De mooie natuur daagt mij uit om te fotograferen, de wens om goed te leren fotograferen daagt me uit om er steeds vaker
op uit te gaan om te oefenen.
Een heerlijke wisselwerking dus, waaraan ik veel plezier beleef.
Op deze site doe ik verslag van mijn pogingen om wat ik zie zo mooi mogelijk vast te leggen.
Bedankt voor je bezoekje, en mocht je een reactie achter willen laten, dan stel ik dat erg op prijs.

Klik op een foto voor een presentatie in groter formaat en hogere kwaliteit!


woensdag 20 februari 2013

Katwijk



Al een tijdje wilde ik graag naar Katwijk om daar de zonsondergang te fotograferen. Een wens die gedeeld werd door Ghita en Yvonne, dus we hielden de weersvooruitzichten in de gaten, en ook de waterstanden.  
Laag water leek ons wenselijk om de stenen bij de uitwatering goed te zien, en een zonnetje hebben we natuurlijk ook nodig!
Afgelopen zondag viel alles samen,  een prima weertje,  laag water om 16.00 uur  en zonsondergang om 18.00 uur.
Alleen had Von de pech dat ze andere verplichtingen  had,  dus Ghita en ik spraken met zijn tweetjes om een uur of half vier  af in Katwijk.
Het was zulk heerlijk weer dat ik er al eerder was,  Ghita bleek er precies zo over gedacht te hebben, en belde om twee uur:  ik ben er al! , dus we hadden de hele middag om lekker op het  strand te spelen ;-)







De Drieteenstrandlopertjes zijn iedere keer toch weer heel erg leuk 'speelgoed'






Lekker plat op mijn buik in het natte zand,  
oh.. dan zie ik er écht niet meer uit als ik op sta ;-(






 Het was op deze voorjaarsachtige zondag best druk aan het strand,  
en toen ik een hoop mensen in de achtergrond zag wilde ik deze foto eigenlijk 
niet maken, maar ik drukte de ontspanknop toch in,  en zie, de vrolijk
gekleurde jassen zijn eigenlijk een hele aardige toevoeging






Ghita kwam met een leuk idee:  schelpjes in de terugtrekkende branding.
Hierbij wilde ik wel proberen om wat dynamiek vast te leggen






Met behulp van het grijsfilter zit de beweging er lekker in!
Deze foto's zijn gemaakt bij iso 50, f/13 en 1/6 sec.





Scheermesje als golfbreker






De middag vliegt voorbij, de zon staat al laag boven de horizon, dus we wandelen 
naar de uitwatering. Onderweg maak ik deze foto van de strandhuisjes die net weer zijn opgebouwd.

Eenmaal bij de uitwatering  lijkt het er op dat we hier toch niet bij het goede getij zijn? 
 het water staat zó laag, dat de stenen nagenoeg  op het droge liggen, 
dat was nou net niet onze bedoeling






Toch zoeken we hier een plekje  voor de zonsondergang, 
het is natuurlijk wel een voordeel dat we nu tussen de stenen kunnen staan






De echte kleurenpracht ontstaat,  zoals vaker,  pas als de zon al ruim onder is,
het wordt steeds mooier,  dus we blijven  nog even.....






En dan ineens valt alles perfect samen!
Op het moment dat de kleuren op hun allermooist  zijn komt het water omhoog.
Gauw het grijsfilter weer voor de lens voor een langere sluitertijd.
Wow!  dit soort foto's wilde ik al heel lang  heel erg graag maken,
en nu sta ik hier en lukt het, gááf!
Dat ik inmiddels tot mijn enkels in het water sta heb ik niet eens in de gaten ;-)





Toch maar een hoger en droger plekje opgezocht,  op de strekdam,
 het kan nog net heel even, voordat die ook onder water staat.
Het is inmiddels donker,  maar nog zó mooi,  nog een laatste foto...
en dan rennen, want de voetjes worden weer nat!


Slotwoordje:
Op het lijstje voor de volgende keer:  Kaplaarzen en zaklamp, zodat ik nog langer kan blijven staan.
En niet te vergeten de groothoeklens,  zodat er nóg meer moois in beeld past!


zondag 17 februari 2013

Het Blauwe Uurtje

De laatste twee weken kwam mijn camera helaas niet uit de tas,  ik was te druk met andere dingen, dat kun je soms zo hebben, maar ik krijg toch wel weer zin om een blogje te maken.  Gelukkig zit er nog wat in het archief!
Op vrijdag 11 januari gingen Yvonne en ik nog een keer naar Amsterdam,  de avondfotografie in onze fotogenieke hoofdstad smaakte naar meer. Dit keer hadden we afgesproken met Greet en Raymond,  en we waren er op tijd voor het 'Blauwe uurtje'.



