Dag en Nacht

Gisteren,  vrijdag 29 juli,  heb ik weer de hele dag over de Gooise heidevelden gezworven,  veel gezien, veel genoten en veel gefotografeerd.
Maar omdat ik  deze week al een varia-heideblog heb geplaatst, kies ik vandaag voor een special 'Dag en Nacht'


Sinds ik mijn macrolens heb,  heb ik mij steeds vol verwondering afgevraagd hoe ik toch in vredesnaam vlinders met deze lens kan fotograferen.....je moet zó dichtbij komen........
Gisteren was het Eureka!!!
Het geheim zit in de bereidwilligheid van de vlinder, en als je maar genoeg geluk en geduld hebt, dan vind je wel zo'n bereidwillig exemplaar.


Zo ontmoette ik tijdens mijn wandeling wat mooie fotomodelletjes, die heel aardig meewerkten, en bovendien nog eens heel verschillend zijn,  een verschil van Dag en Nacht





Dit groene vlindertje viel me direkt op, wat een apart diertje!  Wat zou het zijn?
Thuis natuurlijk even gegoogled op groene nachtvlinder,  en ik kwam uit op de Groene Weide-uil, een dagactieve nachtvlinder.

Het is een ongewone en verspreid voorkomende vlinder van zandgronden en duinen

 Nou,  ongewoon vind ik hem zeker !

en wat gaaf dat ik hier op mijn gemak zelfs een lekker close portretje van kan maken 

 ( wel gecropt, want zó dichtbij komt mijn 100mm macrolens nu ook weer niet )

 Mijn mooie en ongewone model wil ook wel even poseren aan een grasspriet,

en wanneer ik deze plaatjes gemaakt heb word ik overmoedig

.......heel voorzichtig probeer ik deze Groene Weide-uil op een los takje te krijgen...

en dat lukt!  het takje leg ik op een plekje met een mooie vrije achtergrond,   wat een heerlijk trucje

 Jippie!  Ik ben blij met deze foto's !

Na de Nachtvlinder kom ik op de bloemrijke Natuurbrug  een Dagvlindertje tegen, dat óók al zo'n meewerkend fotomodelletje blijkt te zijn



 Uiteraard wilde ik weten welk soort Dikkopje dit is,  ik houd het na enig speurwerk op het Zwartsprietdikkopje

 Wat heerlijk als je op zo op je dooie gemak om een vlindertje heen kunt kruipen en hem van alle kanten kunt bekijken en fotograferen

Bijna hetzelfde als de voorgaande, 

maar in portraitformaat ziet het er toch weer anders uit

 even de vleugeltjes spreiden, dankjewel mooi Dikkopje

 en de roltong laat ie ook nog even zien,  wat een voorbeeldig model!

Jeetje!  Nooit gedacht dat ik ooit zulke foto's zou kunnen maken, 

ik vind ze zelf erg mooi en ben er danig mee in mijn sas.

Voor de vluchtige kijker lijken ze vast wel erg op elkaar,

maar ik wilde ze toch beslist allemaal plaatsen

Slotwoordje:

Dit is slechts een klein aantal van de foto's die ik gisteren maakte, er gaat nog meer komen, want,  het is nu toch echt de bronsttijd van de reeën,  en ik kan alvast verklappen dat ik een wel héél bijzonder momentje te pakken had...............

Zanderij Crailoo en Westerheide

Wie recent de site van Ghita heeft bezocht, die hoeft hier eigenlijk al niet meer te kijken.... onze beeldverslagen vertonen namelijk een heleboel overeenkomsten. Ja, dat krijg je als je samen op pad gaat en van dezelfde dingen houdt.  Die overeenkomst maakt zo'n uitstapje natuurlijk wel op voorhand al erg geslaagd. Een mooie en gezellige dag dus, vrijdag 22 juli, locatie: de prachtige Gooise Westerheide 
                                                                   

We beginnen onze wandeling aan de kant van de Bussummergrintweg ( tussen Bussum en Hilversum) en lopen via de Snip naar een klein bosje omdat we daar reeën verwachten te zien.  Al gauw is het bingo!

Ik heb er altijd maar een handje van om  bijv. een ree zo close mogelijk in beeld te willen brengen, maar dit keer heb ik zowaar eens gekozen voor de reegeit in haar omgeving

 Via Zanderij Crailoo lopen we richting Natuurbrug ( te zien op de achtergrond)  en genieten we van de  uitgestrekte gele bloemenzee van het St. Jacobskruiskruid

 Dit beeld typeert de julimaand van de zomer 2011,  zomers bloeiende bloemen, 

 maar met een donkere wokenlucht erboven...

 helaas geen zomer dus,  maar wel een mooi plaatje,  al zeg ik het zelf

  

 In deze bloemenzee weten wij ons wel eventjes te amuseren,  Ghita fotografeert mij, terwijl ik tegen beter weten in een aalscholver probeer,  die veel en veel te ver weg zit.

