De mooie natuur daagt mij uit om te fotograferen, de wens om goed te leren fotograferen daagt me uit om er steeds vaker
op uit te gaan om te oefenen.
Een heerlijke wisselwerking dus, waaraan ik veel plezier beleef.
Op deze site doe ik verslag van mijn pogingen om wat ik zie zo mooi mogelijk vast te leggen.
Bedankt voor je bezoekje, en mocht je een reactie achter willen laten, dan stel ik dat erg op prijs.

Klik op een foto voor een presentatie in groter formaat en hogere kwaliteit!


vrijdag 20 maart 2015

Goede vangst


Vorig jaar beleefden Yvonne, Gonnie en ik een geweldig,  maar nogal fris en nat avontuur bij de Heikikkers.
Dit jaar willen we weer gaan, en zoals dat hoort, zorgden we nu voor een goede voorbereiding:
Er werden waadpakken aangeschaft!
Een grote grijns verscheen er op mijn gezicht toen ik per sms de bevestiging van de verzending ontving:
'Je bestelling is zojuist verzonden en wordt morgen bij je bezorgd. We wensen je goede vangsten en graag tot een volgende keer!"
Haha,  ja,  een goede vangst wens ik ook,
maar wel graag blauwe heikikkers in plaats van vissen ;-)




Na een afgeblazen afspraak op zaterdag omdat het veel te koud was voor de kikkers, 
werd het afgelopen maandag gelukkig een prachtige lentedag.
Rond een uurtje of 12 troffen we elkaar bij het ven,  ook Elly was dit keer gezellig van de partij.
De stemming zat er natuurlijk meteen lekker in toen wij  onze allercharmantste 
waadpakken aantrokken ;-)

Maar.... we zijn nogal aan de vroege kant,  de heikikkertjes die we zien duiken direct onder.
We moeten  echt rustig zijn,  en wachten tot ze weer boven water komen.
Geduld is een schone zaak....






Pas om een uur of half drie beginnen de heikikkers zich meer te laten zien.
Ik wil graag tegenlicht opnames maken, maar óf ik doe iets verkeerd,
óf het licht is op dit uur van de dag nog veel te fel.






Nog een poging, maar het is het niet.
Ondanks heel veel nabewerking krijg ik de kleuren niet mooi.
Dit is nog geen goede vangst :-(






Wanneer het licht zachter wordt,  blijven de kikkertjes op één plek bij elkaar zitten.
Helaas niet op een goede plek, ver weg, geen tegenlicht en wel héél veel pijpenstrootjes.







We kunnen met onze waadpakken in het water heel voorzichtig wat dichter bij de kikkertjes komen,
maar de afstand blijft toch nog veel te groot.
Alle foto's zijn gemaakt op 400mm en ook nog eens flink gecropt.
Je vraagt je toch echt af hoe fotografen dit met een macrolens voor elkaar krijgen?






Aangezien die pijpenstrootjes er nu eenmaal bij horen,
is het de uitdaging om ze een beetje aardig in de compositie te verwerken.







Kikkerdril hoort er natuurlijk ook bij.
Ik zie een leuke overeenkomst tussen de dril en de grote ogen van de heikikker.







Half 4,  het licht begint nu mooi te worden.
Wordt het dan toch nog een goede vangst?







Opname met groot diafragma en de achtergrond iets vervaagd om het nog wat rustiger te maken.







Zelfde kikker, zelfde plek, maar per ongeluk gemaakt met f/10.
De achtergrond is uiteraard veel drukker, 
maar het resultaat valt me eigenlijk nog best mee.
Ik vond het wel aardig om de verschillen te laten zien.







In het ven durf ik de lens niet héél laag boven het water te houden,
terwijl ik toch wel graag vanuit een laag standpunt wil werken.
Ik kruip daarom de kant op, en ga zonder statief
 languit in de natte oever liggen.
Lang leve het waadpak!







Ja, dit werkt,  door het lage standpunt worden voor- en achtergrond rustiger.







Nog eentje, nu toch een goede vangst?







Nou,  het was Elly die de beste vangst had!
Zij ving drie kwakende dames in waadpak ;-)


Slotwoordje:
Het mag duidelijk zijn dat wij met zijn viertjes een hele gezellige dag hadden.
Weliswaar had ik een nog betere vangst gewenst, 
maar dat is een mooie reden om volgend jaar weer te gaan!



zaterdag 14 maart 2015

Lente!!!

Zo,  ik ben weer neergedaald vanaf mijn roze wolk, sta weer met beide beentjes op de grond, en
zondag heb ik direct mijn beste beentje voor gezet,  want succes smaakt natuurlijk naar meer ;-)

Wat was het een heerlijke lentezondag! 
Op zo'n dag wil je niets liever dan de lente ruiken, voelen, zien, ervaren... 
Dus Von en ik zochten lentebodes op, en we belandden in een bos vol met sneeuwklokjes,  
wat een hoeveelheid,  ik wist niet waar te beginnen...

