De mooie natuur daagt mij uit om te fotograferen, de wens om goed te leren fotograferen daagt me uit om er steeds vaker
op uit te gaan om te oefenen.
Een heerlijke wisselwerking dus, waaraan ik veel plezier beleef.
Op deze site doe ik verslag van mijn pogingen om wat ik zie zo mooi mogelijk vast te leggen.
Bedankt voor je bezoekje, en mocht je een reactie achter willen laten, dan stel ik dat erg op prijs.

Klik op een foto voor een presentatie in groter formaat en hogere kwaliteit!


zondag 12 mei 2013

Covarrubias - Vrijdag

Vrijdag 3 mei.

De laatste dag van ons verblijf in Covarrubias,  en vandaag krijgen Lydeke, Riet, Dick en ik de kans om de Vale Gieren vanuit de schuiltentjes te fotograferen.   En ik heb mijn besluit genomen:   ik pak die kans!  Wordt het niks, dan heb ik pech,  maar wordt het wel wat,  en ik ben er niet bij,  dan krijg ik  razende spijt,  dus ik neem de gok...
Dick ziet er wel van af, en zo blijven de drie 'Sony-Girls'  over, want ja,  het toeval wil dat wij drieën degenen zijn die met Sony fotograferen, en daardoor lopen we bij het installeren in de tentjes meteen tegen een probleem aan: Onze opzichtige zilverkleurige 70-400mm lenzen  zullen door de gieren niet op prijs worden gesteld :-(


( Foto Marianne )
Bart bekijkt of een en ander te camoufleren valt, er wordt besloten dat de opvallende zonnekappen er in ieder geval af moeten, en de rest wordt zorgvuldig ingepakt met camouflagedoek  en gierenveren!

Ca. half twaalf zijn we geïnstalleerd,  Riet, die nog steeds grieperig is, maar beslist wil doorzetten,  zit ivm ziektekiemen 'in quarantaine' in de ene tent,  Lydeke en ik bemannen samen vol spanning de andere.

De boer komt de varkens brengen en het wachten begint.....





Af en toe zien we een Vale Gier overvliegen  en in de verte in de bomen landen;  maar ze vertrekken ook weer,  we horen weer het gekras van de raven,  een merel zingt,  een hop roept 'hop'  en daar blijft het bij. Zo tegen twee uur wordt het zelfs stiller en stiller.... maar het wordt ook warmer, want het is vandaag echt de mooiste dag van de week,  en we zien vlinders......
We denken aan de overige reisgenoten,  die nu lekker ergens in het veld aan het genieten zijn.....

De afspraak is dat wij tot ca half 4 in de tentjes blijven, en dat we rond 3 uur even sms-contact met Bart hebben.
Net voordat we in een dip raken,  komt er weer wat leven in de brouwerij,  we hebben het gevoel dat er een aantal gieren vlak achter ons zit.  We krijgen weer hoop....
Lydeke en ik bespreken fluisterend onze mogelijkheden:  gaan we op de afgesproken tijd weg,  dan is het een verloren dag,   als we blijven, dan hebben we in elk geval nog een kans... Hoop doet leven ;-)

We sms-en met Bart:   kunnen we langer blijven?
En een berichtje naar Riet in de andere tent:   wil jij weg of blijven?
Riet is kort en bondig:  blijven!  Fijn, want dat betekent dat ze zich niet te ziek voelt.

Weer contact met Bart:  graag blijven tot we aangeven dat we weg willen,  oké,  is goed.
Om 15.58 uur sms-je naar Riet: We laten Bart weten wanneer we weg willen, duimen dat er nog wat komt.
Om 15.59 uur berichtje terug:   Oké

Ik heb het nog maar net gelezen of er landt één Vale Gier bij de varkens, hij staat even op de uitkijk en
de  tweede komt,  en de derde....

We prenten goed de instructies in ons hoofd:  Niet te vroeg beginnen met fotograferen,  beheersen,  en wachten tot ze echt aan het eten zijn !!!

En wat er dan gebeurt....  we zien ze niet aankomen,  want ze komen van achter de tent, maar ineens zitten we midden in het tumult van zware vleugelwiekslagen...... en om 16.02 uur maak ik de eerste foto:




Binnen die luttele drie minuten zit er een ongelooflijke hoeveelheid vale gieren!
Wat een geluk dat we eendrachtig besloten om te blijven....

