Verder vogelen

Mijn blogberichtje Nieuws  eindigde ik vol vertrouwen met de woorden dat er al weer genoeg ideetjes in mijn hoofd zaten om verder te stoeien met vogeltjes en achtergronden.

En dat was ook zo.

Maar ideetjes hebben  en ideeën realiseren zijn toch twee heel verschillende zaken.

Afijn,  wat ik in elk geval wilde proberen was om thuis een zodanige opstelling in de tuin te maken, dat ik vanuit het open raam kon fotograferen.
Een paar dagen flink extra gevoerd,  en op een zonnige vrije ochtend ging ik aan de gang.

Maar wat ik ook deed,  het leek echt nergens op,  denk dat lichtval en achtergrond gewoon helemaal verkeerd zijn vanuit het raam.

Idee dus uit mijn hoofd gezet ;-(

Maar ja,  dat extra voeren bleef natuurlijk niet onopgemerkt!

's Middags zaten er zoveel vogeltjes in de tuin dat ik het niet kon laten 

om de camera er weer bij te pakken.

Het zonnetje scheen heerlijk dus ik ging gewoon lekker op het terras zitten,

en kijk,  ik kreeg nu spontaan een sprankelende achtergrond.

Wel teveel licht,  het koolmeesje is aan de rechterkant toch echt overbelicht.

 Dat zelfde geldt voor de huismus,  al stoort het me hier minder.

Uurtje wachten dan maar,  en dan weer verder...

Wat later in de middag is het licht inderdaad wat zachter geworden,

en roodborstje blijft even mooi zitten.

Altijd fijn als ze meewerken.

Ik kan zelfs een mooi portretje schieten!

Maar ik wilde natuurlijk vooral wat spelen met voor-en achtergrond.

Dus camera en statief wat verplaatst en wat begroeiing mee genomen in het beeld.

en vooral wachten....

wachten tot roodborstje of musje op de juiste plek willen gaan zitten.

En als dat niet helemaal lukt,

ach, dan kan je er altijd nog een aardig portretje uit snijden ;-)

Beetje rare foto van de vrouwtjes mus,  maar ik vind hem eigenlijk toch wel grappig.

Tot zover stonden deze foto's klaar in een mapje om een blogserie van te maken,

maar onverwacht kwam er nog een vervolg:

Onverwacht,  zeg dat wel,  want ik had niet  verwacht dat het gisteren nog zou stoppen met regenen.

Maar dat deed het wel dus ik besloot nog eens een poging te wagen,

nu vanaf een ander plekje,  waar ik nóg meer planten in voor- en achtergrond

mee kon nemen in het beeld.

Wachtend op mijn modelletjes zat achter me een merel op de voederplank.

Nou vooruit, toch maar even omkeren dus.

Om de voederplank uit beeld te houden is het wel een flinke crop geworden.

Maar.. daar zit ik niet voor... 

Het gaat me vandaag echt om die schilderachtige achtergronden,

en jippie,  het is gelukt!

Nog maar eentje,

deze uitsnede bevalt me eigenlijk nog beter.

Wat ik nou eigenlijk het allerleukste vind,  is dat dit puur natuur is.

Ik heb geen speciale setting gemaakt, het takje zit gewoon aan de boom

en ik heb gewoon gebruik gemaakt van de planten zoals die in de tuin staan.

Nou vooruit, laten we eerlijk zijn, niet helemaal puur natuur,

want er hangt volop voer aan de tak, 

 maar dat heb ik lekker buiten beeld kunnen houden!

Slotwoordje:

De hamvraag:  ben ik nu tevreden?

Nou, voorlopig ben ik met deze resultaten zeker niet óntevreden,  maar het moet altijd nog mooier en subtieler kunnen.  
En dat is prima want zo blijft de uitdaging bestaan ;-)

Intermezzo

Afgelopen zaterdag heb ik weer de hele middag met de macrolens tussen de bloemetjes gelegen, maar omdat ik van afwisseling houd, nu eerst een klein intermezzo van tuinvogeltjes.

Onlangs deed ik ook al zo'n fotosessie, en toen was ik aangenaam verrast door de kleuren en effecten van de laurierstruiken in de achtergrond.
Dus toen daar gistermiddag de zon uitbundig op scheen, besloot ik het nog eens te proberen.

Vrouwtje vink was de eerste die voor me kwam poseren

Al gauw gevolgd door het koolmeesje.

