Hitte Hut Heide Helios

Een poosje geleden zag ik in een oude Roots een wandeling staan op de Lemelerberg met daarbij prachtige foto's van de bloeiende heide.
Hé!  dacht ik, Lemelerberg, staat daar de immens populaire HBN-hut 3 niet? Even kijken... ja klopt... en hoe verrassend,  op 24 augustus is hij nog vrij!  
Een uitstapje met Gonnie was snel gepland, we huurden een huisje en verheugden op ons hut en hei.
De weersvoorspellingen waren onduidelijk en wisselvallig, maar ineens leek het zomer te worden, en voor we het wisten bleek dat we de drie heetste dagen van augustus hadden uitgekozen. Pfff dat was nou ook weer niet de bedoeling....
Dan maar zomerjurkjes en bikini's mee, want van fotograferen zal niet veel terecht gaan komen.

Tja,  op de allerheetste dag hadden we dus de hut gehuurd, 

meer dan 30 graden en de hele dag stralend zonnig,  oftewel knalhard zonlicht :-( 

En dat terwijl we hadden bedacht dat we heel graag wilden proberen om andere foto's te 

maken dan de typische 'Hutfoto's'  zoals 'Vogel-op-tak'

Nou ja,  Vrouwtje-Gekraagde-Roodstaart-op-tak  is toch wel aardig ;-) 

 

Vogeltjes aan de rand van de vijver,  dat zijn ook van die standaardplaatjes....

Tja,  en toch maakte ik ze natuurlijk en dit Puttertje met de bloeiende heide

in de achtergrond  mag zelfs in mijn blog.

Badderende vogels,  die zijn ook niet origineel.....

Toch heeft dit spetterende Geelgorsje mijn hart wel gestolen ;-) 

Wat wil ze dan??   hoor ik menigeen denken......

Wat ik graag wil is sfeer in een foto,  zoals ik dat gewend ben bij mijn macrofoto's.

Maar oei,  dat is wel héél lastig ;-(

In de vroege ochtend lukte het bij dit Koolmeesje,

dat  mooi in de schaduw  zat terwijl de achtergrond werd beschenen

door het zonlicht.

In de loop van de ochtend stopten we om in de vroege avond weer terug te komen.

Gelukkig bleef  het in de half ingegraven hut wel redelijk koel.

Gedurende een kort moment zagen we prachtig licht door onze lenzen!

Helemaal enthousiast klikten onze camera's bij elk vogeltje dat even langs kwam,

maar o wat vielen de resultaten tegen.

Ik staarde me telkens maar blind op dat licht, maar wilde gewoon niet zien 

dat de achtergrond de plaatjes wel heel erg rommelig maakte.

Toch laat ik de voorgaande foto van de meesjes en dit plaatje van de Fitis hier zien

omdat ik ondanks de rommelige en drukke achtergrond 

wel iets van de sfeer proef die ik graag wilde.

Verder kwam er tijdens  deze hete dagen niet zo heel veel terecht van fotograferen.

We luierden onder de grote kastanjeboom in de tuin  en huurden een kano waarin we 

over de Regge peddelden om daar heerlijk te zwemmen tussen de vele Weidebeekjuffers,

waarbij we natuurlijk wel droomden van Weidebeekjuffers fotograferen.....

Ook wisten we in de buurt Zilveren Manen en  Bandheidelibellen,  

ja, we hadden ons huiswerk goed gemaakt ;-)

Maar bij een nachttemperatuur van 20 graden vliegen die 's morgens al veel te vroeg....

't Was dus gewoon even heerlijk  zomervakantie,  ook helemaal niks mis mee, 

 en af en toe gingen we in de vroege of late uurtjes even naar de  heide van de Lemelerberg.  

En dan waren we stiekem wel een beetje blij om weer sfeerplaatjes te kunnen maken

met onze macrolens ;-) 

Viervlekwielwebspin

Onze Rusjes mochten gezellig mee naar de Lemelerberg ;-)  

Dit Helioslensje werd dus ook ingezet op zoek naar sfeer.

Door de tussenringen niet te gebruiken kon ik het spinnetje lekker 

de ruimte geven en kreeg ik boven in beeld die 

voor de Helios  typische ellipsvormige  bokeh.

