Zwart/wit, maar dan in kleur.....

Ergens in maart deed ik samen met Gonnie en Yvonne een workshop zwart/wit bij Bob Luijks.
Een leuke en leerzame dag!
Yvonne maakte er een uitgebreid blogverslag van.  
Mijn foto's vond ik echter niet de moeite waard, maar achter de schermen stoei en oefen ik wel met zwart/wit, want ik zie daar zeker mooie mogelijkheden in. Dus wie weet binnenkort....

Nu eerst een andere kijk op zwart/wit... in kleur!
Ik heb mij namelijk even bezig gehouden met zwarte en witte vogels ;-)

Afgelopen week ging ik naar de AWD voor de Aalscholvers.

Ik zocht daarvoor een redelijk zonnige vroege avond uit,

want de verenpakken van de Aalscholvers komen dan het best tot hun recht.

Tja,  ik moest  aanvankelijk toch wel steeds even wachten tot de zon door

de wolken heen brak,  maar die wolken vullen wel de achtergrond lekker op ;-) 

Ik heb mijn best gedaan om van de onvermijdelijke takkenfoto's

toch  mooie en rustige composities te maken.

Wel een beetje gelukt toch? 

Nu even de Aalscholver wat prominenter in beeld 

 En jippie!  

Ook nog gelukt in de vlucht!

Na de zwarte vogels nu de witte:

Gisteren ging ik weer eens bij de Lepelaars bij Haarlem kijken.

Ik weet dat je ook daar in de vroege avond aardig licht hebt,

maar ik koos nu eens voor de vroege ochtend.

De meeste bomen lagen op dat tijdstip nog in de schaduw,

maar een enkele Lepelaar zat al heerlijk in het zonnetje.

Ook goedemorgen!

Heerlijk als een foto scherp genoeg is om

te kunnen croppen naar een intiem portretje.
Want zoveel millimeters heb ik natuurlijk niet.

Nadat het me lukte om wat Aalscholvers scherp in de vlucht te fotograferen

ga ik dat natuurlijk ook proberen met de Lepelaars.

Veel de prullenbak in, maar gelukkig ook een paar keer raak.

Als het vroege zonlicht het bos bereikt ga ik aan de slag

met de bekende 'takkenfoto's'.

Nou,  deze beauty in het ochtendzonnetje is voor mij toch best geslaagd.

In het zachte ochtendlicht zijn 'takkenfoto's' dus best te doen ;-)

Logisch eigenlijk, want de schaduwen zijn op dit vroege tijdstip nog niet zo hard.

Portretje.

In de nabewerking nog  iets lichter en softer gemaakt.

Tot slot nog een vliegbeeld waar ik ook blij mee ben.

Ik dacht altijd maar dat ik dat niet kan,

maar hoera,  het is een paar keer best aardig gelukt!

Slotwoordje:

Gossie,  ik had eigenlijk al een week lang grutto's klaar staan voor een blogje, maar die vond ik een beetje saai... Misschien dat ze in de komkommertijd nog eens langs komen.

Maar aangezien ik de afgelopen week vakantie had en  best vaak op pad ben geweest,  zal die komkommertijd nog wel even op zich laten wachten.....

Lepeltje Lepeltje

Er zijn van die dingen die traditiegetrouw ieder jaar op mijn lijstje staan, en een daarvan is een bezoekje aan de Lepelaars bij Haarlem.

Dit jaar ging ik op 1 april een kijkje nemen.
Het voordeel van een locatie waar je al vaker geweest bent, is dat je weet wanneer de zon gunstig staat.  Eind van de middag is hier het beste tijdstip, dat is uiteraard gunstig, want dan is ook het licht op zijn best.

De zomertijd was net dat weekend in gegaan,  en dat zat nog niet helemaal in mijn systeem, waardoor ik eigenlijk nog een beetje te vroeg was,  maar het was heerlijk weer en dan is het geen straf om daar een paar uur door te brengen en te genieten van deze prachtige vogels,  hoewel de natuurervaring langs de drukke snelweg natuurlijk wel iets minder is ;-)
Het is en blijft een bizarre locatie, maar toch altijd een bezoekje waard.

Zoals ieder jaar is het weer een gevecht met alle takken.

