't Is weer voorbij....

♫

't Is weer voorbij die mooie zomer

Die zomer die begon zo wat in mei 

Ah, je dacht dat er geen einde aan kon komen

Maar voor je 't weet is heel die zomer

Al weer lang voorbij

♪♪♪

Nanana na nana

nanana nana na nana

♫

Met dit refrein van het overbekende lied van Gerard Cox

blik ik vandaag terug op die mooie lange zomer

en toon ik nog wat foto's die in die zomermaanden maar nooit

 in mijn blog aan de beurt kwamen.

En hoe kan ik dan beter beginnen dan met

Zonnige Zonnedauw.

'Die zomer die begon zo wat in mei'

Nou, dat zong Gerard, maar de zomer 2014 begon al veel eerder.

Op zondag 9 maart gaf de thermometer al een zomerse 20 graden aan

en ging ik met Von kijken of de Zandbijtjes al vlogen.

En dat deden ze!

Hier de Grijze Zandbijtjes.

Dit is een andere soort, waarvan ik echter de naam schuldig moet blijven.

Toen we lang genoeg tussen de bijtjes hadden gelegen maakten we nog een 

wandeling over de  mooie Buitenplaats Boekesteijn

en amuseerden we ons even lekker met de in bloei staande Prachtframboos.

Later zijn we nog eens terug geweest om de mooie oranje vruchten

te fotograferen, maar helaas,

zo als alles dit jaar, waren ook deze vruchtjes er al heel vroeg in het seizoen,

en waren wij dus te laat.

Juffertjes en Libellen heb ik de afgelopen zomer nauwelijks gefotografeerd,

en waarom niet?  Geen idee, volgend jaar dan maar weer.

Dit Juffertje zat op mijn harde schijf echter nog te wachten op een plekje in mijn blog.

Met de zomer in mijn bol moest ik natuurlijk ook weer een beetje experimenteren ;-)

Traditiegetrouw ging ik met Ghita naar de hei om de reeën in het 

veldje met wilde radijs te  fotograferen.

Ook op deze 13e juni liet de zomer zich van haar beste kant zien.

Dat betekende echter wel fel licht,  zelfs in de vroege avond.

Het veld met wilde radijs was trouwens niet wat het andere jaren was.

Dit keer werd het in twee gedeelten ingezaaid, 

en de ene kant was al te hoog, de andere kant nog veel te laag.

De foto's werden dan ook niet zoals ik me die gewenst had,

maar vooruit,  toch nog maar in het zomerblog 2014.

Het gaat best nog wel een lange zomerserie worden, 

het was tenslotte een lange zomer ;-)

Midden in die zomer ging ik een weekje naar Brabant.

Daar heb ik, behalve de Heideblauwtjes, niet zo heel veel gefotografeerd

omdat ik vooral wilde wandelen en fietsen.

Maar vaak ging de camera wel mee.

Dus nog wat 'Vakantiekiekjes'.

Eerst wat macro's.

Hoornaar met prooi.

Voor het écht mooie had de prooi scherper moeten zijn,

maar ik vond het toch wel een mooie momentopname.

Ja, ook deze foto maakte ik met de macrolens.

Ik denk dat deze jonge Zanglijster niet helemaal in orde was.

Hij/zij bleef stokstijf zitten en ik kon dan ook met de macrolens heel dichtbij komen.

Na gedane zaken heb ik het diertje maar gauw met rust gelaten.

Gonnie kwam gezellig op bezoek en we gingen samen op weg naar de  Heideblauwtjes.

Onderweg  viel mijn oog op iets wits,  ik dacht een bloemetje, tot ik mijn bril opzette.

Het bleek een mooi Donsvlindertje te zijn.

Langs de Beerze ontdekte Gonnie Weidebeekjuffers.

Alleen deze ene bleef lang genoeg zitten om te vereeuwigen.

Genoten heb ik van de prachtige vennen in het Brabantse Land.

De wolkenluchten deden ook lekker mee.

Daarvoor stapte ik toch wel even van de fiets.

De Kampina, prachtgebied.

Ik logeerde er dichtbij,  maar heb er voor mijn gevoel niet genoeg van gezien.

Nog maar een keertje terug dan.....

Nu eerst weer even zomeren in Loosdrecht,

heerlijke boottochtjes op hoogzomerse dagen.

Op één van die tochtjes ontdekte ik een eilandje met heel veel vogels.

Vooral meeuwen, maar ook visdiefjes, waaronder jonge,  die nog gevoerd werden.

Ze zaten zó leuk op de vele paaltjes die om het eilandje heen staan.

In de vroege ochtend van 18 juli stapte ik al voor zonsopkomst in mijn bootje.