Maar hoe fotografeer je deze invasie??
Van de eerste groep zagen we prachtige portretten,
dat gaat hier niet lukken.
Ik vergeet eigenlijk alle goed tips en laat de camera ratelen.
Binnen 10 minuten merk ik stomverbaasd dat mijn geheugenkaart  al vol is.
Gauw de volgende er in.....





Gelukkig weet ik naderhand uit al die 600  lukraak geschoten foto's  nog wat beelden te 
halen waarop de chaos enigszins geordend is.
Hier zie je dat gieren zich links achter op een varken storten,  maar we hebben
ook het geluk dat er een groepje vlak voor de schuiltent aan de dis zit





En al lijkt het een totaal hysterische massa gieren,  er zit toch wel degelijk rangorde in zo'n groep.
De rechtopstaande gier in het midden begint zich groot te maken,  hij zal een van de 
oudere vogels zijn, die een leidersfunctie heeft,  en als eerste mag eten





Hij spreidt met veel machtsvertoon zijn vleugels
( spanwijdte ca 2,5 meter ! )






en houdt op die manier de andere vogels op afstand,
hij spreekt op deze wijze een heel duidelijke taal:
'Dit varken is voor mij' !






Dit alles zien we echt pal voor onze tent gebeuren, de telelens is eigenlijk overbodig,
en ik heb nog spijt dat ik niet de 24-70mm heb gepakt,  die lag onder handbereik klaar,
maar je bent zó onder de indruk van wat er gebeurt, dat je daar niet meer aan denkt






Linksboven zie je nog net een stukje van het tentje waar Riet in zit






Vale Gieren zijn aaseters,  die  hun lange nek zonder veren relatief ver in een kadaver 
steken om daar de zachtere delen van het kadaver, zoals ingewanden en spieren, 
 te verorberen.
Een waarschuwing voor mensen met een zwakke maag:
De volgende beelden zijn bepaald niet erg smakelijk,
en dan heb ik de ergste nb nog gecensureerd






Deze beelden zijn allemaal afkomstig van het tweede geheugenkaartje,
toen ik niet meer als een kip-zonder-kop aan het afdrukken was






En gelukkig was hier de zon ook even weg,
want het licht werd steeds harder






Niet erg smakelijk,  maar wel heel gaaf!






De dominante leider geeft nu ook de andere gieren de gelegenheid om te eten.
Dit gaat gepaard met een hoop onderling gekissebis,  en de geluiden die ze daarbij maken,
die zijn met geen pen te beschrijven


Ik had nog nooit gefilmd met mijn camera, maar ik heb nu op goed geluk de movie-knop ingedrukt,
't is nog redelijk gelukt ook,  alleen heb ik, denk ik,  in een te hoge kwaliteit gefilmd,
en wanneer Blogger dat gaat verkleinen,  dan blijft er van de kwaliteit niks meer over.
In het groot is het filmpje dan ook niet om aan te zien, bovendien stond de witbalans verkeerd,
maar ook in het klein krijg je in dit korte fragment van  30 seconden een goede indruk van dit overweldigende spektakel :






Wat hier heel goed te zien is, is dat ze steeds met dat varken aan het sollen zijn. 
En omdat ze op een helling zitten, rollen de kadavers steeds verder naar beneden, tot voor,  naast en achter onze tent, we zitten op een gegeven moment echt omringd door de gieren, de vleugels slaan tegen de tent,  en Lydeke ontdekt zelfs bloedspetters op het tentdoek.
En ze verzucht:   Wat ben ik blij dat ik hier niet alleen zit!
We kunnen nu trouwens gewoon praten,  in alle tumult hebben de gieren 
totaal geen aandacht voor ons






Als er eenmaal een deel van de massa  achter de hut zit, wordt het iets rustiger, 
 nou ja,  het zijn er nog steeds veel,  maar ik word zelf ook wat rustiger 
en probeer me nu toch te concentreren op portretten






Het  blijft een lastige opgave,  het zijn er nog steeds teveel,
maar dat heeft misschien nog wel meer impact dan een portret van één gier






Goed is te zien dat stof en veren in het rond vliegen






Ze gaan dan ook bepaald niet zachtzinnig met elkaar om.
Gaaf hè,  die grote poot!