Resultaat ligt dus in de prullenbak, dat mag  duidelijk zijn

Waar bloemetjes bloeien zijn insecten te vinden, dus telelens aan de kant  en macrolens uit de tas.

Dit Bruin Zandoogje is de meest vriendelijke vlinder die er bestaat, 

hij bleef wel een half uur doodstil zitten!

 Zebrarupsen hebben we voor het uitkiezen, zóveel zitten er in het St.Jacobskruiskruid

 Ghita heeft de naam van dit paarsblauwe bloemetje gevonden, de Gewone Brunel

 Leuk, om eens wat te stoeien en te oefenen met bloemetjes-fotografie,  dat doe ik eigenlijk maar weinig,  terwijl ik al die wilde bloemen toch erg graag mag zien

Dambordvlieg

 We laten de Zanderij achter ons, en lopen over de Natuurbrug naar de Westerheide. Ook hier blijven de macrolenzen niet ongebruikt in de tas,  al die beestjes zijn veel te leuk! Wel steeds even wachten op een windstil momentje, maar ach, we hebben geen haast..

 Zo mooi,  die kleuren van de Groene Vleesvlieg

LHB-tje

Na uren van  'oponthoud'  komen we eindelijk aan op de hei, en daar wacht ons een mooie verrassing:

 Het veld met Wilde Radijs staat nog steeds in bloei!!

Dit is vooral voor Ghita  een  feestje.....

 want die kan nu ook genieten van  de Reeën die zich in deze witte bloemenzee laten zien,  en reken maar dat ze hier blij mee was!!

 We gaan weer verder, en zien in een kale boom deze lijster

Op de site van Ghita is de vraag gerezen of het een Grote Lijster of Zanglijster is.
Ik houd het op de Grote Lijster, gezien zijn formaat, de ronde vlekken  (pijlvormig bij de zanglijster)  en ook de witte punten aan de staart zijn volgens mijn vogelboekje een kenmerk van de Grote Lijster

Ik wil Ghita graag de Rode Heidelucifer laten zien, en na enig zoeken vind ik het weer terug.

Dit keer heb ik de foto gemaakt met de 16-80mm lens, eens proberen wat dat voor resultaat geeft,  het blijft nl. erg moeilijk om dit piepkleine spul vast te leggen

 En wat is dit nu toch voor een warboel??

 Op de site van het Goois Natuurreservaat las ik onlangs bij toeval dat er een zeldzaam plantje groeit op de Westerheide,  en toen ik dit zag,  wist ik meteen dat ik het had gevonden,  want dit warrige spul  kan alleen maar het zeldzame Klein Warkruid zijn

De leuke en toepasselijke  bijnaam van het Klein Warkruid was me veel beter bijgebleven,  die is namelijk "Duivelsnaaigaren"

 Bladeren heeft het klein warkruid niet en bloemen draagt hij amper. Het is dus vooral stengel en die is draadvormig en rood aangelopen. Waar het klein warkruid het stevigst vastzit, vormt hij uitlopers die zijn gastheer (meestal heide, brem of gaspeldoorn) binnendringen om daar het sap van af te tappen. Het duivelsnaaigaren is dus een halfparasiet. Daarom heeft hij geen eigen bladeren met bladgroen nodig.

De schade voor de gastheer blijft overigens beperkt, omdat het klein warkruid maar één jaar meegaat. Daarna sterft hij af, terwijl de struikhei nog vele jaren doorgroeit.

Het is trouwens geen opvallende verschijning. Maar wie de moeite neemt om aandachtig naar de heidestruikjes te kijken, wordt beloond. Zeker nu het warkruid in bloei staat. (bron GNR)

 Voorgaande overzichtsfoto's maakte ik met de 16-80mm lens,  nu nog even een close-up met de macro

 In de vroege avond dreigt er ineens een hele donkere lucht, maar gelukkig houden we het droog, want we willen nog een poosje blijven om iets mee te kunnen maken van de bronst van de reeën. 

Met dat doel komt ook Yvonne  nog een poosje gezellig langs.

Maar helaas,  geen bronst.....

Wel al wéér reeën in de Wilde Radijs,  dus als afsluiter,  om het af te leren,  

nog één keertje zo'n mooi plaatje  :-)

Slotwoordje:
Het was ook zonder bronstactiviteiten een zeer geslaagde dag,  een nieuwe afspraak hebben we alweer gemaakt,  in augustus,  als de hei bloeit.  We verheugen ons er al weer op!

