Reeën op bestelling?

Nadat ik in de afgelopen weken Remco,  Ghita en Gonnie meenam naar de Westerheide om reeën te fotograferen,  en zij inderdaad ook allemaal de gewenste reeën voor de lens kregen,  las ik ergens in de reacties op de blogs: 'Loes laat reeën zien op bestelling'  ;-)

Tja,  daar lijkt het wel op, maar echte zekerheid kan ik natuurlijk nooit bieden, wel is het steeds erg fijn als het lukt.

Deze week had ik een nieuwe bestelling:  Gonnie wil graag nog een keer komen en dan wat van de bronst meebeleven. 

Leuk, gezellig!  maar.... wáár vinden de bronstactiviteiten plaats??

Ik besloot om maandagavond alvast wat voorwerk te verrichten, en dat was geen straf,

want het was een heerlijke avond om over de hei te zwerven.

Al gauw had ik deze reegeit voor de lens

En dit prachtige jonge bokje!  Is hij niet schattig met zijn kleine bastgeweitje?

Wat een gracieuze dieren zijn het toch,  hier krijg je nooit genoeg van

Dus nog maar eentje  ;-)

Maar ja,  ik had een missie:  bronst-activiteiten zoeken

Kijk, daar loopt een 'echte'  reebok

En wanneer die een geit in het vizier krijgt..

Ja,  dan is het tijd voor een mooie achtervolging!

Heel voorzichtig begint trouwens de struikheide te bloeien, maar de kleur die je hier ziet

is nog van de dopheide

Een gaaf gezicht, deze rennende reeën over de heide.

Deze wil ik voor woensdagochtend wel graag bestellen ;-)

Ik zwerf heerlijk verder,  en klik natuurlijk ook vrolijk verder als ik weer een mooie bok zie lopen

De zon staat inmiddels laag,  en met de foto-met-gouden-randje  van de vorige keer in gedachten, 

probeer ik de bok weer in het goede licht te krijgen, dat wil zeggen,  ik probeer zelf aan de 

goede kant te komen natuurlijk, de reebok luistert niet als ik hem vraag ergens anders te gaan staan ;-)

Hoe dan ook,  het is weer gelukt!

Wat verderop tref ik nog een mooi  tafereeltje van een leuk drietal

En dit vind ik ook een lief momentje, de kleine reegeit stond heel schuchter te snuffelen bij de grote bok,

en die kijkt echt zo van,  ja,  het is wel bronsttijd, maar jij bent echt nog te klein ;-)

Tot zover de maandagavond,  ik heb niet heel veel van de bronst gemerkt,

maar ik heb wel een beetje idee van de hoek waar de meeste reeën zich ophouden,

dus ik ben goed voorbereid voor de bestelling van woensdag...

Om kwart over zes treffen Gonnie en ik elkaar bij de Westerheide.  Het is een prachtige ochtend,

er hangt zelfs nog nevel boven de hei,  het is echt sprookjesachtig mooi.

We dromen van een stoere reebok in dit prachtige licht

Die droomwens komt niet uit, zo zie je maar,   Loes levert niet alles op bestelling ;-(

Maar een en ander wordt al gauw goed gemaakt door een geit met reekalfje

Daar zijn we ook blij mee hoor!

Wat later slaag ik er ook nog in om het kalfje solo te fotograferen.

Van bronst  is nauwelijks iets te merken,  slechts één keer zien we in de verte een 

achtervolging,  tja,  soms worden bestellingen nu eenmaal niet goed geleverd ;-)

Het gemis aan bronstactiviteit wordt echter ruimschoots gecompenseerd 

door de aanwezigheid van het kalfje, 

dat hier samen met zijn moeder in een wel héél sfeervolle setting poseert.

Had ik niet besteld,  gewoon een extraatje!