Ik blijf toch proberen om portretjes te maken






en door gebruik te maken van gespreide vleugels van andere gieren
slaag ik er in om een wat rustigere achtergrond te creëren






Heeft zo ook wel wat met de lijnen van de veren ?
Ik moet wel eerlijk bekennen dat dit naderhand geselecteerde uitsnedes zijn,
al doende zou ik dit niet bewust kunnen zien en maken






Een verwilderde gierenkop met de vlees- en bloedresten in de veren.
Wat ik heel graag nog wil is zo'n echte bloedrode kop.....






Zo'n kop vind ik ook, maar het tegenlicht was dermate hard en fel  dat deze foto bijna
niet meer te redden  was. Flink wat bewerking doet de kop nu redelijk goed uitkomen, 
maar de achtergrond zit vol ruis.  
Ach,  ik dacht eerst dat het stof was.... dus zo erg is het niet,
en ik ben toch heel blij met deze foto!

De beelden die ik in de twintig minuten hierna maakte, heb ik allemaal moeten weggooien,
die waren echt niet te redden

Precies een uur na het begin van dit waanzinnige spektakel  zitten bijna alle gieren achter ons,
we kunnen ze niet zien, alleen maar horen,  maar we zijn wel nieuwsgierig.
We besluiten de tent open te maken, tenslotte hebben we onze buit binnen,
er valt er niets meer te verliezen




Uiteraard slaan de gieren op de vlucht, 
en zien we ze boven het dal verdwijnen

Pfff...... We staan ineens alle drie te trillen op onze benen, 
pas nu dringt tot ons door wat we het afgelopen uur hebben meegemaakt.
We bellen Bart:  
'Hier staan drie shakende Sony-girls,  en we hebben ze!!'

Bart komt ons halen,  en die arme man moet knettergek geworden zijn van ons
opgewonden geratel,  maar hij is ook erg blij voor ons dat de missie geslaagd is.
Een daverend slot van een bijzonder fijne week!


Slotwoordje:
We breken de tentjes af;  één daarvan is geleend van Alejandro,  natuurfotograaf uit Burgos en vriend van Bart.
Bart vertelt dat Alejandro zo graag een tent als die van hem wil hebben, en eigenlijk wil hij daarom als dank de zijne aan Alejandro geven, maar hij weet vrijwel zeker dat Alejandro dit niet van een vriend wil aannemen.
Dat brengt de Sony-Girls tot een leuk plan:
Er zit nog genoeg geld in de huishoudknip, en omdat wij toch iets voor Bart willen doen, geven wij Bart geld voor een nieuwe schuiltent,  en gaan we de tent van Bart vanavond aan Alejandro geven, als dank voor het mogelijk maken van onze geweldig geslaagde schuiltentsessies.
Onderweg naar onze  Casa zeg ik in het busje heel overmoedig dat ik wel zal speechen... in het Spaans..... 

Eerst doen we onze verhalen bij de andere reisgenoten, die natuurlijk ook erg blij voor ons zijn, om ons succes te vieren drinken we een wijntje, en  dan is het tijd om de koffers alvast te pakken.
Om  8 uur bezoeken we op uitnodiging van een kennis van Bart een wijnkelder en luisteren we naar de interessante uitleg van  de trotse eigenaar.


( Foto Marianne )
Oeps,  ik heb trek,  en die chips en olijven smaken wel heel erg lekker!
En het wijntje ook natuurlijk ;-)


Daarna is het tijd voor ons laatste avondeten in El Galin, en daar ontmoeten we Alejandro.
Door de wijntjes is de moed me nog niet in de schoenen gezakt,  hihi,  ik ben zelfs nóg overmoediger, en in een afgrijselijk gebroken Spaans bedank ik namens de groep Alejandro voor zijn medewerking  en overhandig ik hem de 'Hide'  
Dat was makkelijk, schuiltent noemen ze hier op zijn Engels gewoon 'Hide', maar dan wel uitgesproken op zijn Spaans, en dat klinkt dan als 'Gait'  ;-)


