Van hetzelfde.... maar toch weer anders

Zoals ik in mijn vorige blogje al schreef,  heb ik echt de smaak te pakken van mooie ochtenden met vlinders en libellen. 

Ik heb dan ook wederom een paar keer met plezier de wekker op  vroeg gezet.   

Het vroege opstaan gaat me gelukkig steeds gemakkelijker af,  gewoon verstand op nul, in de kleren, en wegwezen! 

Ik ben er inmiddels wel achter dat de ene ochtend de andere niet is.

Natuurlijk vind je niet altijd dezelfde onderwerpen, 

maar vooral het licht is steeds anders,

en dat heeft duidelijk invloed op de sfeer van het beeld.

Dus in dit blogje nog een keer van hetzelfde,

maar toch weer anders ;-)

Deze ochtend bleef er veel sluierbewolking hangen,

de kleuren worden daardoor warmer dan bij een heldere hemel.

In dit geval passen deze kleuren wel mooi bij het bruine vrouwtje Icarusblauwtje.

Bij het vrouwtje slaagde ik er in om een interessante achtergrond te krijgen.

bij het mannetje Icarusblauwtje lukte me dat niet,

daarom maar gewoon een simpel portretje.

Ik moest aan de workshop van Bob Luijks in Viroinval denken,

die ons er op wees dat het mooi is als een steeltje vervaagd uit beeld loopt.

Zo steek je toch telkens  weer wat op.

Verder werd het niet veel deze ochtend, dus gauw weer terug voor herkansingen!

En zo stond ik afgelopen zondag weer om kwart voor 6 in het veld.

Nu helder,  en wat dauw!

Ik was aan de vroege kant,  want het duurt hier even voordat de zon boven een hoge 

bomenrij uit komt, maar in die tijd kan ik dan rustig zoeken naar beestjes.

Rond half 7 kwam het zonlicht door de boomkruinen heen,

en dat kon ik mooi gebruiken in de achtergrond.

Als de zon eenmaal over de bomen heen schijnt,

zoek ik steeds de scheidslijn tussen zon en schaduw op.

want dat biedt de meeste mogelijkheden om te spelen met het licht.

Wel stressen hoor,  zo op de vroege morgen ;-)
want het licht verandert zo snel.

Tussen deze twee foto's zit slechts 1 minuutje, maar wat een verschil!

Met wat meer zon worden de kleuren weer wat warmer,

                            

maar blijf ik meer in de schaduw, krijg ik een koelere sfeer.

Een en ander hangt natuurlijk ook van de witbalans af,

die staat bij mij vrijwel altijd op zonnig,

en daar verander ik in de nabewerking  meestal niets meer aan.

Dit is trouwens een vrouwtje Steenrode heidelibel.

Die weet ik nu te herkennen dankzij twee duidelijke kenmerken:

de hangsnor en de haaks afstaande legschede.

Ennuh...  deze foto is misschien wel mijn favoriet van de ochtend ;-)

Dezelfde heidelibel maar vanuit iets andere hoek,

ja, zo is het inderdaad van hetzelfde,  maar toch weer anders ;-)

Tot mijn spijt vind ik geen enkel vlindertje,  zo zie je maar,  

hetzelfde gebiedje,  maar alles is weer anders....

Ik amuseer me even met een Soldaatje

en besluit dan om 9 uur naar huis te gaan.

Tot mijn verrassing vind ik dan ineens in het laatste beschaduwde plekje van het 

veld nog een mooi mannetje Icarusblauwtje,  het heeft zelfs nog wat dauwdruppeltjes.
Deze gooit ook hoge ogen bij mijn favorieten!

 Doordat de rest van het veld in de zon ligt,

kan ik even fijn spelen met licht en achtergrond.

Ik kan niet kiezen tussen deze foto's en daarom plaats ik ze allebei.

Het is een mooi voorbeeld van hoe het beeld verandert

wanneer je je camera  slechts een heel klein beetje van positie verandert.

Zo zoek ik  al kijkend door mijn lens steeds naar een spannende 

en speelse achtergrond. 

Gebruik van statief is hierbij echt lastig, mede door het snel wisselende licht.

