Gooilust en Corversbos

De afgelopen weken heb ik een aantal keren een fijne wandeling gemaakt over de 's Gravenlandse buitenplaats Gooilust en het aangrenzende Corversbos, een mooi stukje natuur, dicht bij huis, waar met een beetje geluk ook nog eens een ree te zien is.

In het bos is het altijd aan de donkere kant, dus eens een hoge ISO geprobeerd: 1600
-

Ik moet zeggen dat de kwaliteit me dan best nog meevalt, en dat is toch handig om te weten

In het weiland langs het bos hoop ik natuurlijk een ree te zien, maar die zie ik altijd als ik langs fiets zonder camera :)

Maar een haas is ook leuk!

Vooral als hij zo'n enorme sprong maakt!

-

Het is warm, dus vlindertijd! Op de meer open plekjes fladderen er vele rond.

Dit witje valt bijna niet op tussen de bramenbloemetjes

-

Tegen de distel steekt hij meer af

Bij dit bloempje moet ik de naam helaas schuldig blijven

De kleine vuurvlinder

Atalanta

Verscholen in het Corversbos liggen wat akkertjes, o.a. met mais, en op de maisbladeren vind ik allerlei kleine beestje die toch wel leuk decoratief uitkomen tegen deze groene bladeren

En dan stuit ik bij Gooilust op een braakliggend veld, hoog gras, wilde bloemen, vooral distels, en héél veel vlinders en sprinkhanen, ik heb me hier werkelijk kostelijk geamuseerd met het fotograferen van al deze mooie beestjes

Bruin zandoogje

Gezellig met zijn tweetjes

Gehakkelde aurelia

Bruin zandoogje samen met de gehakkelde aurelia

De dagpauwoog liet me alleen de onderkant van de vleugels zien, ongelooflijk, vrijwel helemaal zwart!

Waar insecten zijn, zijn natuurlijk ook vliegen

en bij elke stap door het hoge gras springen sprinkhanen voor mijn voeten weg

en dat is toch het leuke van fotograferen, nu zíe ik deze beestjes, voorheen zou ik achteloos doorgelopen zijn :)

Maar laten we eerlijk wezen, met deze vorm en schutkleur vallen ze in het gras ook nauwelijks op

Zo'n mooie libel ontsnapt natuurlijk ook niet aan mijn aandacht

Het blijft fascinerend om deze beestjes zo close te kunnen bekijken

-

-

Slotwoordje:

In mijn slotwoordje wil ik toch nog even herhalen wat ik net al schreef, sinds ik mij zo enthousiast op het fotograferen heb gestort, zie ik de natuur niet alleen door de lens, maar vooral door andere ogen, ik ben zo ongelooflijk veel meer gaan zien, en daardoor ook steeds meer gaan genieten van al het moois dat de natuur te bieden heeft, geweldig toch?

Sorry, al wéér zwarte sterns!

Ja sorry, de laatste tijd heb ik al zóveel meeuwtjes en sterntjes laten zien, en nu al wéér...
Ik was het ook echt niet van plan, maar Yvonne http://incantoimages.blogspot.com/ woont hier in de buurt, en zij wilde ook wel erg graag de zwarte sterntjes zien, en aangezien het gisteren echt fantastisch weer was om het water op te gaan, stapten we samen in de kano. En echt, ik was voornemens om geen of maar weinig foto's te maken.....





We kwamen aan bij de sterntjes en zagen een van de kleintjes al heel stoer zijn vleugeltjes spreiden, nou ja, vleugeltjes, moet je dit zien, ik vind het zo aandoenlijk, dat was toch echt wel weer een foto waard :)
-

Helaas voor Yvonne trokken de kleintjes zich terug achter het riet, en hoewel ze nog te zien waren, was het onmogelijk om tussen de rietstengels door scherp te stellen.
Maar er was meer te beleven, paps en mams vlogen druk rond, en ja, zo'n leuke oefening om vogeltjes in de vlucht te fotograferen, die liet ik natuurlijk weer niet liggen:

Deze foto staat echt niet op zijn kop, het sterntje maakte gewoon zulke vreemde capriolen!

Het sterntje vliegt richting broedplaats

en neemt eindelijk even rust

Intussen kijk ik om me heen en geniet, is dit geen fantastisch mooi stukje natuur?

