Nóg kleiner

Wie mijn blogjes volgt, die weet dat ik de laatste tijd de kleine slijmzwammetjes heb ontdekt. 

( zie o.a.  Klein,  kleiner,  kleinst )

Ik vind ze echt fascinerend,  omdat je ze met het blote oog nauwelijks ziet.

Vanwege deze fascinatie begin ik dus steeds vaker takken aan inspectie te onderwerpen, inspecties die nauwelijks iets opleveren omdat ik zelfs met mijn leesbril op vrijwel niets kan vinden.  

Ik moest maar een loepje gaan kopen.

Maar soms zit het mee. Ik was gewoon lekker aan het wandelen,  en kon het onderweg toch niet laten om hier en daar wat minutieus onderzoek te doen,  en jawel, op een losse tak zag ik slijmzwammetjes!

De daarop volgende zondag ging ik samen het Yvonne terug,  maar ja,  kinderen of honden hadden intussen natuurlijk de tak verplaatst. Uiteindelijk meende ik hem gevonden te hebben, maar de eerder ontdekte zwammetjes zag ik niet meer. Na nóg beter bekijken,  vond ik echter  nóg kleinere bolletjes:

 f/13  1 sec iso 100

Het is zó verrassend als je dan in live-view gaat vergroten om scherp te stellen 

om dan te zien dat die hele kleine priegeldingetjes

bolletjes op steeltjes blijken te zijn,

en er zelfs nog wat druppeltjes aan hangen.

 f/5.6  1/10 sec  iso 160

Maar zo klein als ze zijn vormen ze toch een groot probleem.

Zelfs met f/22 krijg je ze niet allemaal scherp.

Nog afgezien van het feit dat je met f/22 echt geen mooie achtergrond krijgt.

Bij bovenstaande foto's moest ik dus keuzes maken,

of een paar bolletjes scherp,  of zoals hier het druppeltje.

Focusstacking is overigens de oplossing om toch alles scherp te krijgen,

maar vooralsnog probeer ik gewoon een balans tussen scherp en onscherp te vinden.

 f/9  0,6 sec  iso 100

Toen ik bij deze tak plaats maakte voor Von ging ik verder op onderzoek uit,

en vond ik op een andere tak een klein wit stipje.

Het stipje bleek ook een bolletje met steeltje te zijn, zó verrassend!

Voorbijkomende wandelaars snapten overigens echt niet wat wij nou toch 

aan het fotograferen waren ;-)

 f/8  1,3 sec   iso 100

En toen vonden we op de eerste tak nóg een klein groepje, 

en hierdoor meen ik de naam van al  deze slijmzwammetjes te weten:

Langstelig Kroeskopje.

Of de naam echt juist is weet ik niet,  maar gezien het uiterlijk klinkt het wel logisch toch?

Bij deze foto had ik wat herfstblaadjes in een lijmklem achter de kroeskopjes gezet 

voor een mooie achtergrond.

 Maar het was een erg winderige zondag, waardoor de boel iedere keer omwaaide. 

Ieder nadeel heeft echter echt zijn voordeel,  kijk maar:

 f/10  1,6 sec  iso 100

Volkomen onverwacht zag ik mooi blauw in de achtergrond:

De punt van de lijmklem ;-)

Even schuiven, passen en meten,  en ja hoor,  

een verrassend gekleurd achtergrondje!

Het witte sliertje links is een heel klein wormpje.
Je ziet echt de vreemdste dingen als je in dit miniwereldje bezig bent.
Een voorbij wandelende pissebed lijkt een groot monster!
Helaas kon ik dat met deze sluitertijden niet vastleggen ;-(

f/11  1 sec  iso 200

Uiteraard maakte ik weer plaats voor Von,

en fotografeerde toen nog even het eerste groepje vanaf de andere kant.

De druppel was intussen verdwenen.

En toen moesten we allebei capituleren.

De wind trok steeds verder aan, waardoor deze kleine kroeskopjes

op hun dunne steeltjes stonden te dansen voor onze lenzen.

Slotwoordje:

Voor Von was dit een eerste kennismaking met tussenringen,  terwijl ik ze door omstandigheden juist niet gebruikt heb. 

Maar met of zonder tussenringen moesten de  foto's van deze  kroeskopjes sowieso nog ontzettend worden gecropt.  

Want langstelig????? 

Nee echt niet, hooguit een of twee millimetertjes ....