Bij de tijd

Voor me ligt,  vers van de pers,  weer een aantal Agenda's uit de  Fotofabriek.nl.

En ik ben er weer dik tevreden mee,

dus net als bij de edities 2013 en 2014 laat ik in mijn blog 

weer een kleine selectie zien.

Wat was het samenstellen van de agenda weer een leuk klusje!

Heerlijk door alle foto's van het jaar struinen en

nogmaals genieten van alle mooie momenten door het jaar heen.

Zoals de Heikikkertjes,  op een prachtige lentedag in maart.

Gelukkig biedt Fotofabriek.nl  voldoende mogelijkheid om ook grote foto's te plaatsen.

Steeds maar weer heb ik geprobeerd de foto's in het juiste seizoen te selecteren,

en ik deed natuurlijk ook weer mijn best om de kleuren mooi bij elkaar te laten passen.

Soms kon ik echt niet kiezen.... dus dan maar allebei!

Dat levert wel een heel bijzonder dubbelportret van het IJsvogeltje op ;-)

De Heideblauwtjes fladderen ook  door mijn Agenda 2015.

Deze schilderachtige Klokjesgentiaantjes verdienden in mijn ogen wel het grote formaat.

En natuurlijk ontbreken in het najaar de paddenstoeltjes niet.

Met het eindresultaat ben ik weer hartstikke blij,  hier kan ik het hele jaar 2015 weer van genieten.

En wat zal ik volgend jaar bij de tijd zijn, want voor me liggen ook een kalender en nog meer agenda's :

Door Vroege Vogels werd ik benaderd of ze mijn foto van de Vos op de Zuidpier 

in hun agenda mochten plaatsen.

Ja natuurlijk mocht dat!

Leuk toch??

Nog veel verrassender was het mailtje van Birdpix,

zij hadden mijn Drieteenstrandlopertjes uitgekozen voor de Birdpix-kalender 2015.

Hier ben ik echt apetrots op!

Zit ik door de kalender te bladeren.... Juli...Ton Döpp,   Augustus... Edward van Altena....

Dat zijn niet zomaar een paar vogelfotografen!

En dan september... Loes Belovics!

Echt gaaf ;-)

De Rootsagenda had ik niet gehaald.

Tenminste, dat dacht ik, want ik had geen bericht ontvangen.

Des te groter was de verrassing toen mijn Kievitsbloemetjes er toch in bleken te staan!

Natuurlijk ben ik superblij met deze publicaties,

en wat zal ik met zoveel agenda's en de kalender goed bij de tijd zijn in 2015!!

Slotwoordje:

Er is nog meer, waar ik blij mee ben!  En toevallig gaat het om diezelfde Kievitsbloemen.

Afgelopen weekend ging ik met Yvonne en Gonnie naar onze Zuiderburen, waar Landschap vzw 

een inspirerend natuurfotofestival had georganiseerd,  het Lowland Photo Festival.

We genoten er twee dagen lang van beelden en verhalen van bijzonder getalenteerde natuurfotografen, was echt fantastisch.

Elke bezoeker mocht een foto inzenden, en deze foto's werden doorlopend geprojecteerd in een expositieruimte. Hoewel het geen fotowedstrijd was, werden er wel 3 foto's als mooiste inzendingen uitgekozen,  en ..... bij de afsluiting van het festival verschenen daar voor een zaal vol met natuurfotografen mijn kievitsbloemetjes op het scherm,  met ook nog eens mijn naam er groot onder!  Pfffff....  Voelde me best wel trots, dus glunderend ging ik het podium op om de felicitaties en een supermooie vergroting in ontvangst te nemen.

( met dank aan Gonnie, die er in slaagde om in het donker met haar mobieltje een foto te maken)

Trots en blij ging ik met deze prachtige vergroting van 90 x 60cm op Xpozer naar huis.

( foto Chris Bal - BVNF)

Muizenissen

Ik had dit blogje eigenlijk niet zo snel na het 'Prullenbak'-gebeuren willen maken, (ben trouwens wel blij met alle herkenning!!)   maar het grijze en natte weekend houdt me binnen en achter de computer, dus vooruit dan maar:

Muizenissen!!