Als we uit de parkeergarage komen dan zien we tot onze aangename 
verrassing dat we in het 'roze uurtje' zijn beland,  
gelukkig had ik heel snel camera en statief paraat, want  'roze uurtje'  
bleek slechts een 'roze minuutje' te zijn



Nog geen minuut later was de sfeer totaal veranderd




En dan gaat het snel, de duisternis valt, maar de lucht is nog niet donker,  
 het samenspel van het laatste natuurlijke licht en het kunstlicht zorgt voor een mooi evenwicht
waarbij de lucht nog even uitzonderlijk blauw blijft,  het 'Blauwe Uurtje'.
Ik had hier wel vaak van gehoord, maar het nog nooit zo duidelijk ervaren.
Zo leer je telkens weer wat.

We staan hier op de Blauwbrug  en kijken naar de sluizen in de Amstel



Bakboord- en Stuurboordlichten van de Amstelsluizen ;-)
Ik moet eerlijk bekennen dat ik dit niet wist,  maar ik las het in de blogserie van Von.
Nou zijn die lichten hier natuurlijk toch al helemaal niet herkenbaar,
het is gewoon een leuk grapje: onscherp stellen bij groot diafragma ( f/2.8)




 De Magere Brug komt ook mooi uit tegen de intens blauwe lucht





Op de avond in december was de Blauwbrug nauwelijks verlicht,
 maar vanavond doet de brug haar naam eer aan.  
Waar ik dit keer heel goed op gelet heb, is dat ik mijn camera goed waterpas heb staan.
De vorige keer moest ik heel veel foto's weggooien omdat de mooie grachtenpanden
er totaal vertekend op stonden,  en zie,  nu staan ze keurig recht!




Von heeft iets op haar wensenlijstje staan:
De Westertoren vanaf de Prinsengracht.
Het was een stevige wandeling, maar beslist de moeite waard,
Amsterdam bij avond is feeëriek.

Het 'Blauwe uurtje' is al lang voorbij,  de lucht heeft 
nu eigenlijk een heel vreemde kleur, dat komt vast
door al het kunstlicht.




Dan is het tijd voor de wens van Raymond:  Het Nemo.
Wederom een pittige wandeling, en sjouwen natuurlijk, 
met statief en apparatuur .

We lopen aan alle kanten om het Nemo heen, en als we de goede plek gevonden
 hebben, moeten we aardig stoeien met de witbalans.  
Von heeft in haar serie de diverse verschillen laten zien.
Ik beperk me tot de foto waarvan ik denk dat het Nemo de juiste kleur heeft gekregen,
hiervoor heb ik de kleurtemperatuur handmatig ingesteld op 3400.




Tot slot beklimmen we de vele trappen naar het dak van het Nemo, want ik wil hier graag in de herkansing voor het uitzicht op Amsterdam, de vorige keer was de harde wind een spelbreker.
Maar als we nu boven komen zit het hek dicht :-(
Dan maar vanaf de trap,  en dit keer vind ik de foto goed genoeg gelukt voor een extra grote afbeelding!


Slotwoordje:
En nu maar eens er op uit om weer wat nieuw fotomateriaal te schieten!

vrijdag 8 februari 2013

Kootwijkerzand

Afgelopen zondag hadden Yvonne en ik wel weer zin in een gezellig foto-dagje,  de vraag is dan iedere keer : waar gaan we naar toe? Al heel lang staan het Kootwijkerzand en Radio Kootwijk  op ons lijstje, en aangezien er deze zondag buien voorspeld worden,  lijkt deze locatie wel interessant vanwege indrukwekkende wolkenluchten. Op naar de Veluwe dus!



We rijden om 10 uur weg, en ja,  we weten dat dit te laat is.  
Diezelfde ochtend heb ik bij het opstaan n.b. een prachtige roze lucht gezien.....
We hebben het er onderweg  in de auto over,  dat we er eigenlijk meer 
voor over moeten hebben om met écht mooie foto's thuis te komen.  
Maar we hebben een excuus bedacht voor ons (te) late vertrek:
Dit uitje is gewoon voorbereiding voor een volgende keer ;-)




En of het nou voorbereiding is of niet,  we gaan natuurlijk toch foto's maken.
Het licht is dan wel niet optimaal, de wolken doen hun best,
en met het grijsverloopfilter voor de lens krijgen ze meer  impact.




We willen  eigenlijk ook d.m.v. een grijsfilter met lange sluitertijden spelen, 
zodat je van die mooie 'bewegende' wolken krijgt.
Maar een steeds groter deel van de lucht verandert in gewoon grijs,
die lange sluitertijden kunnen we dus wel vergeten.




Slechts in één richting zien we nog wat tekening in de lucht, dat wil zeggen,
wij zien het eigenlijk nauwelijks,  maar onze grijsverloopfilters weten het nog te accentueren.

Met een koude wind tegen lopen we terug naar de auto om naar 
Radio Kootwijk te rijden. Maar eenmaal daar aangekomen  is de
lucht egaal grijs en begint het langdurig te regenen :-(
Gaat dus weer op het lijstje voor een volgende keer!




