Zanderij Crailoo en Westerheide

Wie recent de site van Ghita heeft bezocht, die hoeft hier eigenlijk al niet meer te kijken.... onze beeldverslagen vertonen namelijk een heleboel overeenkomsten. Ja, dat krijg je als je samen op pad gaat en van dezelfde dingen houdt.  Die overeenkomst maakt zo'n uitstapje natuurlijk wel op voorhand al erg geslaagd. Een mooie en gezellige dag dus, vrijdag 22 juli, locatie: de prachtige Gooise Westerheide 
                                                                   

We beginnen onze wandeling aan de kant van de Bussummergrintweg ( tussen Bussum en Hilversum) en lopen via de Snip naar een klein bosje omdat we daar reeën verwachten te zien.  Al gauw is het bingo!

Ik heb er altijd maar een handje van om  bijv. een ree zo close mogelijk in beeld te willen brengen, maar dit keer heb ik zowaar eens gekozen voor de reegeit in haar omgeving

 Via Zanderij Crailoo lopen we richting Natuurbrug ( te zien op de achtergrond)  en genieten we van de  uitgestrekte gele bloemenzee van het St. Jacobskruiskruid

 Dit beeld typeert de julimaand van de zomer 2011,  zomers bloeiende bloemen, 

 maar met een donkere wokenlucht erboven...

 helaas geen zomer dus,  maar wel een mooi plaatje,  al zeg ik het zelf

  

 In deze bloemenzee weten wij ons wel eventjes te amuseren,  Ghita fotografeert mij, terwijl ik tegen beter weten in een aalscholver probeer,  die veel en veel te ver weg zit.

Resultaat ligt dus in de prullenbak, dat mag  duidelijk zijn

Waar bloemetjes bloeien zijn insecten te vinden, dus telelens aan de kant  en macrolens uit de tas.

Dit Bruin Zandoogje is de meest vriendelijke vlinder die er bestaat, 

hij bleef wel een half uur doodstil zitten!

 Zebrarupsen hebben we voor het uitkiezen, zóveel zitten er in het St.Jacobskruiskruid

 Ghita heeft de naam van dit paarsblauwe bloemetje gevonden, de Gewone Brunel

 Leuk, om eens wat te stoeien en te oefenen met bloemetjes-fotografie,  dat doe ik eigenlijk maar weinig,  terwijl ik al die wilde bloemen toch erg graag mag zien

Dambordvlieg

 We laten de Zanderij achter ons, en lopen over de Natuurbrug naar de Westerheide. Ook hier blijven de macrolenzen niet ongebruikt in de tas,  al die beestjes zijn veel te leuk! Wel steeds even wachten op een windstil momentje, maar ach, we hebben geen haast..

 Zo mooi,  die kleuren van de Groene Vleesvlieg

LHB-tje

Na uren van  'oponthoud'  komen we eindelijk aan op de hei, en daar wacht ons een mooie verrassing:

 Het veld met Wilde Radijs staat nog steeds in bloei!!

Dit is vooral voor Ghita  een  feestje.....

 want die kan nu ook genieten van  de Reeën die zich in deze witte bloemenzee laten zien,  en reken maar dat ze hier blij mee was!!

 We gaan weer verder, en zien in een kale boom deze lijster

Op de site van Ghita is de vraag gerezen of het een Grote Lijster of Zanglijster is.
Ik houd het op de Grote Lijster, gezien zijn formaat, de ronde vlekken  (pijlvormig bij de zanglijster)  en ook de witte punten aan de staart zijn volgens mijn vogelboekje een kenmerk van de Grote Lijster

Ik wil Ghita graag de Rode Heidelucifer laten zien, en na enig zoeken vind ik het weer terug.

Dit keer heb ik de foto gemaakt met de 16-80mm lens, eens proberen wat dat voor resultaat geeft,  het blijft nl. erg moeilijk om dit piepkleine spul vast te leggen

 En wat is dit nu toch voor een warboel??

 Op de site van het Goois Natuurreservaat las ik onlangs bij toeval dat er een zeldzaam plantje groeit op de Westerheide,  en toen ik dit zag,  wist ik meteen dat ik het had gevonden,  want dit warrige spul  kan alleen maar het zeldzame Klein Warkruid zijn

De leuke en toepasselijke  bijnaam van het Klein Warkruid was me veel beter bijgebleven,  die is namelijk "Duivelsnaaigaren"

 Bladeren heeft het klein warkruid niet en bloemen draagt hij amper. Het is dus vooral stengel en die is draadvormig en rood aangelopen. Waar het klein warkruid het stevigst vastzit, vormt hij uitlopers die zijn gastheer (meestal heide, brem of gaspeldoorn) binnendringen om daar het sap van af te tappen. Het duivelsnaaigaren is dus een halfparasiet. Daarom heeft hij geen eigen bladeren met bladgroen nodig.

De schade voor de gastheer blijft overigens beperkt, omdat het klein warkruid maar één jaar meegaat. Daarna sterft hij af, terwijl de struikhei nog vele jaren doorgroeit.

Het is trouwens geen opvallende verschijning. Maar wie de moeite neemt om aandachtig naar de heidestruikjes te kijken, wordt beloond. Zeker nu het warkruid in bloei staat. (bron GNR)

 Voorgaande overzichtsfoto's maakte ik met de 16-80mm lens,  nu nog even een close-up met de macro

 In de vroege avond dreigt er ineens een hele donkere lucht, maar gelukkig houden we het droog, want we willen nog een poosje blijven om iets mee te kunnen maken van de bronst van de reeën. 

Met dat doel komt ook Yvonne  nog een poosje gezellig langs.

Maar helaas,  geen bronst.....

Wel al wéér reeën in de Wilde Radijs,  dus als afsluiter,  om het af te leren,  

nog één keertje zo'n mooi plaatje  :-)

Slotwoordje:
Het was ook zonder bronstactiviteiten een zeer geslaagde dag,  een nieuwe afspraak hebben we alweer gemaakt,  in augustus,  als de hei bloeit.  We verheugen ons er al weer op!