Deze foto's heb ik dan ook uit de hand gemaakt, net als de andere foto's van deze serie, 

 iets waar ik  eigenlijk niet zo goed in ben,

maar oefening baart blijkbaar toch kunst,  want het is me gelukt!

Slotwoordje:
Ook al is elke ochtend in mijn gebiedje telkens weer anders,  toch wil ik natuurlijk ook wel eens naar een andere locatie waar weer andere soorten voorkomen. 
Maandagavond ging ik met Yvonne zo'n ander gebiedje verkennen, en yes!  
we vonden daar de mooie Bandheidelibellen!
We waren vooral op verkenning, maar ik kon het natuurlijk niet laten om alvast een kiekje te maken.
Nu  graag weer  zo'n mooie heldere ochtend met dauw......

De smaak te pakken....

Na de prachtige vroege ochtend van een paar weken geleden kreeg ik de smaak te pakken,

die uurtjes smaakten naar meer!

Zomerstorm en regen gooiden mijn plannen even in de war, maar afgelopen vrijdagochtend stond de wekker weer héél vroeg, en o wat een feest,  onderweg mocht ik al  genieten van prachtige nevel boven water en weilanden, en het veld was helemaal nat van de dauw!

Het was echt overal kletsnat,  wat was ik blij met mijn regenpak ;-)
Dit Icarusblauwtje had ook ergens een nat pak gehaald en
hing als een natte vaatdoek tussen de grasjes.
Nou ja, wel een hele mooie vaatdoek natuurlijk!

Net als de vorige keer voel ik weer een beetje paniek,  ik zie zoveel, 

en wil overal tegelijk beginnen.

Maar gelukkig weet ik er een beetje systeem in te brengen.

Wetend dat de zon eerst het achterste deel van het veld beschijnt,

speur ik op mijn route daar naar toe naar mijn onderwerpen,

om daarna achteraan te beginnen met fotograferen

en vervolgens met het zonlicht mee terug te gaan.

O jippie!  ik zie nu overal de glinsterende vleugeltjes van de libellen!

Dus na het Icarusblauwtje stort ik mij vol overgave op deze Steenrode heidelibel.

Wow,  met deze foto ben ik écht blij!!

Uiteraard zoek ik vooral naar vlinders en libellen die op een gunstige plek zitten.
Bij deze libel had ik daarover wat twijfels,  het plantje is zo grof
vergeleken bij de tere libel.
Het zonlicht door het blad heen en het glinsterende randje dauw
er om heen gaven de doorslag om toch deze foto te maken.

Nogmaals een Steenrode heidelibel,  de meeste dauw is intussen al verdwenen,

maar het licht werkt nog lekker mee.

Tot zover de vrijdagochtend. 

De nacht naar zaterdag zou ook lekker koud worden, 

dus ik besloot meteen om de volgende ochtend weer te gaan.

Ja,  ik heb de smaak écht te pakken!

Toen ik Von de foto's liet zien, was ze ook bereid om vroeg uit bed te komen,

en dus stonden we zaterdagochtend samen tegen zonsopkomst in het veld.

Het is minder koud dan voorspeld en het licht is minder helder,

sfeer en kleuren worden daardoor heel anders.

Het kostte me grote moeite om een lekker sfeertje in het beeld te krijgen,

en alleen bij dit bedauwde juffertje is het gelukt.

Zulke mooie details als dauwdruppeltjes vragen toch eigenlijk ook

wel om een close opname.

Ook het Zwartsprietdikkopje fotografeer ik van dichtbij,

graag wilde ik hiervan ook een sfeerplaatje,

maar het lukte gewoon niet.

Maar wat zeur ik,  dit is toch ook mooi!

Hetzelfde Dikkopje, maar dan vanaf de andere kant.

De zon heeft dit deel van het veld bereikt en 

Von en ik gaan er even bij zitten om te zien hoe snel

de dauw verdwijnt en het Dikkopje opwarmt.

Nou, dat gaat inderdaad snel.

Dauw en sfeer zijn weg voor je het weet.