Maar toen ik alles even op me had laten inwerken wist ik wat ik wilde:
Deze heerlijke hoeveelheid sneeuwklokjes en het verrukkelijke lentegevoel 
moesten samensmelten in het beeld,  aan de slag dus!





Na wat zoeken en spelen kreeg ik de smaak te pakken  en rolde dit plaatje eruit,  
ja,  dít is het sfeertje dat ik zocht.






Nog maar eentje, iets lichter, voor nog meer lentegevoel.
Het was weer zó fijn om bij voldoende licht en aangename temperatuur te fotograferen,
we waren écht in ons element.






Niet dat het allemaal van een leien dakje ging hoor,
want regelmatig lagen we natuurlijk weer  te mopperen dat het niet wilde lukken.
Maar als je dan ineens een beeld als dit door je zoeker ziet,
dan word je blij ;-)






Zelfde groepje, maar nu gespiegeld, en ander formaat.
Zo krijg je meteen een heel andere foto.







Door tussen de bloemen door te fotograferen krijg je een mooie natuurlijke wazigheid,







en door de camera een heel klein beetje te draaien, ontstaat een totaal ander beeld.
Dát is wat fotograferen zo boeiend maakt!







Nog een keertje een 'witte wolk',
en toen was het tijd om wat kleur te gaan zoeken.







Kleur vinden we op de buitenplaats Gooilust.
Een veld vol met krokussen daagde ons hier uit om er wat van te gaan maken.
We boffen,  een grote boom zorgt voor schaduw, 
terwijl er genoeg zonnige plekken over blijven, 
zo kunnen we fijn spelen met het licht.






Want fotograferen is 'schrijven met licht',
en in dit geval zou ik willen zeggen 'schilderen met licht'.
Met deze foto ben ik erg in mijn nopjes.


'Vroeger'  dacht ik,  als ik een dergelijke foto zag, 
dat photoshop daar wel ruim aan te pas gekomen moest zijn.  
Maar dat is niet zo,  een plaatje als dit  kun je met het juiste licht 
gewoon uit je camera toveren.






Meestal heb ik de witbalans op daglicht/zonnetje staan,
maar nu stond hij toevallig op AWB ( automatische witbalans)
en ik was zeer aangenaam verrast over de resultaten,
zulke fijne zachte kleuren!






Die zachte kleuren krijg je overigens alleen maar als je onderwerp in de schaduw staat,
bovendien heb ik flink overbelicht.





Geen roze, maar een lila wolk ;-)





Nou vooruit, ook nog een beetje roze!



Slotwoordje:
Na roze, wit, en lila hoop ik de volgende keer op blauw over te gaan.....
Maar dat zou ook zo maar anders uit kunnen pakken, want terwijl ik dit zit te schrijven zie ik een goudvink in mijn tuintje!

dinsdag 10 maart 2015

Roze wolk




Voor de derde keer op rij ging ik afgelopen zaterdag naar de PiXperience,  
een dag vol lezingen, seminairs, prachtbeelden en inspiratie, 
georganiseerd door Nederpix en Birdpix.
Dit keer gingen we gezellig met zijn drietjes,  Gonnie,  Yvonne en ik.






Er was op Nederpix een oproep gedaan om beelden in te zenden voor de openingspresentatie.
Ik zond er een aantal in, en waarschijnlijk velen met mij,
dus ik had geen idee of de foto's getoond zouden worden.
Maar kijk,  daar was tijdens deze zeer gelikte presentatie mijn abstracte klokjesgentiaan!







En dit is helemaal gaaf:  Drie op een rij!
Verder kwam er van mijn hand nog zonnedauw voorbij,  en ook vale gieren,
maar die hebben we net gemist om te fotograferen.
Nou ja ... 'we' ....  deze foto's zijn door Gonnie met haar telefoon gemaakt,
ik heb het zelf ook geprobeerd,  maar dat werd helemaal niks.


Nou,  hoor ik iedereen denken,  
is dit nou zo bijzonder om er een blogje aan te wijden?
Nee,  er is meer....

Nederpix en Birdpix organiseren ieder jaar een fotowedstrijd
voor de beste Natuurfoto en Vogelfoto van het jaar.
Ik had bij Nederpix  meegedaan,  was genomineerd voor de finale, 
en nu was het spannend hoe de vakjury zou oordelen.

De prijswinnende foto's ( 5 uit elke groep )  
werden in een van de ruimtes geëxposeerd,
en Yes!  Ik zat erbij!!






Dus glunderend even poseren bij de mooie afdruk op Xpozer
Foto wederom met dank aan Gonnie.