Meestal is het water dan nog spiegelglad,  

dus de camera ging  mee om te proberen die visdiefjes te fotograferen.

Tja,  het water was alles behalve spiegelglad,  het bootje deinde dan ook veel te veel

om met de telelens vogels te fotograferen, maar wat was het heerlijk....

Statief, filters, lange sluitertijden....

dat kun je vanuit je deinende bootje allemaal vergeten.

Volgend jaar zomer dit vroege avontuur toch nog maar eens over doen

en dan mét al die attributen aanleggen op één van de eilandjes....



En de zomer wist maar niet van ophouden.
Afgelopen week kon ik op  vrijdag nog de plassen op,
en zaterdag zat ik op het strand!
En dat begin oktober!!

Gisteren begon het dan toch echt een beetje herfst te worden,
maar Von en ik vonden nog volop bloeiende Parnassia.

Dit keer niet in een natte duinvallei,

maar gewoon bij ons in de regio.

Wat een verrassing!

Een waardig afscheid van een uitzonderlijk mooie zomer.

Slotwoordje / Slotliedje ;-)

We werden weken lang verwend

Maar ach aan alles komt een end

Nu zit ik met mijn foto's in de regen hier

♫

't Is weer voorbij die mooie zomer

Die zomer die begon zo wat in mei 

Ah, je dacht dat er geen einde aan kon komen

Maar voor je 't weet is heel die zomer

Al weer lang voorbij

♪♪♪

Nanana na nana

nanana nana na nana

♫

Met de kano er op uit!

Wie mijn blogje al wat langer volgt, die weet dat ik af en toe zo gek ben om mét camera in de kano te stappen voor een tochtje over de Loosdrechtse Plassen. 
Afgelopen dinsdag deed ik dat eindelijk weer eens, en ik bedacht dat het helemáál niet gek is!   Het enige gekke is dat ik het al veel te lang niet meer gedaan heb,  de laatste keer was in mei vorig jaar,  maar na deze heerlijke dinsdagochtend weet ik weer hoe fijn het is,  dus deze tochtjes ga ik weer vaker maken!

 Om kwart over zes peddel ik richting de plassen, 

net te laat om rond zonsopkomst op een mooi plekje te zijn.

Volgende keer nog vroeger!

 Ik nader de Eerste en Tweede Plas, het water is nog spiegelglad.

Dat is een paar uur later wel anders op deze zomerse dinsdag!

Ik steek over en ga naar de Vuntusplas.

De Vuntus is grotendeels niet toegankelijk voor motorboten

dus voor kano's en roeibootjes is dit een paradijsje

Het fijne van de kano is dat je in allerlei verborgen hoekjes kunt komen,  

het nadeel van deze hoekjes is dat ik om te fotograferen bijna overal rommelige achtergronden heb,

tja,  je kunt niet alles hebben ;-)

 Het zou zo mooi zijn als de Zwarte Sterns hier net als twee jaar geleden weer broeden,

maar in het oerwoud van waterlelie en gele plomp tref ik alleen Kokmeeuwen

 Er zwemt nog één jong rond, een puber,  gossie was is ie  lelijk ;-)

 Mama Kokmeeuw bewaakt haar kleine nog goed

Vanaf haar uitkijkpost houdt ze alles in de gaten

 De rest van de kleine kolonie slaat alarm

en geeft mij de gelegenheid om Kokmeeuwen-in-de-vlucht te fotograferen

Er was nog een leuk intermezzo,  die foto's plaats ik een volgende keer, want dit blogje gaat al weer ouderwets lang worden. De laatste tijd probeer ik echt de lengte van mijn blogjes binnen de perken te houden, maar ach, dit wordt gewoon een keer een lekker lang beeldverslag van een verrukkelijke ochtend op het water, yes,  het is eindelijk zomer!!

 Ach zo lief,  deze jonge Boerenzwaluw!

Er zaten er een heleboel, en ik kon heel dichtbij komen, maar toen...

Ik heb vandaag mijn oude Tamron 70-300mm meegenomen ipv de zware Sony 70-400,

en ik moet zeggen dat de Tamron in de kano echt veel handzamer is,

maar de autofocus wil nog wel eens blijven zoeken, en maakt dan een hoop herrie,

zo ook nu, dus wég zwaluwen,  op deze ene na 

en die bleef zitten omdat ie nog eventjes een poepje moest doen ;-)

 Dan maar proberen zwaluwtjes in de vlucht te pakken.

Niet te doen,  wat zijn ze snel, geen succes dus, maar wat zat ik daar heerlijk op het

water met het zonnetje op mijn rug!

 Tijd om even te relaxen en te genieten

 Er zijn inmiddels al een paar uurtjes verstreken,  de knoppen van de waterlelies,

 die in de vroege ochtend nog gesloten waren,  zijn nu open

Paradijsje toch?