 

Nog even blijven we kijken hoe de vleugeltjes opengaan en dan is het 'Dag Dikkopje, dankjewel' 

en is het de hoogste tijd voor ons ontbijt,

want daar waren we nog helemaal niet aan toegekomen

en dat smaakt nu dan toch wel erg lekker!

Slotwoordje:

Ja,  ik heb écht de smaak te pakken, want gisteren ging de wekker alwéér even na 5 uur!

Maar de ene ochtend is duidelijk de andere niet, want ik had wat minder succes.

Het kan niet altijd feest wezen ;-)  

Maar deze vrijdag- en zaterdagochtend waren echt een feestje!

Laegieskamp

Al een tijdje waren Marianne en ik van plan om eens samen op stap te gaan, maar ja, soms heb je van die weken dat het er maar niet van komt.
Toen kwam er een mailtje:  Loes,  kun jij mij uitleggen hoe ik bokeh-cirkels in beeld krijg.
Tja,  dat gaat in de praktijk gemakkelijker dan in theorie, dus het werd toch echt tijd om wat af te spreken, en omdat Marianne visioenen had van libellen met dauw was ze 'eenmalig'  bereid om vroeg op te staan ;-)
En zo gingen wij op maandag 15 juli in alle vroegte in het kleine natuurgebiedje Laegieskamp op zoek naar libellen vol dauw....

Libellen vol dauw..... makkelijker gezegd dan gedaan....

Marianne heeft er echt oog voor,  maar we ze vonden niet :-(

Wél de Koraaljuffertjes!! 

Ik vind het toch telkens een moeilijke keuze,  close in beeld,  of met omgeving.

De laatste tijd neig ik naar meer omgeving, maar dat vind ik een stuk moeilijker,

je hebt zó snel storende elementen in beeld.

Een compromis,  geen omgeving en geen close-up

Als ik deze drie Koraaljuffertjes zo eens bekijk, 

dan ga ik zelf qua sfeer voor de eerste.

Een ander lastig punt is de scherptediepte,  

die had  hier toch net wat groter mogen zijn.

( lekker,  zo kritisch naar je eigen foto's kijken,  leerzaam!! )

En dan blijkt dat Marianne en ik een goed duo zijn: 

Marianne vindt een net uitgeslopen libel en

weet deze zelfs te determineren als vrouwtje Steenrode Heidelibel

En ik zie hier mogelijkheden om bokeh-cirkels in de achtergrond te krijgen,

waardoor ik Marianne kan laten zien hoe je dat doet.

Allebei blij dus!

Het is voor mij de eerste keer dat ik zo'n hele verse libel zie,

wat zijn die vleugels engelachtig mooi!

Dus ook nog een plaatje vanaf de andere kant

Te snel is de dauw verdwenen  en vliegen de Koraaljuffertjes al weer rond.

Ze zijn zó beweeglijk, maar het lukt me gelukkig toch nog om er eentje

in het mooie ochtendlicht te fotograferen.

Na een paar prachtige uurtjes weten we weer dat vroeg opstaan echt loont!

En hoewel het licht inmiddels fel is, besluiten we toch nog even

naar Zanderij Cruysbergen te gaan voor de Zonnedauw.

Tja,  het licht is nu écht te hard.

Deze foto van de bloeiwijze van de zonnedauw is al een 

paar keer héél dicht bij de prullenbak geweest,

maar vooruit,  het dubbele bloemtrosje vind ik toch wel de moeite waard.

Wat ik graag zou maken is een foto van de bloemetjes,

met het rood van de zonnedauw in de achtergrond.

Na wat vergeefse pogingen rolt dit plaatje er uit, ik vind het wel wat hebben. 

Het felle licht lijkt hier juist gunstig,  de druppels van de zonnedauw schitteren me tegemoet.

Tot slot nog een paar Steenrode Heidelibellen,

ook in fel licht, wat een verschil met de sfeerplaatjes van de vroege ochtend.....

Slotwoordje:
Tja,  ik zei het al.....Vroeg opstaan loont!
Als ik dit nu maar vaak genoeg bekijk en lees, zou het me dan vaker gaan lukken??