Prullenbak of Prijs ?

Vorige week zaterdag ging ik met winnende  Gonnie mee naar de Prijsuitreiking  van de  Roots Natuurfotowedstrijd en uiteraard was ik daar in de gelegenheid om alle prijswinnende foto's uitgebreid te bewonderen. Wat een prachtwerken,  ik heb nog een hoop te leren...

Alleen de Eigen-Wijze Prijs, voor de Eigenwijste foto van 2012, de hooiwagen, daar had ik even wat moeite mee,  heel oneerbiedig fluisterde ik Gonnie in haar oor, dat ik die foto hoogstwaarschijnlijk naar de prullenbak verwezen zou hebben.

Ik moet achteraf  zeggen dat, nu ik deze Hooiwagen vaker heb bekeken,  ik er wel wat meer in ga zien.

Na afloop gingen we samen op fotopad, want, zoals Gonnie in haar blog schrijft: de inzending voor de nieuwe wedstrijd is al over een half jaartje :-)

Nou, winnende foto's hebben we die middag zeker niet gemaakt, maar we hadden het erg gezellig, en bij elke mislukte foto riepen we lachend  en gekscherend  'nou,  die gaat voor de Eigen-Wijze-Prijs!'

De enige echt eigenwijze foto die ik maakte, die durf ik hier niet te laten zien, dat was een wel héél eigenwijze stinkzwam ;-)

Zo, dat was de inleiding,  nu de kern van het verhaal:

Gistermiddag was ik op het mooie Landgoed Elswout om paddestoelen te fotograferen,  

daarvan volgt binnenkort nog  een blogje.   

Ik was er bezig geweest met een spinnetje onder de hoed van een paddestoel, 

ik probeerde er iets moois van te maken met tegenlicht en groot diafragma, 

maar het wilde niet zoals ik wilde. 

Dus toen ik gisteravond de resultaten bekeek ging de een na de ander de prullenbak in,  

 behalve deze

Er is helemaal niets scherp op deze foto, maar toch heeft ie wel wat?

De vage mosjes vind ik erg mooi, de steel en rand van de hoed lijken wel dubbel,  

dat vind ik ook een apart effect.

Tja,  die spin had ik graag wat scherper gezien, maar,  

toen dacht ik ineens weer aan die Eigen Wijze foto:   

die hooiwagen was ook niet scherp ;-)

Dus misschien is deze foto toch nog niet zo verkeerd?

Slotwoordje:
Ik leg deze foto maar eens voor aan de  Bloggers, geef eens jullie eerlijke en  ongezouten mening, en roep maar,  
is het Prullenbak of Prijs ?  
Ik ben benieuwd!

Pierewaaien

Een bezoekje aan de Zuidpier van IJmuiden is altijd de moeite waard,  ik mag het dan ook graag zo af en toe eens doen.  In de afgelopen maand was ik er zelfs twee keer. 
De eerste keer ging ik een dagje met medeblogster Elly op pad, op vrijdag 24 augustus. Het plan om samen een dagje te gaan fotograferen stond al heel lang in de planning,  en daar gingen we nu dan eindelijk

We nemen eerst even een kijkje op het brede strand van IJmuiden,
zoals gewoonlijk zitten daar de Grote Sterns

Nu ze hun strakke zwarte petje verliezen, lijken het net  kalende oude mannetjes :-)

Dan gaan we de Pier op.

De Steenlopertjes dragen nog hun mooie bonte zomerkleed.

Ik heb mezelf eens in bedwang gehouden, en de foto niet verder gecropt.

Dat is toch eigenlijk net zo mooi, met wat van hun leefgebied erbij

Een jonge Zilvermeeuw laat bij zijn landing de staartveren mooi zien,

wat zijn die prachtig getekend.

Zo zie je maar, dat ook een doodgewone meeuw een aardig plaatje kan opleveren

Bedelen, dat kunnen ze nog goed,  die 'kleine' meeuwen.

Ik vind het telkens een zot gezicht, omdat de jongen vaak groter lijken dan de ouder

Het is een aangename zomerdag, en net als deze mensen 

genieten wij volop van de bijzondere sfeer op de pier

en het heerlijke zonnetje

Leuk, zo'n badderend  Steenlopertje

Je hoopt natuurlijk altijd om wat bijzonder soorten vogels te zien,

maar dat zit er niet in vandaag.

