De mooie natuur daagt mij uit om te fotograferen, de wens om goed te leren fotograferen daagt me uit om er steeds vaker
op uit te gaan om te oefenen.
Een heerlijke wisselwerking dus, waaraan ik veel plezier beleef.
Op deze site doe ik verslag van mijn pogingen om wat ik zie zo mooi mogelijk vast te leggen.
Bedankt voor je bezoekje, en mocht je een reactie achter willen laten, dan stel ik dat erg op prijs.

Klik op een foto voor een presentatie in groter formaat en hogere kwaliteit!


woensdag 25 november 2015

Herfst op de Buitenplaatsen


Na het meerdaagse uitstapje naar de Veluwe eind oktober,  had ik nog niet  lang niet genoeg van de herfst.
In de eerste week van november ging ik daarom nog een dag met Ghita op stap,  het mooie Landgoed Elswout stond op onze agenda.





Hoewel de uitbundige herfstkleuren zich nog niet echt laten zien,
biedt dit overbekende doorkijkje toch een leuk herfsttafereeltje.







Het was mijn plan om  deze dag vooral leuke plekjes en doorkijkjes te fotograferen,
maar ik weet niet wat het was,  terwijl Ghita volop bezig was,
wilde bij mij de inspiratie maar niet komen.
Bij deze beukenblaadjes was de inspiratie er wel,
maar nu kreeg ik maar niet voor elkaar wat ik in mijn hoofd had.
Ach,  't is toch wel een aardig plaatje geworden.







Nog een keer beukenbladeren, maar nu van boven af,
ik vond het wel een vrolijk beeld met alle kroos ertussen







Tja, en als het dan met de landschapjes en doorkijkjes niet lukt,
dan dwaalt mijn blik toch telkens weer naar de grond voor paddenstoelen......
Geweizwammetjes kan ik echt niet weerstaan.







Nog een keer, nu wat meer geëxperimenteerd met de scherptediepte,
zachtere kleurtjes passen daar wel bij.


Meer blogwaardige beelden heb ik aan het Elswoutbezoek niet overgehouden,
maar ik heb nog steeds niet genoeg van de herfst!

Twee dagen later heb ik met Von afgesproken.  
In de ochtend blijkt het onverwachts mistig te zijn, 
dus we gaan vroeger op pad dan we van plan waren.
Waar naar toe?  was toen de vraag.
Ja, we waren weer niet goed voorbereid ;-)






Uiteindelijk kozen we voor de Buitenplaats Hilverbeek,
die ligt bijna om de hoek, en daar weten we wel wat waterpartijtjes te vinden.
Dat is vast mooi met mist.....
Ach, en toen kwamen we daar,  en toen was er nauwelijks mist te zien in het bos, pech!
Ik moet bekennen dat ik bij deze foto in de nabewerking een beetje mist heb toegevoegd ;-)







We gaan weer met blaadjes spelen,  het blijft leuk om te doen,  
en het meeste ligt weer in de prullenbak.







Intussen lonken toch weer die kleine paddenstoeltjes.....







Veel onscherpte en zachte kleurtjes,  zo zie ik ze toch telkens weer graag.







Maar het moet toch ook eens anders!
Deze geweizwammetjes stonden in de volle zon.
Op één na heb ik ze van de zon afgeschermd,  flink onderbelicht.
en in de nabewerking het donkere nog eens benadrukt.
Nou,  is toch inderdaad anders ;-)







We zochten naar de kleine Tengere Beukentaailingen, 
want Von heeft ze nog nooit gefotografeerd.
Helaas,  niet gevonden,  deze foto is nog van een paar weken eerder.

Na de paddenstoeltjes moet ik van mezelf toch echt weer op zoek
gaan naar herfstkleurtjes, want daar gingen we voor op pad.


Ik heb de camera op de grond tussen de bladeren geduwd,
en gespeeld met zonlicht en een minimale scherpte.
Dat ging ineens leuk!
Daarom driemaal hetzelfde blad, hoef ik lekker niet te kiezen ;-)






















Slotwoordje:
De herfst is nu eind november nog niet voorbij,  in tegendeel,  het weer vertoont volop herfstachtige trekjes met regen en wind, maar het mooie is er helaas al weer af. 
Deze zondag op stap met Von was ook nog niet voorbij, we amuseerden ons nog met iets anders, maar ik vind de serie zo wel lang genoeg, wordt dus vervolgd.....




zondag 15 november 2015

Klein, kleiner, kleinst


Eigenlijk had ik als titel voor deze serie 'Geslijm' in gedachten,  als een variant op het overbekende 'Gezwam'.
Maar 'Geslijm' vind ik toch niet zo lekker klinken, waardoor ik  uiteindelijk maar gekozen heb voor 'Klein, kleiner, kleinst'.
Want waar gaat het vandaag over?
Over piepkleine slijmzwammetjes, zó klein dat je ze met het blote oog nauwelijks kunt zien.