Een bok wil het familieportretje compleet maken, wat was dat leuk geweest,

maar helaas,  mama en kind lopen te vroeg van het toneel af ;-(

Slotwoordje:

Rond een uur of half tien zijn zowel het mooie licht als de reeën verdwenen,  dus we vertrekken, om in de vroege avond nog een keertje terug te komen. Jammer genoeg was toen de zon weg,  het ging zelfs spetteren, had ik niet besteld... Wel wat reeën, maar slecht licht,  dus mijn foto's liggen inmiddels in de prullenbak.

Maar om tot slot nog even op de opmerking over bestellen terug te komen:  als ik deze serie bekijk,  lijkt het er toch wel een beetje op dat ik op bestelling reeën laat zien ;-)

En reken maar dat Gonnie best tevreden naar huis reed na een fantastische en gezellige zomerdag!

Een maandagochtend op de Westerheide

Even 4 weken terug in de tijd

 Op een vroege maar mooie maandagochtend ( 25 juni ) ga ik met Remco naar de Westerheide

want Remco wil hier dolgraag de reeën fotograferen

 Natuurlijk gaan we eerst naar het veldje met Wilde Radijs,  de bloei  is nu echt over het

hoogtepunt heen, maar het blijft toch een prachtig gezicht, deze reebok in het ochtendlicht

 Het kleurige Vingerhoedskruid is deze zomer een leuk extraatje,

toch echt een stuk beter dan de donkere achtergrond van het bos

Remco is helemaal in zijn nopjes,  hier kwam hij voor!
Maar de reeën trekken zich al gauw terug in de dekking,  en omdat ik Remco  nog meer
van deze prachtige dieren voor zijn lens gun, neem ik hem mee naar de andere kant van de hei

 Zoals ik hoopte, laten de reeën zich hier vaak en goed zien

Alhoewel ze er natuurlijk ook wel eens vandoor gaan :-(

Maar ook dat levert altijd wel een aardig actieplaatje op

 Deze reegeit blijft wel eventjes mooi poseren

en als ze dan rustig wegloopt zie ik door mijn zoeker dat prachtige lichtrandje 

dat ontstaat door het zachte tegenlicht

Gauw op mijn display checken of dit er mooi opstaat..  helaas, het effect valt me een beetje tegen, tja, een mens is ook nooit tevreden ;-)

(foto gemaakt door Remco)



Slotwoordje:
We hadden een heerlijke ochtend, waarbij het weer ons ook nog eens goed gezind was. Remco reed dik tevreden terug naar huis en tevreden mag hij zeker  zijn over wat hij fotografeerde,  kijk maar even naar zijn mooie fotowerk  http://rvdaalen.blogspot.nl/2012/07/opzoek-naar-reeen-in-wild-radijs.html


   

De Wilde Radijs bloeit weer!

Op dagen met aardig weer ga ik graag op de fiets naar het werk. Met een omweg om Hilversum heen fiets ik 20 minuten langs weilanden,  20 minuten door het bos en nog eens 20 minuten over de heide, een prachtige fietstocht dus.

En 's avonds natuurlijk in omgekeerde volgorde weer terug.

Op de Westerheide kom ik dan langs het veldje waar in het voorjaar de Wilde Radijs,  ook wel Knopherik genoemd, wordt ingezaaid  en zo kan ik goed in de gaten houden wanneer de radijs bloeit.

Alleen,  deze zomer ging dat  bijna mis.  Door al het prutweer fiets ik veel te weinig en toen het vorige week donderdag  eindelijk weer eens kon,  bleek de radijs al volop te bloeien. Hoogste tijd dus om daar weer eens reeën te gaan spotten!

Dat lukte niet eerder dan afgelopen dinsdagavond, Yvonne ging gezellig mee, en bij aankomst wisten we niet wat ze zagen!  De radijs staat zó ontzettend hoog, té hoog eigenlijk, het slechte weer is blijkbaar toch wel groeizaam :-)

We staan er nog maar net als deze mooie reebok uit de dekking komt

en heel even stil staat om ons nieuwsgierig te bekijken

voordat hij in de zee van witte bloemen verdwijnt.

