Macrolens!

Tja,  vorige week gaf dus helaas de camera er de brui  aan,  dus ik moest zaterdag naar Kamera Express  om hem te laten repareren.

Eerst even op het internet gekeken..  de macrolens is op voorraad... zal ik mezelf meteen maar verwennen??  

Even een nachtje over geslapen, en toen  het besluit genomen, ik doe het!   dus ik heb een Macrolens!!

Vandaag was het eindelijk droog,  dus tijd om het een en ander uit te proberen, en  gezellig met  Greet  http://fotosvangreet.blogspot.com/ in de AWD op zoek naar mooie mosjes

 Het mooie rode bekermos hadden we al gauw gevonden, al moet je wel heel goed opletten, want het is echt piepklein.
Een goede foto maken vond ik gemakkelijker gezegd dan gedaan, dit minimossentafereeltje maakt op mij een erg rommelige indruk, misschien had ik hier voor meer scherptediepte moeten kiezen

 Een poging van heel dichtbij  ( ook nog gecropt), geen wereldfoto, maar ook niet echt slecht, en  dit had ik met de telelens in ieder geval nooit voor elkaar gekregen,

 Wat verderop vind ik sporenkapsels met druppels,  wow,  daar ga ik wel even mijn best op doen!

 Ik ben er al gauw achter dat handmatig scherpstellen een stuk beter werkt dan automatisch, maar het vereist wel opperste concentratie ;-)

 Hier eens diafragma F/32 geprobeerd, zo'n hoog getal was misschien niet echt nodig, maar in iedere geval heb ik het gewenste resultaat bereikt:  vrijwel alles binnen de scherptediepte.

 Goh,  er gaat echt weer een nieuwe wereld voor me open, zowel qua techniek,  als wat ik allemaal voor moois ontdek in deze miniatuurwereld

 Ik ben nog helemaal niet thuis in de talrijke mossensoorten,  dus ik noem dit maar heel simpel   "sterretjesmos"

 Een boom vol Judasoren blijf ik erg mooi vinden, alhoewel ik hier de neiging kreeg om even de zijtakken weg te knippen, die storen me eigenlijk

 Judasoortje met groot dooiermos,  een leuke combinatie

 Deze boom zat echt hélemaal voor met mossen en judasoren, daar kun  je je een hele middag mee amuseren :) 

 En weer even op de knietjes,  het mos eens geprobeerd met een hele kleine scherptediepte, geeft ook wel een aardig effect

 Piepklein zwammetje tussen de konijnenkeutels

 En piepkleinzwammetje in close up,  het is toch leuk spelen zo op de maandagmiddag in het gras!

Het allerlaatste stukje van de uitgebloeide datura, dat nog aan de plant zit,  is de laatste foto van deze uitprobeerserie

Slotwoordje:

Het was enig om dit samen met Greet te doen, regenbroek aan, en lekker door het natte gras kruipen.

Ik ben er al wel achter dat macrofotografie niet zo eenvoudig is. Ik vind het vooral  moeilijk een mooie,  bij de compositie  passende, scherptediepte te vinden.

Maar hoe heet deze site ook al weer????  Oefening baart kunst???

Soms zit het mee, soms zit het tegen

Soms loopt een dag niet helemaal zoals het moet....

Zo begon de maandag al helemaal verkeerd, het was koud in huis,  de verwarming deed het niet!

Nou is dat collectief geregeld,  dus ik kon warm aangekleed met een electrisch kacheltje erbij niets anders  doen dan afwachten, en gelukkig, twee uur later sloeg de cv weer aan.

Om 10 uur zou er een monteur komen voor het draadloos internet, dat het niet meer doet. Na heel lang wachten en een aantal keren bellen was hij er om half 12 nóg niet, hij was 10 km verderop nog bezig, dus het kon nog wel even duren.... helemaal boos heb ik de afspraak geannuleerd, dan maar weer internet-met-een-draadje.... het is mijn vrije dag, ik wil de deur uit, de zon schijnt,  dus inpakken en wegwezen! 