Maar ze horen erbij, want de Lepelaars broeden hier hoog in de bomen.

Niettemin is het natuurlijk wel fijn als er niet al te veel takken voor de vogels zitten.

Het is toch een prachtig gezicht hoe ze balanceren op en tussen de takken.

Wat meer vrij zittend  en een stralend blauwe lucht,

wat willen we nog meer?

Nou, er blijft altijd wel wat te wensen over natuurlijk,

iets meer licht op het oog bijvoorbeeld,

dan zie je dat prachtige rood.

Nog net niet helemaal goed,  omdraaien graag ....

Ja!  Flinke crop uiteraard,  maar een prachtig rood oogje.

Lepelaars in de vlucht wil ik ook graag fotograferen, 

maar dat is iets wat me helaas niet goed lukt.

Deze is ook niet helemaal scherp,  

maar met de vage bomen en de flinke tak in de snavel, 

 is hij toch door de goedkeuring gekomen.

Deze foto heb ik voor mijn blog gekozen omdat hier de 

lepelvormige snavel zo mooi te zien is.

Over lepelvormig gesproken....

De laatste drie foto's zijn nou echt 'Lepeltje Lepeltje'  ;-)

Het zijn weliswaar  'takkenfoto's'

maar zo'n moment is toch altijd weer geweldig om mee te maken!

Slotwoordje:

Vorig jaar ben ik eind april naar de lepelaars geweest,  en toen waren de bomen nog helemaal kaal.

Nu op 1 april was ik echt net op tijd, want in dit  geweldig mooie voorjaar zijn de bomen wel heel extreem vroeg in het blad gekomen.  

Maar we klagen niet toch??

Lepelaars

Afgelopen zondag ging ik bij heerlijk zonnig weer met fotovriendin/medeblogster Elly op stap.
Twee Sony-fotografen,  die hebben heel wat ervaringen uit te wisselen, dus het was niet alleen een gezellig dagje,  maar ook heel leerzaam.

Met een staalblauwe lucht was het een uitgelezen moment om weer eens bij de Lepelaar-kolonie bij Haarlemmerliede te gaan kijken.

Iedereen die hier wel eens geweest is,  die weet dat het een 

heel bijzonder gezicht is om de lepelaars hoog in de bomen te zien nestelen.

En wie geprobeerd heeft om ze te fotograferen, die weet 

dat het een aanhoudend gevecht is met in de weg zittende takken

.

Het is dus steeds een kwestie van  zoeken naar en wachten op een vrij zittende vogel

Behalve Lepelaars nestelen er ook Blauwe Reigers,

sterker nog,  de lepelaars hebben er oude nesten van de reigers

in gebruik genomen

Met die felle blik en het parmantige kuifje doen deze 'gewone' reigers in schoonheid

toch eigenlijk niet onder voor de wat meer exotisch ogende lepelaars

Er wordt al gebroed op de nesten,  maar er is vooral volop bedrijvigheid

van het aanvliegen  van nestmateriaal

Ze zijn er maar druk mee, en het is echt geweldig om dit een poosje te observeren

Snavels vol met zorgvuldig geselecteerde takjes

worden naar het nest gebracht

En ook ter plaatse wordt er nog een passend takje uit de elzen geplukt

We zagen ook nog een paring,  klik-klik-klik,  ratelen met die camera....

maar helaas,  het waren toch wel heel erge 'takkenfoto's' geworden,

dus die hebben het blog niet gehaald.

Bij deze foto loopt er een vage tak net voor de kop,

jammer,  want ik vond de vleugels hier zo mooi,

vandaar dat deze toch wel een plaatsje krijgt

En ja,  dat zul je altijd zien....

Tienduizend mislukte vliegbeelden,  en dan is eindelijk het oogje redelijk scherp,

past de lepelaar niet in beeld ;-(

Gelukkig maakt dit scherpe portretje weer  heel veel goed!

Slotwoordje:

Twee jaar geleden waren er op 30 april al kleine lepelaartjes te zien in de nesten,  dat zal in dit koude voorjaar ongetwijfeld veel later worden. En dan is het afwachten of ze zichtbaar zijn,  want tegen die tijd zitten de bomen in het blad.  We zullen het zien....  of niet ;-)