Na een aantal hele drukke dagen was ik moe, dan kun je op je vrije dag natuurlijk eerst eens lekker uitslapen, maar je kunt jezelf ook even oppeppen, vroeg op en naar buiten!
Dat deed ik gisteren, de weersvoorspelling beloofde een zonnige dag, en toen ik, met weliswaar wat moeite, vroeg mijn bed uit kwam, zag ik inderdaad de sterretjes aan de hemel flonkeren, dus het zag er veelbelovend uit.
Nog even naar het weerbericht gekeken, kans op wat mist, nou, zonsopkomst met mistflarden, ik gá ervoor!
Dus ontbijten, tas inpakken, en tegen zeven uur stapte ik in de auto, geen ster meer te zien, maar dat komt vast wel goed?
Ik wil naar de polder, zien of de grutto's en de kievitten er weer zijn, dus ik zet koers richting Eemnes.
Tja, ik had het misschien kunnen weten....water en weiland, daar is mist het hardnekkigst, dus eenmaal aangekomen bij de Eempolder zag ik nagenoeg geen hand meer voor ogen, verkeerd gepland dus, een "Mis(t)kleun"
Ik begin toch aan mijn tocht door de polder, maar twee uur lang was dit ongeveer wat ik zag ;-(
Met enige moeite is nog net een wegvliegende zilverreiger te zien, kievitten waren er volop, vooral ganzen natuurlijk, maar ook buizerds, smienten, hazen, kortom alles wat je in de polder mag verwachten heb ik gezien, al was het door een dikke mist.....
Het enige dier dat ik duidelijk kon fotograferen was dit schaap....
Wel leuk, vind ik, zo met de druppel aan zijn snuit
Koud geworden tot op mijn botten loop ik terug naar de auto, en zie nog net dit goedmakertje, een vleugje voorjaar
Gemaakt van heel dichtbij met de 16-80mm lens, die gebruik ik eigenlijk bijna nooit voor close-ups, maar het blijkt best goed te gaan, want de minuscule druppeltjes zijn goed zichtbaar
De lucht lijkt wat helderder te worden, dus ik heb nog goede hoop dat de zon zich laat zien, en ik besluit een boswandeling te gaan maken, wandeling "De Zuid" bij Hollandsche Rading
Hier zie ik gelukkig langzaam de mist optrekken, ik hoopte eigenlijk op van die mooie zonnestralen door de vochtige lucht, maar ja, je ziet niet altijd wat je wilt zien!
Met het bruine blad op de grond lijkt het hier een beetje herfstachtig, maar de vogels die ik hoog in de bomen hoor, bewijzen het tegendeel
De vogeltjes laten zich alleen maar horen, en niet zien, dus dan toch maar een herfstachtig detail
Wat mos met hier en daar nog wat druppeltjes ertussen.
Het wordt toch eigenlijk wel eens tijd voor die macrolens, die al geruime tijd op mijn wensenlijstje staat, duurt echt niet lang meer hoor!
De Zuid was in het begin van de vorige eeuw nog een geheel open heide. Het gebied bestaat uit een aantal deelgebiedjes met veelzeggende namen als Bosberg, Hengstenberg, Dassenbos en Erfgooiersbos. Het Dassenbos wordt (weer) af en toe door dassen bezocht.
Het bos is helemaal aangeplant, het grootste deel na een diepe grondbewerking. Dit spitten is na de Tweede Wereldoorlog gedaan door werkeloze mannen uit Amsterdam, helaas niet erg goed, het waren tenslotte geen vakmensen. Aan de groei van de bomen is soms te zien waar niet goed is gewerkt. Het bos moest veel hout produceren om aan de grote vraag van de Limburgse kolenmijnen te voldoen. Het hout werd gebruikt om de mijngangen te stutten. Nu wordt het bos in een rustig tempo omgevormd tot natuurbos.
De runderen die het gebied begrazen helpen bij die omvorming
Terwijl ik hier op een bankje zit te genieten van de zon, die nu toch echt is doorgebroken, zie ik tussen de bomen achter de runderen ( leuk trouwens, met die kalfjes erbij!) twee reeën wegschieten!
Ik ben inmiddels al erg gecharmeerd van dit bos, maar die reeën zijn een extra reden om nog eens terug te komen
Het zijn bijzonder donkere runderen die hier rond lopen, nummer 9122 staat me even nieuwsgierig aan te kijken
Ja, dan zie ik eindelijk een keer zo'n schattig kuifmeesje, laat ie alleen zijn achterkant zien!
Maar het parmantige kuifje is gelukkig wel te zien. Ik weet niet of hij hier op zoek is naar voedsel of naar een geschikt nestje?
De wandeling is zo'n 7 km lang en erg afwisselend, wat je wel voor lief moet nemen is het constante geluid van de zeer nabijgelegen A27, wat, afhankelijk van de wind, toch wel storend kan zijn
Geïnspireerd door andere foto-sites bekijk ik tegenwoordig bomen met een andere blik, en dan zie je dus deze interessante structuur van een boomstam
Prachtig hoe door de hoge bomen het zonlicht precies op deze tak valt, een mooi lichtpuntje in het donkere bos
Bij dit soort detailopnames is het altijd de kunst om een mooie rustige achtergrond te krijgen, hetgeen me hier aardig is gelukt, al zeg ik het zelf
Ik ben even van de route afgegaan om een kijkje te nemen vanuit het uitzichtpunt bij het Hilversumse Wasmeer.
Het Wasmeer is een voormalig heideven dat altijd gaaf is gebleven en pas in de 20ste eeuw door bos omsloten werd. Het gebied is wegens zijn kwetsbare oevervegetatie niet vrij toegankelijk
Eens de blik omhoog, zo bekijk je het bos weer eens vanuit een heel ander standpunt
Ik besluit de serie met dit plaatje, de combinatie van het oude half vergane blad en de knop vol belofte van nieuw leven, vind ik wel treffend voor deze tijd van het jaar, eigenlijk nog winter, maar met regelmatig een hoopvol vleugje voorjaar in de lucht
Slotwoordje:
Na de mis(t)kleun van de vroege ochtend, kwam het deze dag weer helemaal goed, na kilometers lopen kwam ik rond een uur of drie niet moe thuis, maar juist weer helemaal kwiek en opgepept! Natuur en buitenlucht, een goed recept tegen vermoeidheid na drukte, ik kan het iedereen aanraden
Tot de volgende keer en groet
Loes