Beschuit met muisjes

Bij Yvonne in de haven zat een nestje Boerenzwaluwen, maar verstopt onder een steiger was het nestje voor onze camera helaas niet bereikbaar. Wachten dus tot ze uitvliegen....

Dinsdag kwam er een sms-je van Von, het 'codewoord' :  Beschuit met Muisjes! 

Dus 's  avonds na het werk meteen  naar de Zwaluwtjes, ze zijn zó schattig!



 En wat ik vooral zo leuk vind, is dat ze hier in de haven op van die grappige plekjes zitten, zo kun je  originele plaatjes maken, zoals hier op een landvast

 Waar je wel mee te maken krijgt zijn vreemde achtergronden, daar moet je dus goed op letten.

Het donkerrood dat je hier ziet  is de belijning op een witte boot

 Dit is een toevalstreffer, ik had de voerende oudervogel niet zien aankomen, vandaar dat ie er ook net niet helemaal op staat

Helaas vlogen de jonkies na dit moment weg, dus ik kon niet meer in de herkansing

Vergeefs wachtend op de jonkies kon ik nog wel wat shots van een paar andere zwaluwen maken

Ik was zo stom om de camera op 1600 ISO te laten staan, terwijl dat helemaal niet nodig was. En omdat ik nog wat ging bijsnijden, om ongewenste elementen buiten beeld te houden, en ik de belichting net niet helemaal op orde had,  moest ik nog wat sleutelen aan de foto's, waardoor het 'Ruismonster' zich in mijn beelden nestelde. In Lightroom heb ik die ruis wel weer kunnen verwijderen, maar dan zie je helaas ook detail verdwijnen. Een goede les:  beter op ISO en belichting letten!

 De jonkies vonden we weer terug in het nest, onder deze steiger. Gaan kleine boerenzwaluwtjes inderdaad 's avonds weer naar het nest? Dat vroegen wij ons ineens af

Was best eng trouwens,  om hier te komen moest ik over een héél smal steigertje,  oei,  ik had ineens problemen om mijn evenwicht te bewaren,  durfde bijna niet meer terug,  en Von maar lachen!!

Slotwoordje:
Dit is voor mijn doen een ultrakorte serie! 
Op de site  van Robert onstond deze week een leuke 'discussie'  over de lengte van blogs.
Kort/lang,  veel/weinig tekst,  goede/minder goede foto's,  het kan allemaal,  we denken er ook allemaal anders over,  en dat houdt blogwereld lekker afwisselend,  dus laten we lekker allemaal ons eigen ding blijven doen! 
Intussen blijf ik stiekum dromen van het perfecte blog,  met superfoto's, spraakmakende onderwerpen en briljante teksten  ;-)   en omdat ik dat zo goed als zeker nooit zal bereiken, rommel ik lekker aan,  met veel plezier, en is dat laatste niet het allerbelangrijkste?

Inside information

Inside information..... klinkt wel spannend.... en ja,  ik kon inderdaad gebruik maken van wat 'Inside information' , daarover meer verderop in dit blog

Eerst ga ik verder daar waar ik  bij  de vorige serie stopte,  de vroege morgen  van vrijdag de  8e  juli, een mooie heidewandeling, die ik zo maar onderbrak, omdat anders het blog te lang werd....

Wat heb ik nog aan moois gezien?  Kijk mee...

 Ik zie in het zand een mooi rupsje zitten, en probeer heel voorzichtig met een stokje  het diertje op een iets fotogenieker plekje te krijgen ( dat is toch hopelijk geen verstoring van de natuur??)   Rupsje krult zich echter direct rond het stokje,  kijk, dat creëert onverwachte mogelijkheden, maar mijn arm lijkt net iets te kort,  ik had graag net iets meer ruimte gehad

 Roodborsttapuit. Deze foto's leiden tot een dilemma,  ik vind ze simpelweg niet goed genoeg, door de afstand en het croppen mist er echt veel  scherpte en detail, maar in mijn verslagje van een fijne heidewandeling,  ach, daar verdienen ze toch een plekje

 Ik weet het niet zeker, maar ik neem aan dat dit het vrouwtje Roodborsttapuit is?

Rode Heidelucifer of Rood Bekertjesmos? Ik ben er nog steeds niet uit.  Gevoelsmatig zou ik zeggen dat het de Rode Heidelucifer is.  Een mooie foto hiervan maken,  tja,  ik zou werkelijk niet weten hoe?