Op zijn koppie is hij niet scherp genoeg.

maar de wind in de veertjes vind ik zo leuk,

en laat die nu toevallig wel in het scherptegebied liggen ;-)

Pimpeltje

Eigenlijk is het licht veel te fel voor mooie foto's,

maar juist dat felle zonlicht zorgt voor dat heerlijke frisse groen

En eigenlijk is ook de tak veel te dik :-(

maar de kleurtjes maken zo veel goed.

Het is geen gemaakte setting, dan zou ik wel een dunnere tak gekozen hebben,

deze tak zit gewoon aan de boom 

Een heel ander, veel zachter plaatje.

Ik heb de mus centraal in beeld laten zitten omdat ik

anders het evenwicht uit het natuurlijke kader zou halen

De Groenling zat niet bij mij in de tuin, maar in een treurwilg op z'n minst

30 meter verderop. Een veel te grote afstand, dus ik was eigenlijk stomverbaasd 

dat ik een redelijk scherp plaatje wist te maken

Slotwoordje:

Volgende keer:  'Terug naar Oegstgeest"

"Tuinwerk"

Mijn tuintje maak ik nooit winterklaar,  dus zodra er in het vroege voorjaar een mooie dag is, dan is het tijd om de boel 'voorjaarsklaar'  te maken, weg met al het oude blad,  en hallo pril ontluikend groen dat dan te voorschijn komt.
Zo was ik afgelopen maandag ijverig bezig, en als ik even pauzeerde in het heerlijke zonnetje, dan genoot ik van de af en aan vliegende vogeltjes.
Tja, en toen kon ik toch het niet laten....
jawel,  ik verruilde de snoeischaar voor de camera:

De hele winter lang had ik het goede voornemen om een mooie setting te maken, 

maar het was er niet van gekomen,  ik moest nu dus improviseren.  

En dat ging eigenlijk wel gemakkelijk, vanuit mijn favoriete hoekje ( uit de wind en in de zon!) 

 had ik vrij zicht op een tak van de prunus,  en op de bovenkant van de schutting.

De prunustak is wel een beetje te dik, maar wat kleurt de achtergrond mooi bij het koolmeesje

Die achtergrond bestaat uit de grijze gevel van de overburen, 

 en een laurierhaag waar de zon  fel op schijnt

Tja, foto's met voer in beeld wil ik natuurlijk eigenlijk niet,

de meesjes zijn ook net niet goed scherp, en er zit een storend takje...

Maar ik kon deze foto toch niet weggooien,  gewoon omdat ik

die staartmeesjes zo ontzettend schattig vind

   

   Bezoek vanuit het water. Dit eendenpaar kwam even kijken of de vogels nog wat brood hadden laten vallen, 

nou, dat ging op tot aan de laatste kruimel.

 Daarna zaten ze op de steiger in de zon, vanuit mijn hogere standpunt had ik het donkere water als achtergrond.

Ik besloot flink te onderbelichten ( 2 stops)  en dat pakte best aardig uit, al zeg ik het zelf.

Is dit nu een soort Lowkey?

Ook nog even een portretje.

De woerden hebben al aardig het voorjaar in hun kop, 

en wat zijn ze móói nu!

De huismus ging bij de jaarlijkse vogeltelling weer aan kop,
maar in mijn tuintje hebben de mussen zich minstens 10 jaar niet meer laten zien.
De enige huismus die ik zag is deze op een muurschildering, spontaan in het beeld er bij geschilderd door de schilderes omdat er toen ( 1999)  zóveel mussen door de tuin fladderden.
Daarna werd het dus stil, tot vorig jaar zomer,  toen waren ze er ineens weer!   Ik kan nu dus weer genieten van deze vrolijke vogeltjes, zo gezellig dat getsjilp

En als je ze dan zo lang niet gezien hebt,  dan zijn ze ook wel een paar foto's waard,

hier vrouwtje huismus

En mannetje mus.

Al dat vage erom heen vind ik wel apart

Een blik omhoog naar de vetbollen.

De mussen zijn minstens zo behendig als de meesjes,

uren kan je kijken naar al dat gezellige vogelspul

( tja,  de snoeischaar bleef dus werkeloos liggen..)

Tot slot een andere mus,   het Heggenmusje.

Als je een heggenmusje op de grond ziet scharrelen is het zo'n klein en grijzig muisje,

maar zo in het zonnetje mag hij er toch echt wel zijn.