Voordat Gonnie en ik 'Wild gingen doen' op de Veluwe struinden we een poos met de macrolens door het Deelerwoud.  Paddenstoelen zochten we natuurlijk, maar die vonden we nauwelijks.
Geen nood,  Gonnie vond een ontzettend leuk Bosmuisje!

Hoewel het diertje geen seconde stil wilde zitten,  was het in het geheel niet bang, en konden we een uitgebreide fotosessie doen.   Tussen de bijtende bosmieren, dat wel,  maar je moet er wat voor over hebben nietwaar?

En daarna gingen we dus 'Wild doen' en deed ik helaas écht wild:

Ik formatteerde het verkeerde geheugenkaartje..... alle muisjes weg ;-(

Het toeval wilde dat ik net een blogje had geplaatst met de titel  'Foetsie'
en oohh wat heeft Gonnie me dat ingewreven,
en ja,  het muisje had meteen een naam:  Foetsie  ;-)

Gelukkig kwamen van alle kanten goede tips,
en na wat vergeefse pogingen heb ik met het programma Recuva
alle muisjes weer tevoorschijn kunnen toveren!

Ik was er echt happy mee, en heb hem nu dan ook Happy gedoopt.

Happy was aanhoudend op zoek naar lekkere hapjes

en de zaden in de grashalmen waren daarbij zijn favoriete kostje.
Die kleine handjes vind ik zo schattig!

Heb je ooit een muis in grashalmen zien klauteren?

Nou,  wij wel dus!

Het ging wel wat te snel, niet helemaal scherp dus,

maar over de prullenbak heb ik al genoeg gezeurd ;-)

Gelukkig wilde Happy héél af en toe ook wel een keertje stil zitten.

Ineens had ik prachtig licht!

Zon in de achtergrond,  achter het muisje,

zo mag ik het graag zien, daar word ik wel happy van.

De blaadjes op de voorgrond durfde ik niet weg te halen.

En ach,  dat de scherpte dan net niet helemaal op het  oogje ligt,

dat zijn toch muizenissen, waar je in zo'n situatie maar niet over moet vallen.

Slotwoordje:

Ben gewoon heel happy dat Happy niet meer Foetsie is!

Prullenbak

Laatst vroeg medeblogger Kees mij in een reactie:  

'Ik ben toch wel benieuwd hoeveel er bij jou in de prullenbak  belandt?'

Nou,  mijn antwoord daarop was volmondig:  'Veel,  héél veel!'

En dat is echt waar,  telkens weer kom ik thuis met foto's die linea recta de prullenbak in kunnen.

Soms word ik daar echt moedeloos van.  Maar ja,  telkens houd je dan toch wel iets aardigs over, en dan vergeet je al die mislukte foto's weer.

Totdat je vol verwachting het volgende geheugenkaartje uitleest en het spel zich weer herhaalt:

teleurstelling, uitzoeken, weggooien,  en hoera!  toch wat overhouden, en weer vergeten  ;-)

Ik denk dan altijd dat het aan mij ligt, dat ik het gewoon niet kan  ;-(

Maar hoe fijn is het dan als je ervaringen van 'echte' fotografen leest.

Ik ga maar geen namen noemen,  maar ik las eens van iemand die toch hoog bij mij in het vaandel staat,  dat hij binnen een uur 500 landschapsplaten klikte. En wat blijft daar van over?  Hooguit een handjevol mooie foto's.

Nog een voorbeeld:   een fotograaf schreef dat hij een geheugenkaart kwijt geraakt was na het fotograferen van Geoorde futen. In twee uur tijd bleek hij maar liefst 32 Gb geschoten te hebben.  

Wat zouden we van deze fotograaf van deze 32 Gb te zien gekregen hebben?  Eén of twee foto's??

Tja,  wie zich aan een ander spiegelt, die spiegelt zich zacht, luidt het gezegde.