Ach,  ik vind het ook een uitdaging om de gewone soorten

mooi op de kiek te zetten,  over deze aalscholver

ben ik zelfs best tevreden

Aalscholver - Scholekster

Ik heb altijd de neiging om die namen door elkaar te gooien,

maar ik weet het verschil toch echt wel hoor!

De tweede keer dat ik naar de Zuidpier ging was samen met Ghita op vrijdag 7 september

Wederom een zonnetje, maar ook een stevige wind,  

die de golven lekker woest op de basaltblokken stuwt

Het Tij,  tja,  dat hebben we verkeerd gepland,  het is hoogwater,
dus de mooie bemoste en bewierde stenen, waar de vogels graag foerageren,
die liggen onder water. 

Maar gelukkig hebben wij geen 'tijdgebrek'  we blijven gewoon tot in de middag,
tot het tij weer keert

Intussen is er toch genoeg te beleven, zoals een aalscholver in het schuim.

Telkens maar duiken, en telkens maar hopen wij dat ie met een visje bovenkomt

En als je maar geduld hebt,  dan gebeurt dat wel een keer!

Op de Pier moet je niet alleen op de vogels letten,

de bedrijvigheid van de vissers is ook prachtig om te zien

En wat te denken van een cruiseschip dat op de rotsen loopt!

Geen photoshop,  maar gewoon het juiste standpunt ingenomen, 

en het effect van de telelens, die de boel in elkaar drukt,  doet de rest

Steenlopertjes zijn alom vertegenwoordigd, en die willen nog wel eens mooi poseren.

Zo grappig,  Ghita heeft deze foto vrijwel exact hetzelfde in haar blog staan

Mooi poseren is leuk,  maar een beetje actie is ook welkom.

Klaar voor de sprong....

Hupsakee!!!

Haha,  de oplettende kijker ziet natuurlijk dat dit niet hetzelfde Steenlopertje is, 

hier valt het licht namelijk heel anders.

Ik heb zo'n sprongetje zó vaak geprobeerd,  maar het is niet te doen,

deze foto is ook niet scherp,  maar ik vind hem wel leuk

Intussen begint het laag water te worden, 

maar nu kampen we aan de zuidzijde van de Pier met tegenlicht

en rond het middaguur wordt aan de andere kant het zonlicht wel heel erg fel.
Het valt ook allemaal niet mee :-)

Een vliegend steenlopertje heb ik ook nog geprobeerd,  lukte niet,

maar hier heb ik hem er als bonus gewoon bij ;-)

Bij toeval kwamen we René tegen,  da's fijn,  want zonder hem had ik deze Zeekoet nooit gezien ;-)

Dus René,  mijn hartelijke dank!

De Zeekoet dook steeds onder,  en al turend over het water om uit te vinden waar

hij gebleven was,  zag ik ineens een Zeehond.

Geen wereldfoto, maar ik vond het enorm gaaf om hem te zien

Slotwoordje:

Ik denk dat echte vogelaars best teleurgesteld zullen zijn als ze bij de Zuidpier niet wat meer bijzondere soorten aantreffen, maar zelf kan ik daar niet zo mee zitten,  ik heb van beide dagen gewoon lekker genoten!

Zeldzaam Grensgevalletje

We komen al geruime tijd bij elkaar op de blogs,  wisselen wel eens info uit over natuurgebiedjes bij ons in de buurt,  dus het kon niet uitblijven: we moesten elkaar maar eens in levende lijve ontmoeten.

Natuurlijk deden we dat  'in het veld', en zo gingen Yvonne en ik  afgelopen zondag samen met Maria en Marianne op libellenjacht in het Gagelbos bij Utrecht. En dat werd gezellig!

De libellen werkten eerst niet mee, dat wil zeggen,  het weer zat tegen,   geen zon, aardig windje, 

dus geen libel te zien. Maar ach, we hadden genoeg te babbelen,  dus we amuseerden ons prima.