De laatste foto is mijn favoriet en heeft me er van overtuigd 

dat er met het Rusje echt leuke dingen te doen zijn ;-) 

Slotwoordje:

Hitte Hut Heide Helios.

Aan al deze "H' 's kan ik er nog eentje toevoegen;  Heerlijk!

Want ondanks de hitte hadden we heerlijke dagen in een  heel fijn huisje. 

Hé,  da's ook een "H" !!

Oostvaardersplassen

Afgelopen zondag maakte ik samen het Ghita, Greet en Astrid deel uit van 'De Harem van Henk'

De Oostvaardersplassen stonden op ons programma,  héél vroeg in de morgen, al voor 5 uur stonden wij in Lelystad bij het Bezoekerscentrum.

Henk heeft namelijk een theorie:   als je er als eerste bent, dan is het wild nog door niemand verstoord,  en maak je de meeste kans om wat te zien. 

Nou Henk,  gelijk had je,  maar we hadden helaas niet ingecalculeerd dat het weer zó somber zou zijn, dat we veel te weinig licht hadden om te fotograferen, dat was jammer,  maar het kwam gelukkig  toch weer helemaal goed,  en we beleefden een prachtdag!

Veel edelherten hebben we gezien,  ook met kalfjes,  maar de paar foto's die ik in die sombere en vochtige
vroege ochtenduurtjes maakte zijn het aanzien niet waard, deze hinde is ook niet geweldig, maar hoort gewoon bij mijn beeldverhaal

Een paar uur later,  het is wat lichter,  en we worden bijna onder de voet gelopen door de voorste van deze Konikpaarden,  die ineens besluit om een andere route te kiezen, ja,  dat was even schrikken!

Zoals gezegd,  het is vochtig

maar alle  druppels  zijn  een leuk onderwerp  om te fotograferen

Greet, Astrid en ik zijn Henk en Ghita kwijtgeraakt,  en terwijl we op ze wachten bij dit bruggetje weten wij ons even  kostelijk te amuseren met allerlei vogeltjes die hier in het riet zitten

De Kleine Karetiet

Rietzangertje

Een fitisje met zijn snaveltje vol bleef een hele poos in de buurt,  veel foto's gemaakt dus

waaruit het weer erg moeilijk kiezen is......

.........dus nog maar eentje.....

Als Henk en Ghita zich weer bij ons hebben gevoegd,  en ook René zich gezellig bij ons aansluit nemen we even een kijkje in Kijkhut De Kluut,  en daar vinden we een nestje met jonge boerenzwaluwtjes, zó ontzettend schattig!!

Elke keer als een van de ouders binnen vliegt om de jonkies te voeren,  barst er een salvo los van 'schietende' camera's

De zwaluwtjes lijken zich hier gelukkig niets van aan te trekken

Ik kan het niet laten, bij deze en de volgende foto,  eventjes héél flink croppen om dit jonge spul lekker close in beeld te brengen, ook al gaat dat ongetwijfeld ten koste van de beeldkwaliteit

Mama,  kom nou met dat eten!!!!!

We verlaten de Driehoek en gaan naar de Krakeendroute, onderweg zien we dit gebied al liggen en maak ik alvast een plaatje van de Koniks en de Grauwe Ganzen, die hier in grote getale aanwezig zijn

We lopen een mooi pad, omzoomd door bloeiend koolzaad,  vlinders en hommels fladderen rond,  je zou hier een geheugenkaartje vol kunnen schieten, maar ik heb voornamelijk lopen kletsen, tja,  dat krijg je als je een dag in goed gezelschap op pad gaat, maar dat is ook heel wat waard natuurlijk!

Lunchpauze bij de Grote Praambult, waar we in de verre verten regelmatig hindes en kalfjes zien,  zo mooi, maar helaas zó ver weg

Hier spreken we iemand die de IJsvogel heeft gezien bij de Lepelaarsplassen, dus  eensgezind besluiten we die kant op te gaan......en..... we zijn nog niet in de kijkhut of......we zien.......

Yes,   maar liefst twee ijsvogeltjes!!!!!

Razendsnel de camera erbij gepakt, en twee plaatjes kon ik maken, toen vlogen ze weg, maar....

eentje komt er terug,  en  houdt ons een hele poos aangenaam bezig

....een snelle duik......

