooi geweest, we pakken de spullen in en gaan naar huis
Slotwoordje:
Zelfs in de auto duurde het nog een tijd voordat ik het weer warm had, maar wat was het de moeite waard! Voor zo'n mooi schouwspel schuif je graag aan bij de vele andere fotografen op de Wildbaan :)