Ik ben trouwens best blij met deze foto, volgens mij heb ik nog nooit een vogeltje

zo netjes in beeld gekregen.  Hij had alleen op een mooie tak moeten zitten,  en niet

op de schutting,  dus toch maar eens gaan kijken of ik een leuke setting kan maken!

Slotwoordje:
Mijn laatste blogserie is van twee weken geleden,  het is nog volgens mij nog nooit voorgekomen dat er zoveel tijd tussen zat. 
Mijn zusje informeerde zelfs of alles wel goed was met me.
Ja hoor, prima, maar druk druk druk,  waardoor ik ook andere blogs nauwelijks bezocht heb. 
Die achterstand hoop ik de komende dagen in te lopen ( het mooie weer is toch weer voorbij, helaas)

Musjes en meer

Een serie van vrijdag 17 juni, helaas al weer de laatste dag van mijn 14-daagse vakantie in Zandvoort, de tijd vliegt veel te hard voorbij :-(

Ik besluit nog een keer een fijne wandeling in de AWD te gaan maken,  en neem om half 8 in de ochtend de ingang Zandvoortselaan.

Daar zitten op het hek wat musjes,  dus de camera kan gelijk aan het werk



 De combinatie zo met het hekwerk vind ik eigenlijk wel aardig

 want het levert eens een heel ander soort vogelfoto's op

 tja,  je kan natuurlijk denken,  een tak is mooier, maar het heeft toch wel wat, vind ik

 Over deze compositie hoor ik graag de mening van de bloggers,  door de mus zo pal in het midden van de paaltjes te plaatsen is het een symmetrisch plaatje geworden,  het leek me eigenlijk best wel kunnen zo

 Dezelfde foto, maar dan wel het musje uit het midden, toch beter?  bloggers, laat jullie maar horen!

Ik hoop tijdens mijn duinwandeling weer damhertjes met kalfjes te zien,  en ree met kalfjes staat natuurlijk helemaal hoog op mijn wensenlijstje.  Dus ik struin door zo rustig mogelijke hoekjes van de AWD,  maar helaas... dwz,  een hinde met kalfje heb ik wel gezien, maar niet op de foto kunnen krijgen

Maar,  ik kom op mooie plekjes,  dus tijd voor wat landschapsplaatjes. Hier ergens bij de Rozenberg

Uitzicht vanaf de Rozenberg

Langs het Sprenkelkanaal

Het Nieuw Kanaal

Geen kalfjes dus, maar wel een hinde in het ochtendzonnetje

Op weg naar Panneland, waar ik met Ghita heb afgesproken,   zie ik een egeltje, wat leuk,  die heb ik hier nou nog nooit gezien, leuke verrassing dus

Ghita en ik lopen samen richting de Oase, we nemen de buitenkant,  en dat is een goede keuze, want doordat er net een boer met zijn tractor het weiland op rijdt,  gaat een hele groep jonge spitsers er vandoor en nemen ze  de sprong over het slootje

Deze foto heb ik gecropt,  om  de springende spitser eens goed te bekijken, en dan zie ik dat ik de beweging eigenlijk helemaal bevroren heb, er zit niks dynamisch meer in, een volgende keer maar eens gaan oefenen op het meetrekken van de camera? 

Hoe dan ook,  slootje springen blijft altijd erg leuk om te zien en te fotograferen

en midden ín het slootje,  ja, zo'n misstap is misschien nóg wel leuker ;-)

We lopen nog een stuk door de mooie Beukenlaan,  en proberen de pracht van deze imposante bomen vast te leggen, iets wat nog helemaal niet mee valt, dit is de aardigste van vele pogingen.

Dan neemt Ghita de bus naar huis en ik wandel terug naar de Zandvoortselaan

Slotwoordje:

De laatste weken zien we bij de reacties een nieuwe tendens:  Er wordt door een aantal bloggers niet meer alleen geroepen  'Oh wat mooi,  ah  wat leuk! ' maar steeds vaker lees ik dat er wat inhoudelijker op het fotowerk gereageerd wordt, waarbij ook puntjes van kritiek niet worden geschuwd.  Dit juich ik zonder meer toe!!  De meesten van ons fotograferen graag,  en willen nog steeds leren en verbeteren,  dat geldt ook voor mij,  ik sta dus open voor leer- en verbeterpuntjes,  waarvoor dank!

Ook dank voor alle voorgaande reacties, ben ik altijd erg blij mee!

Groetjes en tot blogs

Loes