...... en een visje...........

.....klaar voor de volgende duik.......

.... en het volgende visje wordt verschalkt....

.....en effies mooi poseren voor al die fotografen.....

en zo ging het maar door, wat een feest!

Na elke duik was het een verrassing waar het ijsvogeltje zou gaan zitten,  en helaas koos hij meestal een tak die nogal ver weg zat,  de foto's zijn dan ook niet topsscherp,  ook nog eens flink gecropt, maar het is vast overbodig om te zeggen dat ik hier blij mee ben??!!

Slotwoordje:

Aan deze serie heb ik weinig toe te voegen,  die spreekt voor zich lijkt me,  rest me dus Henk, Ghita, Greet en Astrid te bedanken voor de supermooie en gezellige dag, waarbij in de loop van de ochtend ook de zon nog eens flink haar best ging doen.

En ik wil een ieder ook nog even bedanken voor de interessante reacties en diverse meningen over de 'grafische musjes', zo leuk om te lezen hoe iedereen daar zijn eigen gedachten over heeft, dus bedankt!

Groetjes Loes

AWD-driedaagse

Drie dagen op rij  ben ik in de Amsterdamse Waterleiding Duinen geweest, ja, wat ben ik een bevoorrecht mens dat ik daartoe in de gelegenheid ben, dat weet ik ook wel te waarderen hoor!
Om nou ook drie blogs hiervan te maken gaat wat te ver,  dus het is een overzichtje geworden van deze drie bezoekjes.
Dat betekende héél veel foto's  níet plaatsen, want anders wordt het echt veel te lang,  maar ik denk dat ik de hoeveelheid binnen de perken heb weten te houden en ik heb ook geprobeerd het een beetje afwisselend te maken,  dat laatste is gelukkig niet zo moeilijk want de AWD  biedt volop afwisseling, kijk mee:

DAG 1
Zondagmiddag, na een verregende ochtend is het droog en neem ik ingang Zandvoortselaan.  In deze bosrijke omgeving waait weinig wind,  en kan ik dus weer wat macrootjes maken

 Geen zon, dus ook geen vlinders,  maar wel heel veel van deze hele kleine motjes

 De Zebrarups van de Sint Jacobsvlinder, het barst er van.  Ze zitten,  hoe kan het ook anders,  vooral op het Jacobskruiskruid,  maar op dit grasje vond ik hem fotogenieker

Het is heerlijk wandelweer, dus ik struin uren door de bossen,  en hoor dan ineens een bekend geluid, jáá,  daar staat weer zo'n "lawaaiboom" !  Dus macrolens in de tas,  telelens er uit en...



Ja hoor,  daar piept weer zo'n leuk klein spechtje uit de boom!
Ik heb alle tijd, dus ik posteer me in de omgeving  en hoop dat mama specht langs komt om te voeren.
Als dat heel lang duurt besef ik dat ik waarschijnlijk toch te dichtbij zit,  dus wat metertjes terug, en me een beetje verdekt opgesteld

 Mama is in de buurt, dus mijn kansen worden groter,  maar ik moet me echt beter verstoppen.
Dan valt ineens het kwartje,  dichtbij het nest hebben kinderen een takkenhut gebouwd,  dus het kind in mij wordt wakker,  en ik kruip in de hut

 Geweldig!  dat had ik eerder moeten bedenken, want het is bingo!

 Super,  wat is dit een leuke belevenis!  De enige pech is dat het inmiddels 7 uur is, en zwaarbewolkt,  dus in het bos heb ik niet meer zo heel veel licht, nou wie weet, kan ik nog eens in de herkansing, voorlopig ben ik hier hartstikke blij mee

 Aan een zijden draadje

DAG 2
Al vroeg in de ochtend heb ik mailcontact met Greet,  en we spreken rond een uur of 9 af bij de vosjes.
Ik neem ingang Paal 69  en wandel naar de schuilhut

 Onderweg kom ik o.a.  deze Grasmus tegen

 en kijkt dit kwijlende Damhert boven de struiken uit om te zien wie zijn  ontbijtje komt verstoren

 Wat zijn ze mooi nu met de nog fluweelachtige bastgeweien

 Effe lekker close

Hij lijkt te vragen:  Heb je een servetje voor me?