Maar ik denk dat het toch bij veel fotograferen vrij normaal is dat er veel geschoten wordt,  en dat wij daarvan slechts die éne foto zien en bewonderen.

Weggooien is dus het credo!  

Lang leve de prullenbak  ;-)

Die regels heb ik bij deze blogserie toegepast.   Het is een verzameling,  eh.....  nee,  een uitgelezen selectie van meerdere dagen fotograferen.

En écht,  zo lijkt het heel wat!!

Met Von  vierde ik haar verjaardagsfeestje op 23 oktober gezellig in het bos.

Heerlijke middag,  maar slechts één foto overgehouden.

Vergane glorie van een varen.

Met Ghita ging ik vorige week zondag naar de Heemsteedse Buitenplaatsen

 Leyduin,  Vinkenduin en Woestduin.

Lekker gespeeld met Geweizwammetjes!

Nóg veel meer uitgeprobeerd, maar dat was het toch niet helemaal.

Ghita vond een tak vol met de prachtige en zeldzame Kopergroenbekerzwammetjes.

Ik had ze in de AWD al vaker gevonden en gefotografeerd, maar nooit eerder zag ik zulke 

mooie gave exemplaren, en dan ook nog eens met guttatiedruppeltjes!

Creatief wist ik hier niets mee te doen,  gewoon een registratieplaat voldoet voor mij deze keer.

En ja,  ik geef het toe,  dit is de hele oogst van een hele zondag fotograferen.

De rest is in de prullenbak beland.

Maar ik had wel weer een hoop inspiratie opgedaan!

Dus afgelopen donderdag ging ik terug.

De Tengere Beukentaailingen vonden we zondag,

maar door teveel wind  mislukten alle pogingen.

Op deze donderdag was het nagenoeg windstil,  dus in de herkansing.

Oef... wat zijn ze toch klein!  Als speldenknopjes.

Wederom veel rijp voor de prullenbak,

maar de aanhouder wint,  twee zijn er zo waar scherp!

Die zondag was ik veel aan het stoeien geweest met Geweizwammetjes,

groepjes vind ik altijd zo moeilijk,  wat wil je scherp, wat mag/moet onscherp.

Het idee begon te komen, maar de uitwerking was nog niet goed.

Weer proberen dus.....

En Yes!
Na een heleboel keer vergeefs zoeken en proberen viel ineens alles op zijn plek:

Een foto waar ik écht blij mee ben!

Dat werd nadien makkelijk sorteren:

Behalve deze foto kon alles zonder twijfel de prullenbak in,  

inclusief de probeersels van zondag.

Zou dat bij die 'echte' fotografen ook zo gaan?  vraag ik me dan af.

Nog iets dat me zo kan frusteren:

Je ziet door je lens de meest prachtige onscherpte, wow!  

Ik vind het zelfs mooi zonder een scherp onderwerp, 

maar toch maar op zoek.....

Forget it!  Zodra je een scherp onderwerp vindt,  is je mooie onscherpte weg.

Kun je de prullenbak weer vullen.

En héél soms,  dan lukt het een beetje.

Zo heb ik ook al een hele prullenbak gevuld met beukenbladeren.

Alleen deze foto komt in de buurt van wat ik probeer te maken.

Lekker hè dat mopperen ?

Maar al mijn gemopper en mijn kritische blik hebben me, denk ik,  

toch wel tot een aardige herfstserie gebracht  ;-)

Slotwoordje:

Een foto dit keer,  en dan eentje die nou eens juist uit de prullenbak komt.....

Gonnie had het in haar muizenblog al verteld: ik formatteerde met mijn domme kop een geheugenkaart van het muisje en nog meer van de Veluwe.

Ik ging dus op muizenjacht....  en dank zij Recuva heb ik gisteren alles weten terug te halen!