 Nog behoorlijk geïrriteerd loop ik met driftige passen bij de Zandvoortselaan de AWD in.
Ineens hoor ik een mezengeluidje, dat anders klinkt dan een koolmees of pimpelmees, en waarachtig,  een kuifmeesje voor mijn lens!
Ik kan je vertellen dat ik weer helemaal blij werd,  weg boosheid, waarom zou ik me druk maken,  de zon schijnt,   ik ga genieten!

Maar dan,  de camera begint kuren te vertonen,  knopjes reageren niet, batterij eruit,  ander geheugenkaartje, niets helpt,  het peil van mijn humeur zakt weer aardig, maar gelukkig loop ik altijd met twee camera's te sjouwen,dus ik zit niet zonder,  maar wel balen, want hij is gewoon kapot!

 Ik had met mezelf afgesproken om níet naar de vossen te gaan. De diverse voer- en lokpraktijken beginnen zo uit de hand te lopen, dat ik het even niet wil zien.  Ik wil ook niet noemen wat met voor middelen  zgn natuurfotografen hun "natuur"foto's maken, omdat ik mogelijk anderen ook op een idee zou kunnen brengen.
Maar onderweg  kom ik er langs, en ik zie de fiets van Greet staan, dus ik ga even gezellig gedag zeggen,  tja,  en als dan net de mooie jonge vos gaat drinken,  dan maak ik toch maar weer een foto.....



en nog een......

 Greet had het plan om naar het strand te gaan,  ga je mee?  Ja gezellig, dus we gaan samen op pad

 Iedere keer weer heerlijk als je het duin overkomt en strand en zee ineens voor je liggen

 Greet hoopte op strandlopertjes, maar het is laag water,  en ze zitten op de verste zandbank, daar kunnen wij niet komen



 Geen nood,  er is genoeg moois te zien en te fotograferen

 Bij laag water kun je de meest verrassende structuren in het zand zien

 Dus we zijn lekker 'creatief' bezig en mijn boosheid en irritatie zijn weer helemaal verdwenen!

 Laat in de middag lopen we terug over de Duizendmeterweg



 Greet stapt weer op haar fiets en ik wandel bij ondergaande zon langs het Zwarteveldkanaal

 Ik heb nog net genoeg licht voor deze brilduiker. Wat een rare grote kop heeft ie eigenlijk ;-)

 Ik realiseer me dat ik nooit op tijd bij de uitgang kan zijn,  zeker niet als ik op mijn gemak van deze zonsondergang wil genieten

nou ja,  dan maar te laat.....

Dit is gewoon te mooi om zo maar aan voorbij te lopen!

Slotwoordje:

Het is donker als ik bij het parkeerterrein aankom, en dan....

De slagbomen die vanmiddag nog openstonden, zijn dicht,  ik kan er niet meer uit....

Nou,  misschien kan ik tussen de paaltjes door???

Ik kom bij de auto,  er zit iets onder de ruitenwissers,  een boete omdat ik hier na zonsondergang niet meer mag staan??  Het zou me niet verbazen, er zat tenslotte  wel meer niet mee vandaag.

Bril op,  licht aan,  en lezen, en een zucht van verlichting:   een briefje van Waternet met een uitrijkaart erbij,  ik kan naar huis!

Tja, soms zit het tegen, en soms zit het mee ;-)

"Boomganzen"

Gistermiddag heb ik eens een wandeling gemaakt over het Landgoed Elswout, tussen Aerdenhout en Overveen.  Elswout is een 17e eeuwse buitenplaats met een afwisseling van open weilanden, besloten tuinen en bossen.  

