De mooie natuur daagt mij uit om te fotograferen, de wens om goed te leren fotograferen daagt me uit om er steeds vaker
op uit te gaan om te oefenen.
Een heerlijke wisselwerking dus, waaraan ik veel plezier beleef.
Op deze site doe ik verslag van mijn pogingen om wat ik zie zo mooi mogelijk vast te leggen.
Bedankt voor je bezoekje, en mocht je een reactie achter willen laten, dan stel ik dat erg op prijs.

Klik op een foto voor een presentatie in groter formaat en hogere kwaliteit!


maandag 1 februari 2016

Drieteenstrandlopertjes

Ik wilde mijn openingswoordje beginnen met de tekst dat ik iedere winter wel een keertje die schattige Drieteenstrandlopertjes ga fotograferen, maar toen dook ik in mijn archief en vond ik bij vorig jaar niet één 3-teentje?  Zou ik alles weggegooid hebben of is het er gewoon nooit van gekomen?  Ik denk het laatste, nou,  dan mag er wel weer eens een blogje aan gewijd worden....



Vorige week maandag was het ineens lente!
In de loop van de ochtend brak de zon door en besloot ik dat het een ideale dag was
om de telelens weer eens uit het stof te halen en het strand op te gaan.
Ik moest aan de telelens waarachtig eerst weer even wennen, 
en wat is 400mm op een fullframe camera eigenlijk weinig.
Hoewel de Drieteenstrandlopertjes vaak best dichtbij kwamen,
moest ik alle foto's toch behoorlijk croppen.






Een hele poos heb ik naar dit rustende vogeltje liggen kijken.
Daarbij viel het me op dat ze eigenlijk nooit echt stil zitten, 
maar steeds een beetje schommelen en draaien.
en telkens gaat héél eventjes een oogje open.
Zó schattig!







Maar de meeste Drieteenstrandlopertjes waren in actie,
steeds maar rennen voor de golven uit,  vaak onmogelijk om te fotograferen.
Net dat éne momentje dat ze stilstaan moet je zien te pakken.








Eens wat geprobeerd in het tegenlicht.
Hoewel het vogeltje zo minder goed uitkomt, spreekt het totaalbeeld
met alle glinsteringen me wel aan.







Nog eentje,  nu met Scholeksters erbij.
Beslist geen topfoto, maar ik kon hem toch ook niet weggooien.
De tegenlichtfoto's nodigen me wel uit om hier eens vaker 
wat mee te proberen.







Tja,  de momentjes dat ze even stilstaan zijn vaak bij zo'n scheermesje.






Ik kwam dan ook met een heleboel soortgelijke foto's thuis






en het was een lastige klus om een afwisselende selectie voor mijn blog te maken.





27 x 2 x 3 
162 teentjes  ;-) 






Ongemerkt vlogen de uren voorbij en was ik zo'n 5 km zuidwaarts terechtgekomen.
Toen ik omkeerde was het bijna hoogwater en werden de achtergronden heel anders.







Hier kon ik profiteren van het wat oplopende strand
waardoor er een leuke schuine lijn in de compositie is ontstaan.



Slotwoordje:
Deze mooie lentedag was eigenlijk net iets te zonnig ( ja..  het is ook nooit goed....)
waardoor de contrasten in de foto's best hard waren, iets waar ik niet zo van houd.
In de nabewerking heb ik de contrasten dan ook wat getemperd, maar nu vraag ik me af of het hier en daar niet net wat te flets geworden is?   Hoe langer je dan met een foto bezig bent, hoe minder goed je het kunt beoordelen, misschien wel herkenbaar?