(  foto Marianne )


Ik ben bang dat ik Alejandro,  een bescheiden en rustige man, volkomen overdonderd heb,
maar hoe dan ook,   hij kon mijn verhaal volgen en was blij met de 'gait'

En dan...
De laatste gezellige maaltijd,  en naar bed,  met de wekker op kwart voor 3... 
Tegen half 4 in de ochtend rijden we weg,  het busje weer net zo volgestouwd als op de heenweg,
hulde aan Bart,  die net als wij veel te kort geslapen heeft, maar de 200 km naar Madrid veilig volbrengt.
Om  half 11 staan we weer op Schiphol,   afscheid en dikke zoenen,   het was een geweldig geslaagde week, voor herhaling vatbaar!

Bart, bedankt voor de prima begeleiding!
Lydeke, Riet, Marjo, Marianne, Gonnie, Bart en Dick,  jullie ontzettend  bedankt voor jullie fijne gezelschap! Het was me een waar genoegen.



28 opmerkingen:

  1. Hoi Loes,

    Wat een geweldige ervaring en wat een prachtige beelden. Heel mooi en spannend verslag ook heb je erbij gemaakt. De portretten zo vanaf foto nr. 16 zijn schitterend waarbij die bebloede kop het hoogtepunt vormt, maar ook de foto's van de groep, of liever gezegd de troep, geven een goed beeld van het spektakel, ik kan me goed voorstellen dat je op zo'n moment totaal overdonderd bent. Geweldig mooie serie en een prima opbrengst van zo'n reis.

    Groetjes,
    Ad

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Hoi Loes,
    Wat een schitterend verslag zeg. En jij maar denken dat je foto's niet goed waren. Jullie hebben meer gezien dan ik want dat beest verstopte alles met zijn vleugels.
    Ben net begonnen met mijn foto's want ik ben behoorlijk ziek geworden. Zal komende week af en toe wat sturen.
    Groetjes,
    riet

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Hoi Loes,
    Nou, het lezen van je reisverslag verveelde absoluut niet! Een meeslepend verslag met juweeltjes van foto's ertussen. De golvende bergen, het anemoontje, de boomkikker, portretten van de gieren - prachtig! En dat dan goed nabewerken is ook nog een kunst. Fijn dat je bij de foto's schrijft hoe je sommige effecten bereikt hebt. Wat is er nog veel te leren en te proberen... (zeg ik dan vooral tegen mezelf).
    Groet, Anita

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Hoi Loes, W A T G A A F !!!!
    Ik hoopte dat je de laatste dag nog één Vale Gier van dichtbij zou kunnen fotograferen.haha
    Maar dit spektakel zul je wel nooit vergeten! Was je niet bang dat ze misschien op het idee zouden komen dat 3 Sony girls een lekker toetje zou kunnen zijn?
    Prachtserie
    groet,
    Maria

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Hoi Maria,
      nee, echt bang was ik niet, maar als er een stuk camouflagedoek voor de lens viel, of wanneer ik aan de zoomring wilde draaien, dan moest mijn hand uit de tent, en dat deed ik dan toch wel zo snel mogelijk....
      Maar G A A F was het zeker!!!
      Erg leuk dat je de moeite hebt genomen om alles te lezen en te bekijken, dankjewel Sony-girl!
      Groetjes Loes

      Verwijderen
  5. Hoi Loes,
    Ik heb met ontzettend veel plezier en belangstelling je hele reisverslag gelezen.
    Geweldig dat je dit allemaal al na een week kan plaatsen. Dat moet een hele klus zijn geweest om alles uit te zoeken, te bewerken en er zo'n mooi blog van te maken.
    Er zitten ontzettend mooie landschapsfoto's bij. Ondanks het vaak matige weer heb je er met verschillende lenzen heel wat van gemaakt.
    Ook leuk dat je de boomkikkers hebt gezien. Wat zijn ze mooi he, maar inderdaad moeilijk om zomaar even te fotograferen. Gelukkig heb je er een paar hele mooie foto's aan over gehouden.
    Jij weet nu dus hoe je de mooie kringen krijgt met je macrolens. Dat mag je mij ook eens leren, want ik heb het nooit voor elkaar gekregen en het kan ontzettend mooie resultaten geven.
    Je laatste dag is helemaal spectaculair. Ik kan me zo goed voorstellen dat je overweldigd was door de vele gieren. Zo zien de eerste foto's er ook uit. Later is het je heel goed gelukt om wat koppen te isoleren en mooie uitsnedes te maken. Echt prachtig en indrukwekkend om deze dieren zo mooi dichtbij te zien.
    Het is wel duidelijk dat jullie een prachtige week hebben gehad. Heerlijk.
    Groetjes, Elly