De muisjes moet ik nog uitzoeken,  zoals gewoonlijk lijkt alles weer zwaar tegen te vallen  ;-(

Maar dit plaatje van het Bekermos vond ik nog wel bij deze herfstserie passen: 

Inspiratie

Deze fotoserie van het weekendje Veluwe met Gonnie stond al een paar dagen klaar om te bloggen, maar de inspiratie voor de tekst wilde maar niet komen.
Die is er eigenlijk nog niet,  maar ik ga nu toch maar een poging doen.
De blogtitel zou dus misschien beter 'geen inspiratie' kunnen zijn?
Nou,  we zullen zien wat het gaat worden ;-)

Op onze eerste dag gaan we naar het Speulderbos,

het 'Bos van de Dansende bomen'.

Die bomen dansen nu niet,  of wij slagen er niet in om ze te laten dansen,

dat kan natuurlijk ook.

Zo'n dagje op stap beginnen we atijd met de vraag:

Wat nemen we mee?

We kozen voor de groothoek- en de macrolens

en vol goede moed beginnen we met de groothoek.

Klein diafragma,  dan krijg je zo'n leuk sterzonnetje.

Verder had ik helaas niet zoveel inspiratie voor de groothoek

dus als we volop paddenstoelen zien, 

dan verdwijnt de groothoek al snel weer in de fototas en de macrolens komt eruit.

Macro is toch wel héél verslavend ;-)

Gelukkig heb ik laatst bij de Klokjesgentiaantjes de 'verdubbelaar' weer terug gevonden!

Er wordt me nog steeds wel eens gevraagd of die verdubbelaar

een accessoire of een speciale instelling op de camera is ;-)

Nee,  het is uitsluitend een spel van licht, de juiste hoek en de goede afstand.

In een bemoste helling vind ik prachtige amethistzwammetjes,

die vanwege hun kleur ook wel rodekoolzwammetjes worden genoemd.

Deze onderzijde lijkt zelfs écht op een doorgesneden rodekool ;-)

Met twee zwammetjes in beeld kun je zo heerlijk spelen met

scherp en onscherp.

Maar ik merk wel eens dat ik moet oppassen dat ik niet alleen maar

foto's maak met twee zwammetjes of twee bloemetjes o.i.d.

Ik moet dus op zoek naar nieuwe inspiratie....

Soms zie je die inspiratie gewoonweg niet.

Aan het eind van de middag zien we een leuk groepje zwammetjes op een boomstam,

maar we kijken elkaar aan en zeggen;

Nee,  hier kunnen we niks leuks mee.

Maar we zijn bijna bij de auto,  en willen eigenlijk nog helemaal niet ophouden.

Dus toch maar eens door de lens kijken,  wie weet, krijgen we toch nog inspiratie?

En ja,  door de lage stand van de zon blijken we prachtige silhouetjes te kunnen maken.

We moesten wel snel werken,  want voor je het weet is de juiste lichtval verdwenen.

Je hoort zo vaak zeggen dat paddenstoelen fotograferen zo makkelijk is,

omdat ze niet weglopen.  

Maar dat licht hè,  dat verandert onder de bomen echt razendsnel.

Ach, dat houdt wel lekker de spanning er in,

als het allemaal te gemakkelijk gaat is het ook geen uitdaging meer.

Dan zou ik zelfs de naam van mijn blog moeten veranderen ;-)

De volgende dag gaan we naar het Leuvenumse Bos met de mooie Hierdensebeek.

Bij aankomst worden we aangenaam verrast door herfstkleuren,  

die vonden we in het Speulderbos nog helemaal niet.

Oh, te vroeg gejuicht ;-(

De Hierdensebeek stroomt nog door een groen beukenbos.

Niettemin wel een mooi plekje.

Ín het water vinden we wel gekleurd herfstblad,

Met een lange sluitertijd krijg je  zo een leuke carousel.

Ik maakte deze foto met de 24-70mm lens en dat waren veel te weinig milimeters.

De foto is dan ook extreem gecropt.

Gonnie gebruikte de 70-200mm, zo'n lens is toch echter beter geschikt voor dit soort details.

Ik heb dan ook hele mooie foto's van haar gezien, echte kunstwerkjes,

die zijn binnenkort vast wel in haar blog te bewonderen.

Slotwoordje:

Nou,  al schrijvend kwam gelukkig toch de inspiratie!!