Op dit moment worden zowel opstallen als gedeeltes van het landgoed gerestaureerd, hierdoor vond ik  de aanblik op sommige plaatsen helaas niet zo florissant, maar het grijzige weer heeft aan die mening ongetwijfeld bijgedragen. Toch heb ik hier best aangename uurtjes doorgebracht

 Het was vooral leuk toen ik boven mijn hoofd een hoop kabaal hoorde, en er twee nijlganzen in een hoge boom neerstreken

 Omdat ik zelf vrij hoog op een duintje liep  kon ik ze gemakkelijk in beeld krijgen, wat een grappig gezicht!  Wat doen die ganzen in een boom ?  vroeg ik mij af

 Het internet brengt dan uitkomst, hoewel het op het eerste gezicht een volstrekt ongebruikelijk beeld lijkt,  is dit dus gewoon!  Nijlganzen broeden in het riet,  maar ook in hoge bomen!   Leuk,  weer wat geleerd dus

 Misschien t.z.t. nog maar eens  teruggaan, kijken of er kleine nijlgansjes in een boom zitten?

Sinds het einde van de jaren 1960 is de nijlgans in Nederland langzamerhand een gewone verschijning geworden. Enkele ontsnapte vogels wisten zich hier prima te handhaven. Inmiddels is de nijlgans niet meer weg te slaan uit Nederlandse natuur- en weidegebieden. Vogelkenners waren in eerste instantie erg bang dat de nijlgans zou concurreren met inheemse soorten. Dat gebeurt wel, maar in tamelijk beperkte mate. Nijlganzen komen oorspronkelijk uit Egypte (langs de Nijl), en Afrika ten zuiden van de Sahara. Toch weten ze zich hier uitstekend te handhaven. De aantallen nemen nog altijd sterk toe; elk jaar produceert ieder paar gemiddeld 4,3 nieuwe nijlganzen.

 Oeps!  Op het wegvliegen was ik niet voorbereid,  de vogel staat er op, maar het koppie is niet scherp :(

 Telkens neem ik me voor om geen zwammen meer te fotograferen, dat heb ik in de herfst al meer dan genoeg gedaan

 Maar ja, als ze zó mooi zijn.............vooruit dus maar,  nog een keer zwammen!

Een oersaaie foto van het vervallen Landhuis Elswout,  dat wist ik al op het moment dat ik de foto nam, maar het leek me leuk om te kijken of ik er iets mee kon doen,  dus met Adobe Lightroom aan de slag:



En dit is wat ik er van gemaakt heb,  eigenlijk heb ik er niet eens zo heel veel mee gedaan, een beetje bijgesneden, de lucht wat donkerder gemaakt, en wat vignettering toegepast. Ik vond het wel grappig om te doen, en de foto is minder saai ;-)

Het Landhuis Elswout werd in 1882 in opdracht van Willem Borski III gebouwd, maar na zijn overlijden in 1884 werd het nooit voltooid.  Op dat moment waren alleen de gevels, terrassen en het botenhuis gerealiseerd.  Twintig jaar lang stond het leeg, toen plaatste de gemeente een nooddak.

In de tweede wereldoorlog namen de Duitsers het landhuis in gebruik, en kwamen er eindelijk vloeren en een echt dak.  Na de bezetting  werd er het J.P. Thijsse Lyceum gevestigd. 

Sinds 1970 is Elswout in bezit van Staatsbosbeheer,  en pas nu is gestart met een grote restauratie, waarbij het Landhuis eindelijk  in oude luister wordt hersteld

Het huisje van Kabuur is al gerestaureerd en recent voorzien van een nieuw dak.
Haha,  pas toen ik verder doorliep zag ik dat dit helemaal geen huisje is, het is alleen een decorstuk!
Dit soort folies, of ‘grapjes’, horen bij de Engelse landschapstijl