Maar toch werden we wel blij toen  wat later de zon er af en toe even door kwam,  

er begon  toen meteen van alles rond te vliegen.
En gelukkig gaan die Houtpantserjuffertjes er regelmatig mooi voor zitten

 Prachtig, al die metallic  kleurtjes,  dus even  close in beeld.
Zo'n  juffertje is zo fragiel dat een dun twijgje meteen een lelijke  dikke tak lijkt :-( 

 Paardenbijters en Bruine Glazenmakers zien we alleen maar vliegen, 

en juist die willen we zó graag fotograferen.

Nou, dan maar de Heidelibel,  ook niks mis mee, leuk, zo op die stekelbol

 Alleen die wind,  die is echt spelbreker, scherpstellen is  bijna niet te doen,

er zijn dus weer héél veel foto's de prullenbak ingegaan

Marianne had laatst wat geëxperimenteerd met flitsen,  daarmee ben ik nu ook eens wat gaan stoeien.

Het resultaat valt me niet tegen, deze juffer is scherper dan een zelfde foto zonder flits.

Je ziet  nu alleen de reflectie op de facetogen, dat staat wat vreemd.
 ( ik heb gewoon de flitser van de camera gebruikt)

Nog een flits-experimentje
( en weer zo'n veel te dikke tak)

En even een crop om de verschillen te bekijken: 

Met flits

en zonder flits

In de vergroting is goed te zien dat de geflitste foto meer details in de kop laat zien

Het blijft toch altijd enig, die juffers en libellen, 

maar de mooiste vondst van de middag was voor mij toch deze:

Zo!! Wat een joekel van een spin!  

Het lijf is minstens twee centimeter lang.

Maria deed deze ontdekking, en daar waren we alle vier blij mee.

Nou ja, Marianne iets minder.... 

daar kwam ik pas achter toen ik de volgende dag haar

blogverslagje van deze middag las.

Stoer hoor Marianne, dat je toch foto's hebt gemaakt!!

's Avonds blijkt dat we alle vier achter de computer zitten om uit te vinden welke spin we nu toch hebben gezien.  Het is al gauw duidelijk,  een Oeverspin.

Er zijn twee soorten,  de Gerande Oeverspin  en de Grote Oeverspin.

Tja, met die gele randen zou je zeggen dat het de Gerande is, maar nee, zo werkt het niet.  

Beide soorten kunnen die randen hebben,  maar ze zijn er ook zonder rand.  Zo lekker verwarrend.

Toch blijkt het simpel volgens Waarneming.nl :

Vind je de Oeverspin in een laagveengebied  dan heb je te maken met de Grote Oeverspin, zie je hem op een andere plaats,  dan is het een Gerande Oeverspin.

Oké,  de Gagelpolder is laagveengebied,  dus we zijn er uit,  het is de Grote Oeverspin.

Wat dan weer 'jammer'  is, is dat de Grote Oeverspin in het hele land zeldzaam is,  behalve in  Utrecht en Overijssel.   

'Onze'  Utrechtse spin is dus geen  zeldzaamheid, maar  valt heel gewoontjes onder de vrij algemene soorten.

Het valt ons op dat deze Grote Oeverspin  ook is waargenomen op de Kromme Rade bij Kortenhoef,  en daar is hij dan volgens Waarneming.nl  wél zeldzaam, want dat is in de provincie Noord Holland.

Laat de Kromme Rade  nu bij mij om de hoek zijn....  dus de volgende dag ga ik op zoek naar dat zeldzame exemplaar ;-) 

Ik was hier sowieso al weer te lang niet geweest,  de Kromme Rade,  

de oude grens tussen Utrecht en Noord Holland,  

is een prachtig pad tussen Kortenhoef en Loosdrecht,  

 langs sloten vol met krabbenscheer

En langs dit mooie pad vind ik inderdaad de Grote Oeverspin!

En deze is dus wel zeldzaam ;-)

Wat een gekkigheid toch eigenlijk...

Want, zoals ik al schreef loop ik hier tussen Loosdrecht en Kortenhoef,  op de oude grens tussen Noord Holland en Utrecht.