's Avonds thuis bekijk ik mijn foto's  en zie  ik dat ik toch wel heel veel van hetzelfde gefotografeerd heb.  
Ik zoek de variatie dus in de nabewerking. 
Zwart/wit leverde niet echt interessante beelden op, maar wat spelen met de schuifjes in LightRoom  en een klein beetje  kleur toevoegen, resulteert in een foto waar ik toch wel tevreden mee ben.


Slotwoordje:
Ja,  we zeggen dan gewoon gekscherend dat we voor voorbereidend werk op pad gaan....
Maar we beseffen ook dat er voor een écht geweldige landschapsfoto veel meer komt kijken, 
en al filosoferend tijdens de autorit vragen we ons af wat er voor ons nou belangrijker is,  die topfoto  of het genieten van een heerlijk en gezellig dagje op stap?
Over het antwoord hoeven we eigenlijk  niet  na te denken,  het plezier staat voorop!

maandag 4 februari 2013

Winter-Efteling - Sprookjeswereld bij avond

Eventjes terug in de tijd,  terug naar 24 december, de dag waarop Von en ik weer gezellig een uitje naar de Efteling deden. 
De Winter-Efteling is in de Kerstvakantie  en tot en met 26 februari  op zaterdag en zondag  ook 's avonds geopend, dus na onze nostalgische avonturen in het sprookjesbos maken we ons op voor een feeëriek avondje in deze sprookjeswereld.
Hoe zou het Sprookjesbos er bij avond uit zien? Nou, dat viel zeker niet tegen...



'Het Meisje met de Zwavelstokjes'  moesten we overdag wegens een 
technische storing overslaan,  maar het plaatje bij avond maakt een hoop goed




 'Raponsje'
Avondfotografie betekent lange sluitertijden.
Om de klimmende sprookjesfiguur toch onbewogen in beeld te krijgen
 heb ik de flitser ingezet in combinatie met een lange belichting,  
is nog gelukt ook ;-)




De 'Sprookjesboom' ziet er eigenlijk wel erg kitscherig uit nu, 
maar ik vind hem zo leuk, de lieve en olijke gezichtsuitdrukking
 doet me iedere keer weer aan mijn opa denken




Het Knibbel-Knabbel-Knuisje-Huisje  is prachtig uitgelicht,
en Grietje zit ook 's avonds nog bij de arme Hans achter de tralies




'De Tuinman en de Fakir'
De Fakir op zijn vliegende tapijtje is door de lange sluitertijd in het niets verdwenen.
Ik vraag me af of ik dit ook met de flitser had kunnen doen,
maar ik denk dat de afstand te groot is.
Leuke opdracht voor volgend jaar!




Als de Fakir op zijn fluit blaast, bloeien er honderden gele tulpen



Na het Sprookjesbos gaan we de Droomvlucht doen,  het is op deze avond heerlijk rustig,  zonder wachttijden kunnen we zo in de gondel stappen die ons in een droomwereld gaat brengen.
Oeps,  was wel even lastig, om bepakt met alle fotospullen vanaf een soort lopende band in de bewegende gondel te stappen, maar toen we eenmaal zaten lieten we ons verrassen door deze prachtige attractie,  wat is dit ongelooflijk mooi gemaakt!













Tja,  dat wil je dan ook fotograferen, maar in het pikkedonker,  vanuit een bewegende gondel,  dan zien de beelden er dus zo uit ;-)



 Iso omhoog,  gaat beter, maar nog niet goed
Het is eigenlijk niet te doen, maar tegen beter weten in probeer ik het toch

Het is wellicht tijd om maar eens uit de doeken doen dat ik sinds half december 
met een andere camera fotografeer,  de nieuwe fullframe van Sony ( A99).
Hier in de Droomvlucht is het wel een hele mooie gelegenheid om het gebruik 
van een hoge ISO eens uit te testen, op goed geluk zet ik hem op 8000...





En tot mijn grote verbazing, én aangename verrassing,
rolt er een goede foto uit!!
Onnodig om te zeggen dat ik heel erg blij ben met deze camera


Dit keer hebben we ook het Spookslot bezocht, wat een prachtige spookachtige show!
Ik heb alleen maar gekeken en genoten,   en niet eens een poging gedaan om het vast te leggen.
Dat is dan wederom iets voor volgend jaar, we hebben al weer genoeg redenen om nog een keertje terug te gaan!




Een warm en gezellig rustpunt  is het houtvuur waar het
Gospelgroepje "De Lichtpuntjes"  vol overgave  heerlijke zang en muziek ten gehore brengt.

Vorig jaar heb ik hier geprobeerd met de flitser er wat van te maken,
dat was ik - met inmiddels iets meer kennis van de flitser - 
weer van plan, maar uiteindelijk besloot ik de sfeer niet te verpesten
met felle flitsen,  en heb ik ook hier geprofiteerd van de mogelijkheid
van een flinke hoge iso ( 4000 )





... Silent Night... Holy Night  ...
Ondanks de aangename warmte van het houtvuur krijgen we allebei kippenvel,
dit is zo ontroerend mooi,  en we realiseren ons ineens dat het Kerstavond is.....




We geven elkaar een dikke knuffel,
Merry Christmas!!