Wat verderop zag ik dit Jachtmomument.  Het is op het eerste gezicht net of de hondenknecht met een mobieltje aan zijn oor staat, maar dat hadden ze vroeger natuurlijk nog niet! Nee, dit is het Halali,  met de hand aan zijn oor luistert de knecht of hij het halali kan horen, het halali is de fanfare van de jachthoorns  tijdens de drijfjacht, wanneer het hert tot staan is gebracht

Tot zover Elswout, vandaag heb ik gewandeld in de Zanderij Middenduin bij Overveen, gewoon leuk om eens ergens anders te lopen en rond te kijken, foto's heb ik alleen nauwelijks gemaakt.
Dit is een van de weinige van het bos waar ik doorheen liep

Op de valreep nog een plaatje van een koolmeesje,  ik blijf het moeilijk vinden die kleine beweeglijke vogeltjes,  dus ik blíjf er op oefenen!

Slotwoordje

Zoals ik al schreef,  het is en blijft een leuke uitdaging om nieuwe wandelingen te gaan maken,  er is nog zó veel te ontdekken en te zien, ik hoop dat ik nog héél veel mooie plekjes met bijbehorende fauna en flora in beeld mag brengen,  wordt vervolgd dus!



Mis(t)kleun en Wandeling De Zuid

                                                             
Na een aantal hele drukke dagen was ik moe,  dan kun je op je vrije dag natuurlijk eerst eens lekker uitslapen, maar je kunt jezelf ook even oppeppen, vroeg op en naar buiten! 
 Dat deed ik gisteren, de weersvoorspelling beloofde een zonnige dag, en toen ik,  met weliswaar wat moeite,  vroeg mijn bed uit kwam, zag ik inderdaad de sterretjes aan de hemel flonkeren,  dus het zag er veelbelovend uit. 
Nog even naar het weerbericht gekeken, kans op wat mist, nou,  zonsopkomst met mistflarden,  ik gá ervoor! 
Dus ontbijten, tas inpakken, en tegen zeven uur stapte ik in de auto,  geen ster meer te zien,  maar dat komt vast wel goed?
Ik wil naar de polder,  zien of de grutto's en de kievitten er weer zijn, dus ik zet koers richting Eemnes.
Tja,  ik had het misschien kunnen weten....water en  weiland,  daar is mist het hardnekkigst, dus eenmaal aangekomen bij de Eempolder zag ik nagenoeg geen hand meer voor ogen,  verkeerd gepland dus,  een "Mis(t)kleun"

 Ik begin toch aan mijn tocht door de polder,  maar twee uur lang was dit ongeveer wat ik zag ;-(

Met enige moeite is nog net een wegvliegende zilverreiger te zien,  kievitten waren er volop, vooral ganzen natuurlijk, maar ook buizerds, smienten, hazen,  kortom alles wat je in de polder mag verwachten heb ik gezien, al was het door een dikke mist.....

 Het enige dier dat ik duidelijk kon fotograferen was dit schaap....
Wel leuk, vind ik, zo  met de druppel aan zijn snuit

 Koud geworden tot op mijn botten loop ik terug naar de auto, en zie nog net dit goedmakertje,  een vleugje voorjaar

 Gemaakt van heel dichtbij met de 16-80mm lens,  die gebruik ik eigenlijk bijna nooit voor close-ups,  maar het blijkt best goed te gaan, want de minuscule druppeltjes zijn goed zichtbaar

De lucht lijkt wat helderder te worden,  dus ik heb nog goede hoop dat de zon zich laat zien,  en ik besluit een boswandeling te gaan maken,  wandeling "De Zuid" bij Hollandsche Rading

 Hier zie ik gelukkig langzaam de mist optrekken,  ik hoopte eigenlijk op van die mooie zonnestralen door de vochtige lucht, maar ja,  je ziet niet altijd wat je wilt zien!