's  Middags was de prijsuitreiking,
wat sta ik te stralen op het podium met mijn 3e prijs!
Ben er ook écht blij mee ;-)

(foto Herman Berkhoudt)






Natuurlijk nog even de winnende foto:
Zeester in de branding,  op het strand van Zandvoort.
( zie hier de blogserie van die dag )


Gonnie maakte een heel kort filmpje van de prijsuitreiking,
heel fijn,  want nu kon ik in alle rust nog eens  naar de 
lovende woorden van de vakjury luisteren.
( door niemand minder dan Jan van der Greef )

Helaas staat het filmpje ondersteboven en heb ik een slechte kwaliteit geupload,
maar het ontbreekt me even aan tijd om uit te vinden hoe dat beter moet,
maar goed,  het gaat mij vooral om de woorden.







Op een roze wolk ging ik naar huis,  en toen het zondag zo'n heerlijke lentedag
werd,  bleef ik nog even lekker op mijn roze wolk zitten.
Samen met Von dook ik in de sneeuwklokjes en krokussen.






Toen werd het  een lilaroze wolk ;-)
maar daarover meer in een volgende serie.



Slotwoordje:
Von en Gon,  dank jullie wel voor jullie lieve begrip  voor het feit dat wéér het programma aan mij aangepast moest worden  ;-)
En dan nog een 'dienstmededeling': 
Ik ben de afgelopen week helemaal niet toegekomen aan de blogjes die ik volg,
maar ik beloof  bij deze aan iedereen dat ik nog langs kom!


maandag 2 maart 2015

Beach Art




Beach Art... ja,  die titel schoot me te binnen toen ik de foto's voor deze blogserie had geselecteerd.
Maar of het nou echt kunst is....
Ik heb geprobeerd om een paar wat meer abstracte beelden te maken, maar dat is iets dat ik moeilijk vind, want wanneer klopt het spel van lijnen, structuren en kleuren zodanig dat het een interessant beeld wordt waar je langer naar blijft kijken?
Ik betwijfel of ik daar in geslaagd ben, maar het is gewoon leuk om weer eens wat anders te proberen.








Even terug naar een paar weken geleden.  
Vóór we op zondagmiddag onze Schuimparty hadden stonden Gonnie en ik in de 
 harde wind op het strand  en zagen we hoe wind, zand en schelpen 
ontzettend leuke onderwerpen zijn  om fotografisch mee te spelen.






Maar ... wind en zand  bieden weliswaar mogelijkheden, 
ze gooiden ook roet in het eten,  of beter gezegd : zand.
Het was niet te doen,  je ziet het zand hier dan ook stuiven.
Jammer,  ik had hier graag nog even langer gespeeld.







We lieten de zandbak dus achter ons,  en amuseerden ons vervolgens aan de waterkant.
Behalve schuim  pakte ik af en toe ook wat lijnen en structuren  mee.







Dit is nou zo'n foto waarvan ik denk, heeft hij het nou of  toch niet?
Ik heb oeverloos zitten schuiven met de uitsnede,  heb de foto wat gedraaid,
en nog steeds weet ik het niet.







Hadden we op de zondag van onze Zandvoort 3-daagse nog redelijk wat zon,
op maandag en dinsdag hebben we die niet meer gezien.
Het was zó somber dat we zónder grijsfilters met langere sluitertijden aan de slag konden.
Bij deze foto vind ik de kleuren en lijnen wel aardig.


















                               
                                     Bij opkomend tij is het leuk spelen met het water dat door geulen in het zand stroomt.
De kleurenfoto vond ik wat saai,  daarom heb ik eens wat met zwart/wit zitten stoeien.







Na deze wat abstracte probeersels tijd voor een wat vertrouwder idee:
Schelpen in de branding.
Dat heb ik al eens eerder gedaan, en dat is reuzeleuk om te doen,
ook al mislukt er echt ontzettend veel.
De snelheid van een golf is nooit te voorspellen, de ene keer komt hij niet ver genoeg, 
terwijl een volgende golf ineens de schelp waar je op scherpgesteld hebt,  
onverbiddelijk meesleurt.







Wanneer het water terug trekt moet je héél snel opnieuw scherpstellen,
maar als dat lukt krijg je een aardig spel van bewegend water  en stilstaande luchtbelletjes.







En zo kun je úren zoet zijn ;-)







Tot onze verrassing zien we ons zelf gespiegeld in de achterste schelp.
Op de openingsfoto is dat beter te zien.







Nou, nog eentje,   en dan de afsluiter:






Wulk in de branding.
Een waardige afsluiter volgens mij,  ben er zelf tenminste erg blij mee!



Slotwoordje:
Op de sombere maandag hebben we ons verder vooral bezig gehouden met sneeuwklokjes fotograferen, maar die foto's zijn zo saai geworden,  dat ze niet blogwaardig zijn ;-(
Dat doet overigens niets af aan het feit dat we een paar heerlijke dagen aan zee hadden!