-

-

En tussen al dat groen zit dan zo'n sterntje, dat weer tevoorschijn is gekomen, en nu duidelijk honger heeft.....

( voor wie het ukkie niet ziet: even in het groot bekijken)

-

Wij hebben een mooi, beetje verscholen plekje bij het riet gevonden, en wachten rustig af wat er gaat gebeuren... en dan beginnen pa en ma stern aan te vliegen met rupsjes, krekeltjes, sprinkhaantjes, een feest om te zien, maar oh zo moeilijk om op het juiste moment af te drukken.

Maar, na vele mislukte pogingen, was ik toch heel blij dat ik deze voedermomentjes heb kunnen

vastleggen:

-

-

-

-

-

Slotwoordje:

Ik hoop dat het me vergeven is dat ik dus wéér met de sterntjes op de proppen ben gekomen, maar deze momentjes, nee, die kon ik echt niet voorbij laten gaan

Weer een bezoekje aan de meeuwen en sterntjes

Gistermorgen was ik vroeg wakker en besloot ik spontaan dat het een mooie zomerochtend was om nog eens bij de kokmeeuwen en de zwarte sterntjes te gaan kijken.
Dus mijn bed uit, en om half zeven in de kano gestapt









Na een half uur peddelen over het prachtige rustige water kom ik bij de kokmeeuwen


Ach, de jonge meeuwen zijn het stadium van schattig voorbij

het zijn nu echte pubers geworden

in de afgelopen week zijn ze ook flink gegroeid!

Boven de kant van het water, die nog in de schaduw ligt, hangt nog een mooie ochtendnevel, en als daar dan een zwaan met twee jongen verschijnt, dan krijg je toch wel heel fraaie sfeerplaatjes

en op het moment dat ze in het zonnetje komen is het meteen weer een goede oefening om de belichting goed te houden

hetgeen me redelijk gelukt is, al zeg ik het zelf :)

Zo lief, dit jonge stel

-

-

Intussen heb ik de zwarte sterntjes al weer druk zien vliegen, maar op de nestplaats zie ik nog helemaal niets. Ik hoop toch wel dat het met de kleintjes goed gaat.

Ik trek me terug naar de andere kant van het water, en observeer het gebeuren rond het nest.

Dan zie ik de ouders wat duikvluchten maken naar het nest, en ik besef dat ze daarbij de jongen voeren. Ja, nu hebben ze me verraden waar de jonkies zitten, dus ik pak mijn peddels op en probeer voorzichtig weer wat dichterbij te komen....

-

Ik moest even goed kijken, maar toen?

Ja hoor, daar zitten de twee ukkies. Ze moeten nu 8 dagen oud zijn, en zijn nog steeds piepklein.

Ik had hier een lastige plaats voor de zon, alhoewel ik thuis zag dat het wel een heel bijzondere lichtval geeft, maar dat wist ik toen nog niet...

-

-

Dus met een ruime omtrekkende beweging naar de andere kant van de nestplaats

die uit een grote wirwar van waterlelies en gele plomp bestaat

De kleintjes laten zich aan deze kant goed zien, dus een selectie van de meest schattige plaatjes

Wanneer een van de ouders overvliegt gaan direkt de bekkies open

Honger!!!

Maar ik merk dat pa en ma niet voeren zolang ik daar in de buurt zit, dus ik weet wat me te doen staat: wegwezen!

Ik had graag zo'n voermoment vastgelegd, maar het welzijn van de sterntjes gaat uitereraard voor....

-

-

Op de terugweg kom ik de jonge zwaantjes nog een keer tegen, eerst poserend in het gras

en nog even in het blauwe water

Dit waren weer een paar hele mooie vroege uurtjes op het water!!

-

-

En om nog even bij de jonge vogels te blijven: In de middag fietste ik bij Nederhorst den Berg langs de Vecht, en trof daar in het weiland een stel nijlganzen met negen jongen, de familie was zo groot dat ze niet met zijn allen in het beeld passen!

-

-

Slotwoordje:

Toen ik langs de Vecht fietste besefte ik weer hoe ontzettend mooi het daar is.

Ik heb helaas nog steeds een ontzettende hekel aan lenzen verwisselen ( stof...) maar heb het voornemen om een extra body aan te schaffen, en dan hoop ik weer eens wat mooie landschappen te kunnen laten zien