 Ik duik weer de 'bush bush' in en vind deze waterkip,  ofwel jonge waterhoen

 Tja, ik schreef het net al, een rustige achtergrond kun je hier echt vergeten

Hier is het helemaal een rommeltje, 

maar ik vind die grote groene poten van het waterkippetje zo grappig ;-)

 Mama Fuut heeft zich  met haar jong ook tussen het vele groen verstopt

 Het Visdiefje zit mooi op een paaltje,  dus gelukkig deze keer niet zo'n rommeltje ;-)

 Ik ben al op de terugweg als ik papa fuut met een visje zie.

Dat kan alleen maar betekenen dat mama met jongen ook in de buurt is,

en ja, in de verte zie ik ze.

Wat is de kano nu handig!  

 Rap peddel ik naar de plek waar ik verwacht dat ze elkaar ontmoeten

Yep, gelukt, precies op tijd!

Het voermomentje had ik ook, maar ze draaiden net van me af, 

zat ik naar de achterkantjes te kijken ;-(

Slotwoordje:
Het gebruik van de oude Tamronlens valt me nog niet eens  tegen, als ik naar de kokmeeuwen van vorig jaar kijk, ja,  dan zie ik echt wel kwaliteitsverschil,  maar ja, soms is lichtgewicht en klein formaat gewoon effies  handiger ;-)

Wat hadden we een heerlijke zomerweek!  

Blogjes kijken kwam er dan ook nauwelijks van,  maar de komende dagen ga ik de achterstand weer inhalen hoor!

Kokmeeuwen

"Ik lag in mijn tuintje en sliep

toen kwam er een kokmeeuw die riep

Loesje je moet ontwaken

en weer eens een mooi kanotochtje gaan maken"



Dat is een variant op een heel ouderwets 'Poezie-album-versje'

De tekst klopt niet helemaal,  ik sliep niet, maar was lekker in mijn tuintje aan het rommelen.

Maar de roep van een overvliegende kokmeeuw riep herinneringen op aan mijn kanotochtjes vorig jaar, en inderdaad, het is hoog tijd om weer eens het water op te gaan om te zien wat de Kokmeeuwen aan het doen zijn , en of de Zwarte Sterns er weer zijn

( Vrijdag 6 mei)

 Na een half uurtje peddelen ben ik op de Loosdrechtse Vuntusplas,  en ja hoor, de Kokmeeuwen zijn druk bezig met nestelen

 Er wordt af en aan gevlogen met nestmateriaal

 Heerlijk,  om dit op mijn gemak vanuit mijn kano te kunnen bekijken. Ik had tevoren wel flinke twijfels of ik écht de camera met die grote en zware 70-400mm lens mee zou nemen

maar eenmaal er mee op pad,  goed ingepakt,  was ik toch wel heel  blij dat ik hem had meegenomen

 want wat is dit heerlijk om te zien en vast te kunnen leggen, deze  kokmeeuwen in het zomerkleed met hun chocoladebruine koppies

 Begroeting

 Inspectie van het nest

 en nog meer nestmateriaal wordt er aangevlogen

 nou ja, deze heeft 'lege handen'

 takjes zijn blijkbaar niet genoeg,  een heel waterlelieblad wordt meegenomen

 Een ei!  Dat belooft binnenkort jonge kokmeeuwtjes....



De Zwarte Sterns, die vorig jaar dichtbij de kokmeeuwen broedden,  heb ik (nog?) niet gezien, maar wie weet,  het is nog vroeg in het seizoen
Met mijn spullen weer goed ingepakt peddel ik terug,  en hoor dan de Grote Karekiet. Die heb ik wel vaker gehoord, maar nooit gezien,  maar kijk nou toch,  recht voor me zit hij hoog in het riet te zingen.
Oei,  wat nu?  Ja, toch de camera weer uit zijn waterdichte tas,  deze kans wil ik toch niet laten lopen


Dat duurt dan helaas even voordat ik weer paraat ben, de Grote Karekiet is gestopt met zingen, maar ik kan gelukkig nog net één shot maken voordat hij wegvliegt. Ik ben er wel blij met deze waarneming.
De Grote Karekiet staat op de Rode Lijst, in ons land zijn naar schatting nog maar zo'n 250 tot 300 broedparen

Slotwoordje:
Ik weet wat me bij goed weer te doen staat:  kijken of er babykokmeeuwtjes zijn, ik verheug me er al op!
Dit blogje komt wel héél erg snel na het Laarzenpad,  maar ik wil heel graag de achterstand weer inlopen, er staan namelijk nóg meer leuke series klaar om te bloggen,  help, ik houd het niet meer bij ;-)