Reeën in de Wilde Radijs

De laatste weken staat er op de Gooische Heide een mooi veld in bloei,  Knopherik ofwel Wilde Radijs in combinatie met Boekweit zorgt voor een witte bloemenzee, een lust voor het oog, en,  ook de reeën zijn gek op dit veldje! 

Tijd dus om naar de hei te gaan.  Mijn eerste bezoekje is in de avond van de 1e juli



Mijn favoriete aanlooproute is via de Natuurbrug. Na het droge voorjaar, toen alles echt dor was,  is er nu een grote variëteit aan bloemen langs het pad.   Het niet veel voorkomende Witte Slangenkruid valt op tussen de  meer algemene blauwe bloemen

 Dit paadje loopt langs een niet toegankelijk rustgebied,  hier heb ik  een reeële  kans om een ree te zien

 Inderdaad,  al gauw ontmoet ik deze reegeit die van het avondzonnetje staat te genieten

En hier is dan het veldje met de Wilde Radijs. 
Het plekje is behalve bij de reeën ook erg in trek bij fotografen, rechts langs het hek staat er een op de reeën te wachten, en al gauw zijn we met meer.
Ja,  en ook de reeën laten zich zien,  maar steeds te ver weg,  of de achtergrond was erg storend,  dus ( nog )  geen foto's

 Tegen negen uur wandel ik terug,  en zie wat verderop deze dame in de laatste zonnestraaltjes staan

 Ze lijkt me wat aan de dikke kant,  zou ze nog moeten kalveren ?

 Op de Natuurbrug speel ik even met de Wilde Peen
( met de 70-400mm lens)

Allbertine wees mij er op dat dit geen Wilde Peen is, maar hoogstwaarschijnlijk de Gewone Berenklauw

 Deze bloemetjes zijn in alle stadia heel fotogeniek,  dus die zet ik op mijn lijstje voor de macrolens

( lijstje wordt steeds langer....)

Tja,  die beelden van de Reeën in de Wilde Radijs, die  'moeten' er natuurlijk wel komen.
Dus als  Yvonne   en ik op 4 juli 's avonds naar de Larense Kermis gaan,  maken we eerst een tussenstop bij de heide

 We treffen het.  Er loopt een  mooie reebok in het veld

 Twee zelfs!

 Op hun gemak lopen ze te grazen

 totdat ze er ineens vandoor gaan

Met deze foto's ben ik wel blij, maar ik het is nog niet wat ik in gedachten heb,  de achtergrond vind ik telkens nogal storend aanwezig, dus ik hoop nog op een nieuwe herkansing, maar nu eerst naar de kermis!

Onverwachts op de terugweg nog een leuke verrassing, een ree met kalfje!  Het is eigenlijk  al te donker, maar zo'n lieve ontmoeting, daar waag ik toch nog een poging aan natuurlijk

Die 'ultieme'  foto van ree in veldje, die is er nog niet. Dus op vrijdagochtend 8 juli ga ik wéér naar de heide,  om half zes ben ik er al.

 De vroege avond lijkt toch een beter tijdstip, want  slechts één reebok laat zich zien.  Maar met de foto gaat het de goede kant op, want ik heb de donkere achtergrond nu  bíjna buiten beeld kunnen houden.

Als er  rond 7 uur in de ochtend echt het mooiste licht van de wereld is,  is er helaas geen ree meer te bekennen.

 Maar er is gelukkig meer leven in de brouwerij, zoals deze Grote Lijster

 Nog eentje,  nu met een vliegje in de snavel

 Merelvrouw in het ochtendlicht

en nog eentje, omdat ik weer eens niet kan kiezen ;-)

Slotwoordje:

Daarna heb ik echt uren over de hei lopen dwalen, van alles gezien en gefotografeerd,  en afgelopen maandagavond ben ik samen met Von nóg een keer geweest.  Maar het Blogje is al weer lang genoeg,  dus de rest bewaar ik voor de volgende keer,  tot dan!