Voorheen  hoorde Loosdrecht bij Utrecht,  maar sinds de gemeentefusie met de plaatsen  's Graveland en Nederhorst den Berg,  die beide in Noord Holland liggen,  is Loosdrecht ook overgeheveld naar Noord Holland.   Was deze nieuwe gemeente Wijdemeren er nooit gekomen,  dan was de Grote Oeverspin aan de ene kant van pad zeldzaam geweest,  aan de andere kant niet....

Typisch een Grensgevalletje dus ;-)

Nou ja, terug naar de Oeverspin, zeldzaam of niet ;-)

Ik vond nog een tweede exemplaar, deze heeft nauwelijks gele randen, 

en let op,  hij heeft nog maar 6 poten, die eerste heeft er trouwens ook maar 7

De eitjes zijn net uit, en het vrouwtje past heel goed op de kleintjes, 

de zogenaamde spiderlingen,  

die op een kluitje in een luchtig geweven webje zitten

Bij verstoring ( ja, ik leunde te ver voorover en stootte tegen het riet aan, sorry)  

verspreiden de kleintjes zich razendsnel

Maar ze kruipen  ook weer heel gauw terug in hun veilige nestje. 

Daarbij klauteren ze speels over moeder heen,  een heel koddig gezicht.

Slotwoordje:

Tja,  je begint een berichtje over een middagje libellen,  en je dwaalt af naar een spin,  kan maar zo gebeuren...

Deze serie was ook eigenlijk  ook nog helemaal niet aan de beurt, maar ik had er gewoon zin in  om deze te maken,  kan ook gebeuren ;-)

Een volgende keer dus weer  terug in de tijd,  dat moet toch ook gebeuren ;-)

Dauwdruppeltjes

Na een natte zondag, volgde op maandag 27 augustus een droge en heldere ochtend, een uiterst geschikt moment om nu toch eindelijk eens libellen met dauwdruppeltjes te gaan zoeken.
Dus ging ik in de vroege ochtend  terug naar Laegieskamp, daar had ik een paar dagen eerder genoeg libellen zien vliegen, dus gaat vast wel lukken...

Yep, gevonden!

Scherpgesteld op de druppels, want daar ging het om, dus helaas het koppie niet scherp.
Diafragma f/16 blijkt dus nog niet genoeg te zijn,
achteraf bedenk ik dat ik wat meer afstand had kunnen nemen,
dan wordt de scherptediepte wat groter.
Weer wat geleerd ;-)

Zo mooi om te zien hoe lijf en vleugels helemaal onder de dauwdruppels zitten

En dauwdruppels zie ik overal! 

Zo prachtig,  ik wil álles wel fotograferen, maar ik kwam voor de libellen

Toch nog even deze mooie Viervlekwielwebspin in haar web

leuk scrabblewoord trouwens ;-) 

Dan terug naar doel van deze ochtend,  een bedauwde libel, 

dit keer met wat bloeiende heide op de achtergrond.

Intussen is het zonnetje boven de bomen uitgestegen,
en dat maakt de foto wat sprankelender dan de eerste beelden

'Ruitenwissertjes'

Zo grappig om te zien, hoe hij/zij met de pootjes  het natte voorhoofd  en ogen wist.

En me dan aankijkt met een blik van 'ja, nou kan ik je beter zien'

Even wat proberen met tegenlicht

Heidelibel op Heidetakje,  ja,  zo hoort het ;-)

Ook de heidebloempjes zitten vol met dauwdruppeltjes, 

het is toch echt de moeite waard om zo lekker vroeg op pad te gaan,

ik zeg dan ook  steeds tegen mezelf:

'Vaker doen Loes!'

Deze bedauwde Watersnuffel  hangt nog rustig te drogen

terwijl deze al hoog en droog aan een stevig ontbijt zit

Slotwoordje:
En dan voor je het weet heeft de zon alle dauw ineens doen verdwijnen,  en is de magische vroege ochtend weer veranderd in een gewone maandag.
Ik was blij met deze uurtjes, en ook met deze foto's, maar als ik heel kritisch kijk ( en dat doe ik nu eenmaal)  dan zie ik dat ik er meer uit had kunnen halen,  ik had bijvoorbeeld meer met het mooie ochtendlicht kunnen doen,  en ik zou eens statief ipv monopod mee moeten nemen... 
Nou prima, meer dan genoeg redenen om nog eens in de herkansing te gaan!