Zoeken....

Bloemetjes fotograferen,  het lijkt eigenlijk zo simpel,   
maar telkens weer is het een ontdekkingsreisje door de vele mogelijkheden en een zoektocht naar een sfeertje dat me aanspreekt. 

Een paar weken geleden nam ik uitgebreid de tijd voor Daslook:

                            

Bij het uitzoeken van de foto's viel het me op hoe ik vaak te werk ga.

In eerste instantie fotografeer ik van dichtbij,

want het bloemetje is mooi en dat wil ik goed bekijken.

Maar ik wil meer sfeer,  dus ik ga een stapje terug om wat met de achtergrond te kunnen spelen.

 Zoeken en draaien op zoek naar speelser licht,

ja,  nu begint het sfeertje te komen.

Nog  wat meer afstand

De camera houd ik zo laag mogelijk om zowel in voor- en achtergrond veel

onscherpte te krijgen.

Steeds maar weer zoeken naar leuk licht in de achtergrond.

En dan valt het ineens  allemaal samen,  

die vage voor- en achtergrond  én het licht achter de bloemetjes.

Zoektocht voltooid ;-) 

Maar in deze hobby blijf je natuurlijk zoeken.....

Vorig jaar ontdekte ik tijdens een fietstochtje door de duinen een poeltje

waar  Waterranonkel stond te bloeien.

Fotograferen kwam er toen niet van, maar begin mei zocht ik het plekje weer op.

Helaas,  het voorjaar is zó droog :   géén poeltje meer :-(

Maar ik zocht verder, en hoera!  ik vond een ander plekje

en een paar dagen later lag ik samen met Gonnie in de kletsnatte oever van het poeltje.

Leuk spul!  zeker met zo'n druppeltje erbij als extraatje.

Het was vreemd weer,  zwaar bewolkt met af en toe flinke windvlagen

die voor een mooie beweging in het water zorgen.

De Waterranonkel bleef tot onze verrassing ondanks de wind goed op zijn plaats

dankzij het wortelstelsel onder water.

Weer op zoek naar sfeer.... 

Lastig als het licht niet echt meewerkt,

maar tussen de planten door valt er toch wat spannends van te maken.

Eigenlijk wil ik een zonnestraaltje...

Zon op het water kan voor zulke leuke bling-bling zorgen.

Ik houd de lucht goed in de gaten en ja,  

het lijkt erop dat er wat gaatjes in de bewolking gaan vallen.

Ik zoek de andere kant van het poeltje op,

zodat ik tegenlicht heb als de zon er inderdaad even door komt.

Daar is het nóg natter ;-(

Maar ach,  ik zit toch al onder de modder, er kan nog wel wat bij...

En ik heb goed geanticipeerd,

heel even komt er  inderdaad een zonnestraaltje op het water,

mét de bijbehorende bling-bling.

Daarna nog een keer, maar telkens was het moment net te kort

om een goede compositie  met optimale bling-bling te zoeken,  

ik moet het hier maar mee doen ;-)

Volgend jaar gewoon wéér op zoek!

Slotwoordje:

Terwijl ik dit zo opschrijf realiseer ik me dat in al dat zoeken de uitdaging ligt,  vaak ook frustratie natuurlijk,  maar vooral voldoening als een zoektocht in iets moois resulteert.

En daar doe je het voor,  toch?

Op z'n Russisch

Op 1 juli  ging ik samen met Yvonne en Gonnie naar een Helios- workshop van Loulou.
We gaan werken met een oud Russisch lensje,
de Helios 44M 58mm F/2.   
Het bijzondere van dit lensje is de mooie onscherpte, ofwel de bokeh.  
Tot en met f/4 is deze elipsvormig, waardoor je 'Swirling bokeh'  kunt krijgen.

Het leuke van de workshop is, dat dit lensje er bij inbegrepen is. 
Voortaan doen we 't dus op z'n Russisch ;-)

Alles gaat met deze lens handmatig:  diafragma,  belichting en scherpstelling,

maar dat went snel,  handmatig scherpstellen doe ik bij macro toch altijd al.

Om dichtbij te kunnen komen gaan we met tussenringen aan de slag.

Ook dat is niet nieuw voor me, maar ik vind het wel het lastigste aspect.