Het is zó klein!  Steeltjes misschien een centimeter hoog,  rode kopjes:  formaat speldenknop, en dat alles ingeklemd tussen de struikjes heide

 Een jonge Grote Bonte Specht.  Ik moet telkens weer goed nadenken hoe het ook al weer is,  mannetje Specht heeft een rode nekvlek,  vrouwtje heeft geen rood op de kop,  en de juveniel heeft een rood petje  en een rozerode anaalstreek

 Ai,  ik heb weer eens neiging om  mijn foto's flink af te kraken, scherpte mis ik hier, wat jammer,  want wat zit  deze jonge specht mooi in het gras!

 Nou,  ik ga nog even verder met minder goede foto's,  maar toch, het zijn beelden waar ik best blij mee ben, want de momenten zijn zo mooi,   een biddende Torenvalk boven de hei,   even later dook hij naar beneden en liet zich weer zien in het luchtruim met.....

Ja,  met wat??  Aanvankelijk kon ik het niet zien, maar op de laatste foto is goed te zien dat ie een hagedisje te pakken heeft

(evt. even aanklikken om groter te bekijken)

Rond het middaguur verlaat ik de hei, en ga ik  op weg naar huis. Onderweg maak ik nog even een tussenstop bij de 's Gravelandse buitenplaats Gooilust, daar weet ik een veld met heel veel beestjes, dus ik ga nog eventjes kijken....

 Een zoekplaatje, deze Grote Groene Sabelsprinkhaan tussen het groen

 Lange sprieten, korte sprieten,  in deze wereld ben ik (nog) niet thuis, maar ik weet wel dat ik deze Veldsprinkhaan(?) een enorm gaaf beest vind

O ja,   hoe zit het nu met die Inside Information???

Nou,  dat zit zo:  de Westerheide is deze dagen zeer in trek bij fotografen,  dus je ontmoet eens iemand,  maakt een babbeltje,  en zo hoor je nog eens wat, zoals...

 Dodaars met jong!   op een plekje waar je eigenlijk niet mag komen...  maar op een mooie maandagavond  ( 11 juli)   klimmen Yvonne en ik toch stiekum even over een hekje..  helaas,  de Dodaars zit veel te ver weg, maar toch....  mooie belevenis!

 Een erg mooi plekje, dit verboden gebied,  oh,  hier zou je met de macrolens uren zoet kunnen zijn,  maar ja, het mag niet,  en die tijd hebben we  niet,  we willen weer naar de reeën,  dus alleen maar even snel een shot met de telelens

 Meer 'Inside Information':

We zijn weer op legaal terrein,  en hier zouden Torenvalkjes moeten zitten... Yvon spot ze als eerste,  maar liefst drie stuks!

Tja, ons doel is nog steeds  de reetjes, maar hier trekken we toch even tijd voor uit

 Twee van de drie laten zich aardig in beeld brengen

 Gaaf hoor!   Het lijken me nog jonge vogels,  geweldig mooi om te zien

En dan is het tijd om onze weg te vervolgen naar  de reeën,  het is al kwart over acht,  dus voortmaken..
maar we ontmoeten weer een fotograaf, die ook  voor ons 'Inside information'  heeft:   we zijn in het territorium van een vos...   kijk maar !

 Ja! twee oortjes steken boven de ( bijna bloeiende! )  heidestruikjes uit!  Wat gaaf! 

We wachten even,  willen de vos wel zien,  maar we willen ook naar de reetjes, ja,  keuzes maken is moeilijk ;)

Uiteindelijk lopen we toch maar door,  maar even verderop zien we wéér twee oortjes,  toch maar weer wachten met de camera in de aanslag..... en wat hebben we toen gelachen!!!

Een rode kat sprong ineens tevoorschijn  ;)

Het is al kwart voor negen als we eindelijk bij het veldje met Wilde Radijs aankomen,  te laat voor goed licht?  Of geldt toch de spreuk:  hoe later op de avond,  hoe schoner  volk?

In ieder geval  kunnen we op de valreep nog een paar aardige plaatjes maken van een mooie reebok in dit sprookjesachtige bloemenveld.  Inmiddels staat het gewas zo hoog, dat bijna alleen de koppies er nog boven uit steken



Is dit nu de Bok die nog graag een groen blaadje lust ?

   een wit bloemetje gaat er blijkbaar ook wel in ;)

Slotwoordje:

Ik denk,  ik hoop,  dat er meer blogs gaan volgen met reeën.   De bronsttijd komt er aan  (  half juli tot half augustus)  dus ik verwacht hier nog wel een paar keer te gaan kijken de komende tijd, dus hopelijk tot binnenkort!