Laarzenpad

Op dinsdag 3 mei maakte ik met Yvonne  een mooie wandeling  'in onze achtertuin'

In onze prachtige omgeving is echt nog een heleboel te ontdekken.  We liepen  het Laarzenpad bij het Naardermeer, zo dicht bij huis,  en we waren er allebei nog nooit geweest 

 Ons uitje was vooral gericht op de vele vogels die hier voorkomen,  en meteen al werden we blij verrast door een overvliegende Purperreiger!
En dan te weten dat Von zondag de hele dag  bij Lexmond  vergeefs op purperreigers heeft zitten wachten!

 We lopen door een moerasbos over een spannend pad van boomstammetjes. Meestal is het hier erg nat, daarom is dit pad aangebracht,  en daarom heet het ook Laarzenpad. 
Van nattigheid is nu bij het extreem droge voorjaar geen sprake,  dus het pad is goed begaanbaar.
Door de bomen heen zien we op een open plek een ree wegschieten

 Bijj een picknickbank houden we eventjes pauze, en worden we kostelijk geamuseerd door een Boompiepertje dat steeds vrolijk zingend hoog opvliegt, en dan weer naar beneden dwarrelt, even op een boomtak landt, en hup daar gaat hij weer!
Von gaat even verderop kijken wat er op een bordje te lezen valt, en mist....

 Twee overvliegende Lepelaars!  Pech Von,  maar volgende keer beter  :-)

 Gele lis met als kleine bonus een hommeltje

 Na het bos komen we in een meer open gebied, en hier staat een vogelkijkhut. Natuurlijk gaan we hier kijken,  we verwachten van alles,  maar na tien minuten wachten is dit het enige dat voorbij komt:

 De trein!

We laten de kijkhut voor wat hij is,  hiervoor missen wij toch het geduld.  Vogels hebben we eigenlijk helemaal nauwelijks meer gezien,  de stevige wind is ongetwijfeld spelbreker,  de vogeltjes blijven lekker in de luwte en in de dekking zitten. Ach, er zijn genoeg andere mooie dingen te zien, zoals het Veenpluis



 Erg leuk spul,  dus de macrolenzen komen uit de tas,  en al gauw liggen we languit in het natte veenmos

( hier Von tussen het veenpluis)

 Leuk decoratief spul, dit witte pluis

 Beetje spelen met het tegenlicht

 Achteraf heb ik het idee dat ik leukere en meer originele foto's hiervan had kunnen maken,  nou, weer een leerpuntje en uitdaging voor een volgende  keer

In het natte veenmos zochten we ook naar het Ronde Zonnedauw,  aanvankelijk vonden we het niet, maar toen opeens zagen we toch deze héle kleine vleesetende plantjes. En als je het eenmaal ziet,  dan zie je het ineens overal,  ik durfde bijna geen stap meer te verzetten, want zoiets moois wil je toch niet vertrappen

 Weer een heleboel foto's gemaakt,  maar mijn plaatjes die ik tijdens het Vaartochtje Naardermeer maakte zijn mooier,  toch kan ik het niet laten er een paar te laten zien

 Deze, van de zijkant in beeld gebracht,  is in ieder geval weer heel anders dan de vorige serie

Toen we klaar waren met de fotosessie van het Veenpluis en Zonnedauw waren we allebei klets- en kletsnat!  Ongelooflijk,  dat het veenmos in dit droge voorjaar toch zo ontzettend vochtig blijft.

Dan gaan we op zoek naar Ringslangen,  die moeten hier zitten, maar helaas,  we vinden ze niet.
Tijdens onze speurtocht zien we wel iets anders:

 Een Tweekoppige Glassnijder!

( ik denk tenminste dat dit een Glassnijder is,  de Libellensoorten ken ik nog niet zo goed)

 Dit gaan we even nader  bekijken,  en dan zien we ook een tweede lijf, naar ik aanneem van een Smaragdlibel

 Even vanaf de andere kant kijken,  en pas dan zien we wat er aan de hand is,  de Smaragdlibel wordt opgepeuzeld door de Glassnijder!

Bah wat een onsmakelijk gezicht :-(

(deze foto's zijn door alle takjes, blaadjes en schaduwen geen juweeltjes, maar ik vond het moment toch wel bijzonder genoeg voor een plaatsje op mijn blog)

 Nog een paar Libellen,  dit keer geen 'kannibaal'   maar gewoon een Viervlek die zo vriendelijk was om even te blijven zitten

Er vloog er nog een rond, die opviel door het goudkleurige lijf dat schitterde in het zonlicht, dus even gewacht tot ook die ging zitten

 De Platbuik Libel, het vrouwtje  (mannetje heeft een blauw lijf)

Jaja,  zo langzamerhand ga ik toch wat soorten herkennen!

Het laatste deel van de wandeling loopt via het fietspad,  de omgeving is mooi,  maar het pad is verder lang recht en saai.  Een volgende keer weten we wat we doen:  omkeren en het eerste deel van de route nog een keer lopen.

Slotwoordje:
Tja,  dan praat ik al weer over een volgende keer,  maar er zijn nog zóveel andere wandelingen die ik wil gaan maken.  Net zoals ik nog de nodige logjes 'moet' maken,  ik loop bijna twee weken achter....
De oorzaak ligt natuurlijk in het gigantisch mooie voorjaar dat we mogen beleven, dat nodigt uit tot zóveel leuke uitstapjes! Maar ik mopper niet hoor ;-)