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Wat een belevenis zeg en je combinatie van de tekst en de foto's doen mij het een beetje mee beleven. Maar in het echt zal het nog honderd keer indrukwekkender zijn geweest. Met al het geluid en de geuren er bij. Dit zal je niet snel vergeten. En voor dat ik het vergeet: het is een prachtige serie foto's geworden, waar je erg trots op mag zijn!

    Gr. René

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Wat een fantastische ervaring moet dit zijn geweest ... wauw!! Indrukwekkend, misschien ook wel een beetje eng, maar oh zo gaaf!!!

    Groetjes,Miranda

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Super dat het toch nog goed gekomen is en je hier zo van hebt kunnen genieten.
    Dat blijft toch eigenlijk wel het mooie van natuurfotografie: je weet nooit wat er gaat gebeuren, wat je zal zien of wat je zal kunnen fotograferen.

    Wat een spektakel, al die gieren. Ik had niet verwacht dat het zo'n enorm aantal zou zijn.
    Ze zijn allemaal erg goed gelukt, maar 7, 22 en vooral 14 springen er voor mij echt uit.

    Een geweldige week, al met al! :-)

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Wat een waanzinnige ervaring!
    Leuk verhaal, vooral met de achter-de-schermen plaatjes. Ik ga alles later nog eens even op mijn gemak nalezen...

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Dat is echt een goed maker op de laatste dag, wat een geweldig schouwspel zal dat geweest zijn.
    En de foto's zijn allemaal even mooi, ik heb mee genoten van je reis.

    Gr Cees

    BeantwoordenVerwijderen
  11. Hi Loes,
    Wat een mooi hoogtepunt van jullie reis. Echt prachtig die gieren, en zo dichtbij. Ik heb ze in Spanje ooit gefotografeerd, zittend op een rotsrichel, jaja, van grote afstand. Jij had ze in grote getalen voor je neus, volgens mij weet je dan echt niet meer waar je moet kijken.
    Een prachtige impressie van jullie middagje tussen de gieren, met de close up portretjes als toppers uit de helemaal mooi serie.
    groetjes Ghita

    BeantwoordenVerwijderen
  12. Spannend relaas met mooie foto's omgeven.
    Wat hebben jullie genoten daar. De aanhouder wint, dat zie je maar weer.
    Goed dat je de bebloede gierenfoto hebt kunnen redden want die springt er echt uit.
    Wanneer je de rust hebt teruggevonden worden de foto's beter in het verslag.

    gr Jowan

    BeantwoordenVerwijderen
  13. Geweldig! dit was dus het gespreksonderwerp bij ons avondeten van gister, blij dat ik het nu ook heb kunnen lezen. Top natuurervaring.

    BeantwoordenVerwijderen
  14. Hai Loes,

    Ik lees niet vaak alles wat er in blogs geschreven wordt, maar hier heb ik een uitzondering gemaakt.
    Allereerst complimenten voor het samenvatten en illustreren van je fototrip. Het leest erg fijn weg en blijft boeiend.
    Wat ik een beetje mis in het hele verhaal, is of je daadwerkelijk veel opstoken hebt op fototechnisch gebied (wel op gebied van nabewerking heb ik kunnen lezen).
    Maar ja, nu over de fotografische inhoud. Het zal je niet verwonderen dat mijn favoriete foto's, die van de boomkikkers en de gieren zijn. Boomkikkers zijn prachtige diertjes en je hebt ze toch erg mooi vastgelegd. Schuiltentjeswerk is een van mijn favoriete bezigheden, omdat je de vogels van heel dichtbij en ongedwongen kunt vastleggen. Inderdaad is het vaak frusterend omdat je iets niet kunt fotograferen omdat het net buiten het zichtpunt van de camera valt of dat er gewoon niets te zien is.
    Maar als het dan wel lukt en je zulke beelden kan maken, dan wordt je wel blij. Prachtig zeg die gieren en juist de eerste foto's van de hele grote groep vind ik prachtig.
    De portretjes zijn technisch misschien beter, maar die groepsbeelden geven zo mooi de leefwereld van de gier weer.
    Ik heb in ieder geval het hele verhaal met plezier en interesse gelezen.
    Ben erg benieuwd wat Gonnie gaat plaatsen. Erg leuk dat zij op een andere dag gieren heeft gefotografeerd.