Zo, dat is een lekkere binnenkomer!

 Vanaf dat moment wordt het een  moeizame maar spannende  zoektocht tussen de bloemetjes.

Als de reeën lopen te grazen, dan zie je ze echt niet tussen de te  hoge planten, 

dus steeds is het een aangename verrassing als er ergens ineens een koppie  tevoorschijn komt

 Deze reegeit verdrinkt zo ongeveer in de bloemenzee 

Deze foto's heb ik behoorlijk gecropt, niet omdat ik de reeën persé close in beeld wil, 

maar omdat de donkere bosrand op de achtergrond zo hard afsteekt bij het witte bloemenveld

 Maar op één plaats bloeit voor de bosrand  het Vingerhoedskruid, 

kijk, dat oogt toch even wat anders, nu mag de achtergrond wel in beeld

Dit veldje op de Westerheide is een geliefd plekje om reeën te fotograferen.

Medeblogster  Gonnie  wilde ook dolgraag hiervoor een keer naar Laren/Hilversum komen, dus we keken het weer even aan en maakten toen een afspraak in de vroege ochtend van afgelopen donderdag.
De avond lijkt een geschikter tijdstip, maar ja, donderdagavond werd er een stevig onweer voorspeld

Tja,  en als iemand dan helemaal uit Brabant komt om reetjes in de wilde radijs te zien,  

dan hoop je heel hard dat ze die ook echt te zien krijgt.  

En gelukkig lieten ze zich zien, maar niet zoveel als dinsdagavond

 Al rond een uurtje of zeven verdwijnen ze in de dekking van het aangrenzende bos, 

dat als rustgebied  niet toegankelijk is

We hopen toch op meer,  dus we wachten nog een poosje,  en ach, dat konijntje is ook wel heel erg lief

 De Schotse Hooglanders lopen ook in de buurt.

Scherpstellen op de ogen, zo  hebben we geleerd, maar hoe doe je dat hier ?  ;-)

Rond een uurtje of 8  lijkt niet zinvol om nog langer bij de Wilde Radijs te wachten op reeën,

 en we besluiten om naar de andere kant van de Westerheide te gaan om daar ons geluk te beproeven, 

en ik heb stille hoop om daar reekalfjes te zien

Met de kalfjes gaat het niet lukken, maar deze reebok komt lekker dicht in de buurt

 Ik wilde eigenlijk een keuze maken uit deze twee foto's,  maar ik plaats ze toch allebei

 omdat ik het interessant vind om te zien wat het zonlicht doet. 

Bij de vorige foto kwam de zon net even beter door, het beeld oogt daardoor dan 

ook zonniger, maar je ziet ook meteen de schaduw in de nek veel duidelijker.

Wat dat betreft troffen we perfect weer, 

de  zon werd meestal gedimd door wat dunne bewolking

 Wat verderop zien we ook nog een reegeit

en ook die krijgen we nog van dichterbij te zien

Fijn,  Gonnie is niet voor niets gekomen!

Slotwoordje:  
Rond een uur of half 10  is ook hier het feest afgelopen.  Ik heb voor Gonnie nog wat andere plannetjes in petto, en het eerste is de ooievaars. Maar....  het nest is leeg...
We horen dat het ouderpaartje een nogal onervaren  stel ouders was,  en zij hebben hoogstwaarschijnlijk de kleintjes niet goed genoeg beschermd tegen aanhoudende regenbuien,  de jongen zijn daardoor te koud geworden en hebben het niet gered :-(
Een trieste afloop  en er komen dus geen foto's van jonge ooievaartjes.
Gelukkig heb ik nog meer plannetjes bedacht, dus Gonnie en ik stappen in de auto voor het volgende fotoproject...

Bronst in de Bloemenwei

Het is bronsttijd voor de reeën, dus afgelopen week ben ik regelmatig op de mooie Westerheide geweest in de hoop er iets van mee te mogen beleven.

Reeën genoeg hier, maar waar vinden de bronstactiviteiten plaats, dat is de vraag.