Bij de schuilhut tref ik Greet dus.  We hangen er een poos rond,  kleppen weer gezellig bij,  maar geen vos te zien, dus na een uurtje houden we het voor gezien.

Greet heeft fietsvergunning, en mag iemand meenemen, dus we halen mijn fiets op,  en jippie, dan ga ik voor het eerst eens op de fiets door de AWD,  dat is toch een gave belevenis. Dat het gaat regenen kan ons niet deren,  Greet was alleen wijzer dan ik,  die had een regenpak,  ik niet..... nat dus,  drijf- en drijfnat... Nou ja, natter dan nat kan niet,  en het is gelukkig niet koud.

Rond het middaguur zijn we terug bij de vossen,  maar wederom is er niks te beleven.

Met de fiets worden afstanden ineens heel klein,  dus we gaan naar de spechten,  maar die doen waarschijnlijk net hun middagdutje, helaas.

Dan is het tijd om naar huis te gaan,  een warme douche lonkt nu toch wel ;-)



DAG 3

Even spontaan als de afspraak met Greet ontstond,  ga ik nu helemaal last minute  met Henk op stap



We treffen elkaar om 6 uur bij Panneland  en hopen vandaag kalfjes  van hert of ree te zien,  en vossenwelpjes... ja, wensen genoeg,  maar die worden niet altijd vervuld :-(
De getrainde ogen zien in de verre verte een Ree, dankjewel Henk,  ik had hem vast niet gezien

 Als we op een mooi plekje het beroemde 'bakkie'  van Henk doen, horen we eerst een vreemd geluid,  en zien dan in de verte een Fazant. Veel te ver voor een mooie foto,  maar de beleving en waarneming zijn eigenlijk veel belangrijker

 Voor het St. Jakobsvlindertje  pak ik even de macrolens erbij. Pas thuis op het beeldscherm zag ik dat het er twee zijn, stom, dan had ik het tweede koppie natuurlijk ook scherp moeten hebben :-)

 Hertentriootje

 De voorste heeft een zender om

Idioot eigenlijk dat je met een telelens alles maar zo dichtbij als mogelijk probeert te krijgen,  ik zag zojuist op het blog van Henk dat hij de hertjes ook in hun omgeving laat zien,  dat is eigenlijk net zo mooi,  daar ga ik  voortaan toch ook eens aan denken

 Het gebeurt zelden dat een vogeltje zo lang op dezelfde plaats blijft zitten, als dit Fitisje deed

 We konden  een hele serie maken,  zingend, poetsend,  en dat allemaal van heel dichtbij

 Zo dichtbij zelfs, dat ik er door croppen  nog een aardige close up van kan maken

Uren en uren hebben we door de AWD gelopen,  maar eigenlijk heel weinig foto's gemaakt.
De vossen waren weer niet thuis,  eekhoorntje liet zich niet zien,  laat staan de gewenste kalfjes of welpjes. Maar we hadden een heerlijke dag,  het weer was perfect,  en het was erg gezellig.
Gelachen hebben we ook!

We gingen bij het spechtennest kijken,  dus we kropen samen in de takkenhut.
De spechten deden weer hun middagdutje,  of ze zijn al uitgevlogen, jammer,  ik had Henk graag mooie plaatjes gegund.
Geduld is niet onze sterkste kant, dus we kropen weer uit de hut,  net op het moment dat er twee wandelaars voorbij kwamen, tja,  die keken ons aan... je kon zien dat ze dachten.. wat deden die daar in die hut??

 Pas om een uur of drie waren we terug bij Pannenland,   en net op de valreep  maakten een paar hertjes vlak voor onze neus de sprong over het slootje, altijd een leuk moment voor een plaatje!

Slotwoordje:

Dat was dus mijn AWD-driedaagse,  drie dagen achter elkaar AWD vervelen niet,  je zou hier dagen achtereen rond kunnen lopen,  elke gebied is anders,  altijd is het een verrassing wat je wel of niet ziet,  dus ik weet zeker dat ik hier binnenkort weer rond loop,  want ja,  die kalfjes en welpjes,   daar blijf je toch op hopen.

Dus wordt vervolgd ?