    Groetjes,
    René

    BeantwoordenVerwijderen
  15. Subliem, Loes, wat en spektakel! Welke dag vond je het mooist? De gieren? Ik was er erg van onder de indruk, heb zelf nog nooit in een schuiltentje gezeten, maar het lijkt me leuk om een keer te doen. Boomkikkertjes zijn ook prachtig, maar de landschapsfoto's mogen er ook zijn. Fijn dat je het zo leuk hebt gehad!
    H groet, Marion

    BeantwoordenVerwijderen
  16. Wat een ervaring Loes...
    geweldig, ik moet eerst altijd wennen aan een situatie..
    ik zie dat jij dat ook hebt, eerst in het wilde weg en opeens heb je de smaakt te pakken en weet je hoe het moet..
    ik vind de laatste foto's geweldig, vooral die ene met de ruis en de bebloede kop!!
    ik dat ik doe er 2 dagen over, maar je reis heeft me zo gepakt dat ik het in 1x uit
    heb gelezen en gekeken heb..
    het lijkt mij geweldig om te doen., ik zou niet de power hebben maar zoals jullie
    kan er alleen van dromen!!
    ik heb er van genoten...

    gr. Nieske

    BeantwoordenVerwijderen
  17. Ik heb met plezier je verslag gelezen en de foto's bekeken. Het moet een bijzondere reis voor je geweest zijn, met wat mij betreft de climax aan het eind, zoals het ook hoort :) Wat een spektakel. Zowel de chaotische massa als de afzonderlijke gieren heb je mooi in beeld gebracht door mooie close-ups. Ik hoop dat je van de reis ook geleerd hebt wat je graag wilde, want dat was uiteindelijk ook de bedoeling.
    Groetjes, Kees

    BeantwoordenVerwijderen
  18. Wat een bijzondere ervaring is dit geweest Loes,
    en wat een geweldige series heb je overal van gemaakt.
    Ik meot zeggen dat ik toch wel even de rillingen kreeg toen
    ik zoveel van die gieren bij elkaar zag. Je moet er niet
    aan denken om daar even gezellig buiten te zitten !!!!!
    Groet, Helma

    BeantwoordenVerwijderen
  19. (Even een nieuwe poging nadat gisteren alles verdween.)
    Wat een klapper om zo de heerlijke week af te sluiten. We hoopten zo voor jullie dat de gieren zouden komen. Dat deden ze dus massaal! Toch knap dat je daar nog een beetje ordening in aan hebt kunnen brengen. Bij foto 2 en 3 is dat heel goed gelukt. En bij de portretten (14, 15 en 16)werkt die herhaling erg mooi.
    Foto 17 laat goed zien dat het geen lieverdjes zijn naar elkaar toe. Ze pakken andere gieren hard aan. Die laatste foto waar ze wegvliegen had ik ook graag gemaakt. Sluit zo mooi de serie af.
    Ik vind het opvallend dat niemand iets schrijft over het filmpje, zijn dus wel echte foto-mensen de bloggers. Ik vind het filmpje echt iets toevoegen aan de serie: De hectiek, de herrie en het overweldigende van de grote hoeveelheid gieren. En alleen wij weten hoe het er rook ;)
    Een mooi verslag Loes.
    Groetjes, Gonnie