In tegenstelling tot bijv. de damherten is er niet één specifieke plek, het is dus een kwestie van geluk……….

Afgelopen donderdagavond ging ik mijn geluk beproeven. Aanvankelijk geen ree te zien, laat staan bronstactiviteit, maar ik amuseer mij prima met Grasklokjes en Boomblauwtjes, tot een flinke stortbui een einde aan de pret maakt

Na een lange schuilpauze loop ik tegen 9 uur terug naar de auto,

 en zie dan deze kletsnat geregende reebok

Hij ligt zo lekker rustig in de hei, dat ik heel dicht kan naderen, deze foto hoefde ik zelfs niet te croppen

Ineens verschijnt deze reegeit in mijn zoeker

Hé, een bok én een geit….  zou er wat gaan gebeuren?

Nee, helaas, de bok heeft hoofdpijn?

De volgende dag, vrijdag ben ik vrij, en ik kan het niet laten, ik ga weer naar de hei!

Midden op de dag laten de reeën zich nauwelijks zien, maar met de macrolens onder handbereik kan ik hier wel wat uurtjes doorbrengen, daarvan heb ik al de mooie vlinders laten zien, en er komt vast nog wel meer. Eerst deze serie, en daarin  is de hoofdrol weggelegd voor de reeën

Rond een uur of zes neem ik een kijkje bij het veld Wilde Radijs, daar  ontmoet ik een kennis…….

Oh!!!!!!!!! … zij heeft zojuist een paring gezien!!! …. Dat had ik natuurlijk ook zo graag gewild ……..

Nou ja, dan maar weer wat van die beeldschone reeënplaatjes in de witte bloemetjes.

Yvonne zei laatst dat ik er zo zuinig mee ben, dus Von, speciaal voor jou nog een paar!

Tja, de 'hoofdpersonen' zijn aanwezig, zowel een bok

als een geit............ dus wie weet.....

Dan is er plots beweging…………..

en voltrekt zich binnen een seconde een paring voor mijn ogen,

 maar helaas, ik ben te laat met scherpstellen :(-

Dan, een herkansing.......

Nee, helaas, het geluk zit niet mee, alleen een bewogen foto van het achterwerk van de reebok

Driemaal recht is scheepsrecht?

Ja, driewerf hoera!! De bok doet het kunstje nóg een keer!

Tja, dat je door de bloemetjes de reegeit bijna niet meer ziet, dat neem ik dan maar op de koop toe :-)

De reebok verlaat het 'strijdtoneel'

Hij kijkt me nog even aan, en dik tevreden ga ik naar huis,  wat een topdag!

Als Yvonne mijn verhalen hoort, dan is het duidelijk, dit wil zij ook wel heel graag meemaken.

Dus op zondagochtend gaan we samen op pad.

We brengen de dag vooral door met de macrolens en aan het eind van de middag gaan we we weer op zoek naar de reetjes. En kijk, wat een leuke verrassing:

Een reegeit met kalfje, midden in de al bloeiende heide

Kalfje poseert ook nog even alleen

Dan komt er ook een bok langs, we verschuilen  ons achter de bremstruiken, wachtend op wat gaat komen, maar.. er kwam niets…..

Toch ook maar weer naar het bloemenveld, dat overigens nu bijna uitgebloeid is

De hoofdrolspelers zijn aanwezig, de bok achtervolgt de geit, dus wij zijn vol goede hoop

en staan vol spanning met de camera in de aanslag

Maar, de geit verlaat het veld

gevolgd door de bok, en wij kunnen niet meer zien wat ze in het aangrenzende bos,

dat een rustgebied is, gaan uitspoken…..

Slotwoordje:

't Is weer een lange serie geworden, maar het waren ook weer zulke heerlijke belevenissen, en ik ben reuzeblij met de foto's die ik heb kunnen maken. Heel stiekum droom ik nog van een paring in de bloeiende heide,  hihi,  een mens is toch ook nooit tevreden.... !