Toen ik in september met Gonnie op het Landgoed Elswout was, zag ik ze voor het eerst.
Sindsdien kijk ik regelmatig of ik weer van dat leuke spul kan vinden.  
Iets wat dus niet meevalt omdat slijmzwammetjes zo vreselijk klein zijn.
Op onze eerste middag op de Veluwe vonden we echter een plek 
waar we van alles en nog wat ontdekten!







Gauw de tussenringen uit de fototas en aan de slag!
Dit kleine spul fascineert me echt, en ik ben er dan ook meer info over gaan zoeken.
Determineren is een moeilijke zaak, meestal is microscopisch onderzoek nodig.








Ik vermoed dat deze witte bolletjes Draadwatjes zijn, en waarschijnlijk net als de 
Elswout-foto's  het Peervormig draadwatje.








De ontwikkeling van het Peervormig draadwatje begint als een wit peervormig vruchtlichaam.








Al gauw verandert de kleur naar beige,  roze of naar oranje,  zoals we die op Elswout zagen.








Dit roze stadium zagen we twee dagen later,
toen we nog een keertje terug gingen.








Ook troffen we toen de 'Watjes' :
Bij rijping krijgen ze harige gele pruikjes,  die er uitzien als watje, vandaar de naam.


Een hele mooie serie van deze ontwikkeling kun je hier zien:


Pfff  daar kunnen mijn foto's niet aan tippen,
maar toch ben ik over mijn resultaten beslist niet ontevreden,
en ik vind het vooral erg leuk dat ik diverse stadia heb kunnen fotograferen.








Die eerste middag deden we nog een leuke vondst:
Op een heel klein stukje boomschors ontdekten we een minilandschapje.

Dit spul is nóg veel kleiner dan de draadwatjes,
ik schat maximaal 2 mm hoog,  en ca. 1 mm breed.
Toen ik inzoomde in liveview riep ik verrukt:
Het lijkt wel een mini hazenpootje!

's Avonds kon ik een en ander op het beeldscherm pas echt goed bekijken,
en toen zag ik dat het een soort mini-stuifzwammetjes zijn.








Hier lijkt het zelfs alsof het linker slijmzwammetje sporen verstuift?
Dat zou toch wel heel toevallig zijn.

Het zijn trouwens Grijswitte Kalkkopjes ( denk ik tenminste...)

Gonnie en ik waren allebei zó verrukt van dit miniwereldje dat we dus twee dagen
later nog een keertje hetzelfde plekje opzochten.







Toen heb ik nóg meer mijn best gedaan om er een mooi plaatje van te maken.
Met deze foto ben ik wel blij, de zachte kleurtjes vind ik prachtig.








Nog eentje 'eenzaam' in het landschapje.
Nou ja,  niet echt eenzaam hoor,  want elke onscherpe grijze vlek 
is ook een Grijswit Kalkkopje.








Tot slot een iets duidelijker beeld van een deel van het stukje boomschors.
Ik denk dat dit deeltje maximaal 2 cm breed is.
Zo is het misschien wat gemakkelijker om het formaat van de kalkkopjes
in te schatten.




Slotwoordje:
Wat vond ik het moeilijk om dat kleine spul goed scherp te krijgen,
ik heb braaf gewerkt met rijstzak, liveview en afstandsbediening, 
en gebruikte een combinatie van 36mm+20mm tussenringen op de 100mm macrolens.
Ondanks de tussenringen heb ik de foto's allemaal nog in meer of mindere mate gecropt.


maandag 9 november 2015

Herfst op de Veluwe


In mijn vorige blogje schreef ik al dat ik met Gonnie een paar heerlijke dagen naar de Veluwe ben geweest.  In die serie liet ik alleen wat Bekermosjes zien,  nu ga ik aan de slag met wat meer variatie binnen het thema  Herfst op de Veluwe:





De eerste dag gingen we direct op verkenning uit in een prachtig beukenbos.
Als altijd brandt dan de macrolens in mijn tas,
maar ik vond dat ik toch echt ook wat anders moest proberen:
De groothoeklens!
Tja,  het is  nog niet helemaal,  ik heb daar nog steeds niet genoeg ervaring mee.
en mis misschien ook wel het gevoel voor dit soort foto's.







Maar ja,  als je het nooit probeert,
dan weet je zeker dat het nooit wat wordt.
Ennuh...... Oefening baart kunst?


Ik weet trouwens heel goed dat mooi licht eigenlijk onmisbaar is....






En ja.... dan loop je twee dagen later dit bos in en.....
Dan is daar  dat mooie licht!

En toen hadden we alleen maar onze macrolenzen bij ons ;-(
Maar het is toch gelukt om de sfeer te vangen!







Nog een poging, maar dat nevelige met zonneharpen is hier niet te zien.

Tja, we konden twee dingen doen,  terug gaan en andere lens en statief halen,
met het risico dat het licht bij terugkomst verdwenen was,
of gewoon lekker in het bos blijven om met de macrolens te gaan spelen.







We kozen voor de laatste optie.   Gelukkig zijn Gonnie en ik allebei dol op macro.
En er was in het herfstbos genoeg om mee te spelen,
zoals beukenblaadjes in een plas water.