    BeantwoordenVerwijderen
  20. Wow....ik ben nog sprakeloos, Loes. Ik heb met stijgende verbazing je almaar mooiere foto's zitten bekijken. En wat een goed verslag. Je zou het zo kunnen verkopen aan een natuurblad. Complimenten voor je hele verslag. Uit de foto's van dit blog kan ik niet kiezen. Ik vind ze helemaal geweldig, net als je filmpje. Je zou er haast bang van worden. Fijn weekend. Groetjes, Joke

    BeantwoordenVerwijderen
  21. Wat een ervaring hebben jullie op gedaan ik schrijf allen bij deze omdat het mij anders te veel word ik heb genoten van je verslag en de foto's groetjes Danielle

    BeantwoordenVerwijderen
  22. Wat een hoeveelheid enge beesten..;-) maar wat een foto moment moet dit zijn geweest. En een varken zo voor je neus, het is maar goed dat het een beetje in de middag is. Al zijn het er zo veel, je hebt er een pracht collectie van weten te maken. En wat lief dat het schuiltentje is weggegeven, snap een heel klein beetje waarom, tentje was te vies om schoon te maken..hihihi. Zie ook dat je de andere dagen al op de blog hebt staan, ga ook even kijken wat voor moois daar nog tussen zit. Wat ben je snel, nu een mooi foto album maken...

    LG Von

    BeantwoordenVerwijderen
  23. Tjonge Loes, voor een paard ga je in gillende galop een busje in en met zo'n horde
    Gieren blijf je ijskoud zitten...
    Wat een indrukwekkend spektakel, dat vergeet je je hele leven niet weer en ik denk
    dat je die ervaring al heel vaak even weer voorbij hebt laten komen.
    Mooi dat je ook een klein stukje film hebt geplaatst en dan zie je ook hoe fel ze
    op het aas aanvallen.
    Geweldige beelden en wat een onvoorstelbare hoeveelheid een absolute topblog!
    Ik heb genoten van je fotoreis, mooi dat je er zo uitgebreid verslag van hebt gedaan.
    Natuurkieker Coby

    BeantwoordenVerwijderen
  24. Hallo Loes,
    wat een foto op Nederpix al niet teweeg kan brengen....zo kwam ik op deze leuke site van je terecht, waar ik op deze druilerige pinksterdag met veel plezier je prachtige reisverslag heb gelezen en met de geweldige foto's erbij, het ervaarde alsof ik er zelf bij was! geweldig!
    de bloemenfoto's zijn prachtig. (hoe had je de camera ingesteld en met welke lens?)
    waar gaat de volgende reis heen ;))?
    groetjes, Anneke (annetje2009)

    BeantwoordenVerwijderen
  25. Hallo Loes,

    Ik had dit blog al eerder bekeken en gelezen, maar nu ik het zo weer zie..............indrukwekkend en adembenemend...dit zijn de eerste 2 woorden die in mij opkomen. Wat een prachtige en best wel angstaanjagende belevenis moet dit voor je geweest zijn. Erg gaaf om te zien die beelden. Je beschrijft heel goed en aan de hand van de foto's laat je heel mooi zien hoe het er aan toeging......bizar eigenlijk.
    Ook erg knap dat je toch nog gelet hebt op een goede compositie i.p.v. alleen maar raak schieten. Lijkt me in zo'n situatie inderdaad best lastig.

    Echt top foto's heb je er uit gehaald terwijl de adrenaline door je lichaam GIERde!!! Foto 14 is toch ook wel mijn favoriet, maar de rest van je GIERfoto's zijn ook om van te smullen.

    Zo te zien een geslaagde trip geweest naar Spanje. Ook respect voor je andere blogs (verslagen) van je reis in Spanje.


    Groeten en fijn weekend,

    Remco

    BeantwoordenVerwijderen
  26. Prachtige foto's Loes (vroegere buurvrouw?) en een mooi verslag, mijn zoontje Emiel (7) heeft een hele grote hobby, roofvogels en zijn favorieten zijn de Andes Condor en de Vale Gier. Als ik hem deze foto's laat zien zal hij super blij zijn.

    gr, Edelmira

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Hoi Edelmira, inderdaad, buurvrouw! Wat leuk dat je hier even langs kwam. Ik hoop dat Emiel hier van gaat genieten!
      Doe mijn groetjes aan Jopie, Jaime en Florinda.
      Groet
      'Lucia'

      Verwijderen