 Met het bruine blad op de grond lijkt het hier een beetje herfstachtig, maar de vogels die ik hoog in de bomen hoor, bewijzen het tegendeel

De vogeltjes laten zich alleen maar horen, en niet zien, dus dan toch  maar een herfstachtig detail



 Wat mos met hier en daar nog wat druppeltjes ertussen.
Het wordt toch eigenlijk wel eens tijd voor die macrolens, die al geruime tijd op mijn wensenlijstje staat,  duurt echt niet lang meer hoor!

De Zuid was in het begin van de vorige eeuw nog een geheel open heide. Het gebied bestaat uit een aantal deelgebiedjes met veelzeggende namen als Bosberg, Hengstenberg, Dassenbos en Erfgooiersbos. Het Dassenbos wordt (weer) af en toe door dassen bezocht.

Het bos is helemaal aangeplant, het grootste deel na een diepe grondbewerking. Dit spitten is na de Tweede Wereldoorlog gedaan door werkeloze mannen uit Amsterdam, helaas niet erg goed, het waren tenslotte geen vakmensen. Aan de groei van de bomen is soms te zien waar niet goed is gewerkt. Het bos moest veel hout produceren om aan de grote vraag van de Limburgse kolenmijnen te voldoen. Het hout werd gebruikt om de mijngangen te stutten. Nu wordt het bos in een rustig tempo omgevormd tot natuurbos.

 De runderen die het gebied begrazen helpen bij die omvorming

 Terwijl ik hier op een bankje zit te genieten van de zon, die nu toch echt is doorgebroken,   zie ik tussen de bomen achter de runderen  ( leuk trouwens, met die kalfjes erbij!)   twee reeën wegschieten!
Ik ben inmiddels al erg gecharmeerd van dit bos,  maar die reeën zijn een extra reden om nog eens terug te komen

Het zijn   bijzonder donkere  runderen die hier rond lopen, nummer 9122 staat me even nieuwsgierig aan te kijken

Ja,  dan zie ik eindelijk een keer zo'n schattig kuifmeesje,  laat ie alleen zijn achterkant zien!
Maar het parmantige kuifje is gelukkig wel te zien.  Ik weet niet of hij hier op zoek is naar voedsel of  naar een geschikt nestje?

De wandeling is zo'n 7 km lang en erg afwisselend, wat je wel voor lief moet nemen is het constante geluid van de zeer nabijgelegen A27, wat, afhankelijk van de wind, toch wel storend kan zijn

Geïnspireerd door andere foto-sites  bekijk ik tegenwoordig bomen met een andere blik,  en dan zie je dus deze interessante structuur van een boomstam

Prachtig hoe door de hoge bomen het zonlicht precies op deze tak valt, een mooi lichtpuntje in het donkere bos

Bij dit soort detailopnames is het altijd de kunst om een mooie rustige achtergrond te krijgen, hetgeen me hier aardig is gelukt, al zeg ik het zelf

Ik ben even van de route afgegaan om een kijkje te nemen vanuit het uitzichtpunt bij het Hilversumse Wasmeer.
Het Wasmeer is een voormalig heideven dat altijd gaaf is gebleven en pas in de 20ste eeuw door bos omsloten werd. Het gebied is wegens zijn kwetsbare oevervegetatie niet vrij toegankelijk

Eens de blik omhoog, zo bekijk je het bos weer eens vanuit een heel ander standpunt

Ik besluit de serie met dit plaatje,  de combinatie van het oude half vergane blad en de knop vol belofte van nieuw leven,  vind ik wel treffend voor deze tijd van het jaar,  eigenlijk nog winter,  maar met regelmatig een hoopvol vleugje voorjaar in de lucht

Slotwoordje:
Na de mis(t)kleun van de vroege ochtend, kwam het deze dag weer helemaal goed,  na kilometers lopen kwam ik rond een uur of drie niet moe thuis, maar juist weer helemaal kwiek en opgepept! Natuur en buitenlucht, een goed recept tegen vermoeidheid na drukte,  ik kan het iedereen aanraden
Tot de volgende keer en groet
Loes