Je werkruimte is zo beperkt, even meer naar voren of naar achteren is er meestal niet bij.

Na een uitgebreide uitleg van Loulou gaan we aan de slag:

Tja,  ik bak er niet veel van, maar dat is bij mij bij zo'n workshop meestal het geval.

Ik kan me dan niet rustig genoeg concentreren, het werkt bij mij veel beter om 

later op mijn dooie gemak zelf verder te gaan stoeien.

Zo kwam ik deze dag met precies 100 foto's thuis, waarvan ik er slechts twee bewaard heb.

De eerste is deze hortensia,  absoluut geen wereldplaat, maar hier kan ik wel mooi zien

dat de Helios een mooie schilderachtige onscherpte kan geven.

De andere foto die ik nog heb is deze Korenbloem,

een heel soft plaatje,  heel weinig scherpte,

maar dat is een eigenschap van de lens,  onscherp mag dus ;-)

Hmmm  ben daar hier nog niet helemaal van overtuigd,

volgens mij is hij gewoon echt niet scherp genoeg.

Maar goed,  na een dag stoeien heb ik wel het idee dat er iets leuks uit dit lensje te halen is,

ik krijg het alleen nog niet voor elkaar :-(

In de dagen daarna rommelde ik er af en toe wat mee in de tuin.

En zie,  op een dag dat ik wat kon spelen met zon en schaduw,

onstond daar rondom de Kuiflavendel eindelijk die 'Swirling Bokeh'!!

Dat smaakt naar meer:

Ik duik in de Kamperfoelie,  en yes!

Dit plaatje kan me bekoren!

Dit effect zou ik met de gewone macrolens niet kunnen krijgen,

ik begin blij te worden met mijn Russische lensje!

't Is een heerlijk klein en licht lensje, dus tijdens een boswandeling mag hij mee.

Ook hier ga ik met de Kamperfoelie aan de slag,  

maar nu zonder tussenringen.

Ik moet zeggen dat dit veel fijner werkt,  maar ik kan dus niet meer zo dichtbij komen.

Maar dat hoeft ook niet altijd.

Von en ik wilden dolgraag eens proberen hoe we Zonnedauw op zijn Russisch kunnen doen.

Afgelopen week gingen we 's avonds een uurtje op pad:

Oef,  dat viel weer niet mee met dat kleine spul,  

en nu moesten toch echt de tussenringen er weer op,  zelfs het hele setje.

Zoeken naar blingbling,   ja,  die blingbling vond ik genoeg,

maar oh wat lastig om ergens in de compositie een scherp punt te vinden.

Bijna alles ligt in de prullenbak,  alleen deze twee zijn over gebleven.

Omdat het lensje zo lekker klein is mag het voortaan altijd mee als ik macro ga doen.

Zo ook toen ik met Gonnie in de Eifel was,  een prachtige ochtend vol met dauw, 

en we konden maar geen vlindertjes vinden.

Dan maar even spelen met  Helios, tussenring,  tegenlicht en dauw.

Ja, leuk!   Dit is weer 'Swirling' !!

Dit Rusje blijkt ook heel subtiel werk te kunnen leveren.

In het zachte ochtendlicht is dit een fijn teer plaatje van de Blaassilene geworden.

Zoals ik bij de Korenbloem schreef is de scherpte behoorlijk soft,

maar met flink naverscherpen en wat extra contrast blijkt het er direct beter uit te zien.

Gistermorgen ging ik Bandheidelibellen fotograferen.

Op een gegeven moment was mijn inspiratie even helemaal weg

en pakte ik de Helios,  zónder die vervelende tussenringen.

Heel veel baggerplaatjes maakte ik,  maar deze vind ik verrassend sfeervol!

Ook deze foto met alle zachte kleurtjes valt me niet tegen.

Vanochtend lag ik weer vroeg in het veld, maar nu bij de Vuurlibellen.

Ook hier heb ik het even op zijn Russisch gedaan.

Toch leuk speelgoed!

Slotwoordje:
Het is zeker niet zo dat ik het nu met het grootste gemak op z'n Russisch doe,
maar ik zie zo langzamerhand de (on)mogelijkheden en zie er weer een hele leuke uitdaging in.
En ..... Oefening baart kunst  ;-)