Duin Varia ... en..... kalfje!

Van diverse Duinwandelingen heb ik nog wat foto's over, die ik toch te aardig vind om ze gewoon maar op mijn harde schijf te laten staan,  dus ik ga een blogje Duin-Varia in elkaar knutselen!

 De Van Limburg Stirum Vallei, Amsterdamse Waterleiding Duinen.

 In de wintermaanden stond de boel hier onder water, nu is het weer een grote zandbak ;-)

 Zand,  helmgras en blauwe lucht,  die combinatie nodigt  me altijd uit om wat plaatjes te maken

Geen idee wat voor soort insect dit is,  er vlogen er een heleboel rond, dus een poging gedaan om die snelle beestjes  met de macrolens te vangen. Een hele poos heb ik in het zand gelegen, wachtend tot er eentje zo vriendelijk wilde zijn om heel eventjes dichtbij te landen, tja, en als ze dat dan doen, dan natuurlijk  net met de kop de verkeerde kant op :-(

 En juist die kop is zo mooi!  Deze keek dus wel een beetje in mijn richting,  maar zat achter een grasspriet, dat deel heb ik daarom maar weggesneden

Met dank aan Rudi:  

Het is een Harkwesp (Bembix rostrata), een zeldzame graafwesp, komt zowel in België als in ons land alleen op enkele plaatsen aan de kust voor.

Nou, had ik geweten dat ik een zeldzaamheid voor de lens had, dan was ik nog wel wat langer in het zand blijven liggen  ;-)

De Van Limburg Stirum Duinen,  waar in deze tijd Meidoorn en Liguster volop bloeien

 en als je goed kijkt vind je ook wat kleine bloeiertjes, zoals het Ereprijs

 Vlinders met de Macrolens,  ik snap niet hoe mensen het voor elkaar krijgen,  ik heb vele pogingen gedaan,  deze foto is beslist geen hoogstandje,  maar ik was al blij dat de Parelmoervlinder een keertje net lang genoeg bleef zitten om te kunnen scherpstellen

 Dan is een Duinroosje toch iets gemakkelijker :-)

Herstel:  Ik ben door Albertine op de vingers getikt, geen Duinroosje,  maar de Egelantier, bedankt Albertine, ik leer een hoop van je, voor de naam van Ereprijs had ik ook even bij je gespiekt ;-)

De volgende foto's maakte ik op de eerste Pinksterdag bij het Vogelmeer in de Kennemerduinen.
Het was me er veel te druk om te wandelen,   dus ik heb me een beetje verstopt bij de waterkant,  en me geamuseerd met Gierzwaluwen:

 En waarempel,  het lukte me om er eentje in de vlucht te pakken te krijgen,  en dan ook  nog met een snavel vol eten!   Ik weet eerlijk gezegd niet of deze vogel zelf met de maaltijd bezig is,  of dat het een voerbal voor de jonge gierzwaluwtjes is.
Gierzwaluwen brengen vrijwel hun hele leven door in de lucht, alleen nestelen gebeurt aan de grond.
Ze eten en slapen dus vliegend,   en het zijn zulke goede vliegers dat ze rustig honderden kilometers verderop een lekker hapje gaan halen, ongelooflijk!

 Er staat een Vogelkijkhut bij het Vogelmeer,  en van daar uit  zie ik twee Geoorde Futen

 Het aardige van  deze hut is,  dat er ook laag bij de grond een kijkgat is, waardoor je dus een redelijk laag standpunt in kunt nemen

 Op een luw plekje even de macrolens erbij

 Op deze distel vind ik een heel piepklein insectje,  en na een heleboel pogingen heb ik er eindelijk eentje die scherp is!  Ik vind dit echt een moeilijke tak van sport hoor!

Gisteren maakte ik een avondwandelingetje door de AWD,  ingang Zandvoortselaan.

Ik hoopte vooral kalfjes te zien van de damherten,  of,  wie weet,  reekalfjes......



 Al 'sluipend' door de bossen vind ik op een open plek  een vrouwtje Zandhagedis

Het is er eentje zonder staart!

Hoe was dat ook alweer?   Hagedissen kunnen bij gevaar hun staart loslaten,  die kronkelt dan nog even, en brengt daardoor een belager zodanig in de war, dat de hagedis een veilig heenkomen kan zoeken.  De staart groeit opnieuw aan.  Wat is de natuur toch wonderlijk

 Wat verderop kom ik een mol tegen.  Volgens mij heeft ie het leven gelaten,  want hij bleef wel héél stilletjes liggen. Jammer voor het beestje,  maar het gaf mij toch eens de gelegenheid om voor het eerst een mol te kunnen bekijken

En dan kom ik bij een volgende open plek in het bos,  en zie......... een kalfje!!



 Moederziel alleen staat hij daar in het avondzonnetje

 Komt zelfs nog wat dichterbij

 Och wat een droppie !!!

Hij is zó klein, dat ie niet boven het hoge gras uitkomt,  dus bij alle foto's zit het koppie achter de grassprieten,  maar ik durfde me ook niet te verplaatsen om te proberen het gras te ontwijken

Dan hoor ik een zacht geluid vanuit het bos,   dat zal mama damhert zijn,  het kalfje twijfelt even, is duidelijk nieuwsgierig naar me,  maar luistert dan toch naar zijn moeder en verdwijnt in het donkere bos
Dit was een mooi momentje!!

Slotwoordje:   Vanochtend werd ik benaderd door de Waddenvereniging   met de vraag of ze een  van mijn foto's  van de lepelaars mochten gebruiken voor een artikel over de Lepelaars bij Haarlem, uiteraard met bron/naamsvermelding.  Natuurlijk mag dat,  leuk zelfs!  Vanmiddag klikte ik de site even aan,  en zag ik dat het artikel al geplaatst is,  en dat ze deze foto met de kleine lepelaartjes erbij hebben uitgekozen uit mijn lepelaarsserie,  toch leuk!