Deze foto's zijn het mooist als ze in het groot worden bekeken.
Je ziet van van de grappige randen om de bladeren.
en wat ik bijzonder vind om te zien is de reflectie van de blauwe lucht
vermengd met de gekleurde blaadjes die onder water liggen.








In een herfstbos is de verleiding van paddenstoelen altijd erg groot,
maar we zochten  toch ook bewust naar andere onderwerpen.
Dit was een vondst van Gonnie.
Ik heb werkelijk geen idee wat het is?
Ca. 1,5 tot 2 cm lang,  helder, beetje slijm- of gelei-achtig.
Het was midden op de middag, dus de druppels zijn géén dauw.
Wie het weet mag het zeggen.








De vorige foto was vooral registrerend,
bij deze heb ik meer geprobeerd er een klein kunstwerkje van te maken.









Ja,  en nu komen toch de paddenstoelen in beeld.
Eentje met knopschimmel, dat verschijnsel had ik nog nooit eerder gezien
behalve op foto's.
Ik kon er helaas alleen vanuit deze hoek goed bijkomen.









Voor paddenstoelen hoefden we trouwens helemaal niet op pad te gaan,
want in de tuin van ons huisje troffen we leuke verrassingen aan,
zoals Hazenpootjes.








Heerlijke fotogenieke paddenstoeltjes,
Gonnie heeft er zelfs een hele blogserie aan gewijd:








Ook lagen er dennenappels met Muizenstaartzwammetjes.
Dat was relaxed fotograferen op het tuinbankje met een kop koffie erbij ;-)








Na wat rommelen tussen de beukenblaadjes vonden we ook 
de superkleine Tengere Beukentaailingen,
die zijn echt van het formaat speldenknop, vaak zelfs nóg kleiner.








Op de ochtend van vertrek vond ik dit blad op de tuintafel,
alsof het er voor me was klaargelegd.
En de fotospullen waren nog niet ingepakt.....!




Slotwoordje:
Ik heb de foto's niet in chronologische volgorde geplaatst. Zou ik dat wel gedaan hebben,
dan zouden er grote gaten in de invulling van de tijd gevallen zijn.
Wat deden we in die verdwenen uren?
Dat komt de volgende keer aan de beurt,  na toch wat gezwam in deze serie gaat het dan geslijm worden....


zondag 1 november 2015

Bekers en bubbels

Afgelopen week ging ik met Gonnie een paar heerlijke dagen naar de Veluwe,  de omgeving was prachtig en het weer kon werkelijk niet beter.
Alle dagen waren wij dan ook in het bos te vinden, genietend van de herfstkleuren,  en natuurlijk fotograferend.
Wat was het verleidelijk om vooral met de paddenstoelen bezig te zijn, maar er is zoveel meer te fotograferen, en dat heb ik dan ook gedaan, maar ja, de macrolens was toch wel weer de meest gebruikte lens,  het bloed kruipt waar het niet gaan kan....






Op veel plaatsen in het bos vonden we grote hoeveelheden Bekermos.
Bekertjesmos vind ik trouwens veel  leuker klinken ;-)
't Is waarschijnlijk Kopjesbekermos, maar aan determinatie ga ik me niet wagen.

Op maandagmiddag was ik met tussenringen aan het stoeien en kreeg ik ineens dit 
wat mysterieuze sfeertje,  en ik was verrast om de rode puntjes op de bekerrand te zien,
want die zag ik met het blote oog echt niet.

Maar ja,  de middag was al een aardig eind gevorderd,
en we wilden ergens de zonsondergang meepakken,
dus ik moest het voor dat moment bij dit ene plaatje laten.







Gelukkig hadden we meer dagen tot onze beschikking,  heerlijk!
De volgende ochtend stond dan ook het Bekermos weer op mijn wensenlijstje.
Heel ander licht,   hele andere sfeer,  én dauwdruppeltjes!
Nu geen tussenringen, voor zover ik me herinneren kan.








Bij de voorgaande foto had ik het zonlicht op de mosjes wat afgeschermd,
terwijl ik het bij deze foto wel heb toegelaten.
Kleuren en sfeer zijn daardoor totaal anders.








Een herfstblad erachter gehouden, en de dauwdruppeltjes ingezet om bokehbubbels te krijgen.
Zo is het meer een herfsttafereeltje geworden, maar ik had er langer mee moeten
stoeien, want ik vind de compositie eigenlijk niet optimaal.








Deze foto bevalt me beter, de compositie is meer in evenwicht.
Het ziet er wel feestelijk uit met die bubbels ;-)








Bekers met Bubbeltjeswijn?
Zou maar zo kunnen, want elke dag in het bos was een feestje!




Slotwoordje:
Dit is slechts een kleine greep uit de vele foto's die ik  gedurende ons uitstapje maakte,  binnenkort meer.
En die zonsondergang,  is die nog wat geworden?
Ja hoor, we wisten het vennetje dat we hiervoor hadden uitgekozen op tijd te vinden,
en de lucht werkte even prachtig mee: