Gewone kopergroenbekerzwam

Afgelopen vrijdag deed ik weer een gezelig AWD-dagje met Ghita. Op ons wensenlijjstje staan de wintergasten en ik wil het kopergroenbekerzwam nog eens nader bekijken. Verder laten we ons verrassen door wat er zoal op ons pad komt.
De eerste verrassing is het weer. Er was een grijze vrijdag voorspeld, maar slechts gehinderd door wat mooie mistflarden schijnt de zon!
Ja, ik weet het nu zeker, de weergoden zijn het duo Ghita en Loes  heel goed gezind. Op alle dagen dat wij samen, of met anderen, op pad gingen, werd het onverwacht prachtig weer, geluksvogels zijn we!



 We gaan lekker vroeg op pad, kwart over negen, en we willen eerst een stukje van de mooie Beukenlaan lopen. Maar driftig tikkende Nordic Walkingstokken doen ons besluiten om het Vinkenveld op te gaan. Geen slecht idee, het is hier prachtig in het vroege zonlicht en we ontdekken de ene verrassing na de andere,
zoals spinnenwebjes vol dauwdruppels

 of een uitgebloeid grasje,  die kleine details zie je met het blote oog nauwelijks, maar ze zijn zó mooi

 Overal duiken de hertjes op, we hebben er prachtig licht bij, maar op de een of andere manier krijg ik de belichting niet optimaal, steeds donkere hertjes en lichte omgeving

 Toch een paar plaatjes

 Hier vind ik de te lichte achtergrond eigenlijk niet eens storend, het geeft wel een aardig zacht effect vind ik

 Dit beeld geeft echt de sfeer weer van het Vinkenveld op een mooie winterochtend

 Mijn oog valt op wat in de zon glinsterende druppels,  toch eens proberen of dit met de telelens gaat lukken,  ja, handmatig scherpstellen, en Yes!! Gelukt!  En wat een verrassing, bij het bekijken van de vergroting op de display zie ik deze weerspiegeling in de druppel,  ja, ik liep te huppelen van blijdschap :)

 Close-ups zijn zo leuk om te doen,  dus ook nog even een rozenbottel

 We zouden de hele dag op het Vinkenveld kunnen doorbrengen, maar we gaan toch verder

 Dit mooie plekje heb ik al vaker gefotografeerd,  en ook nu kan ik er niet voorbij lopen zonder een paar foto's te maken

Overal zien we de kleurige kardinaalsmuts

 De vorige foto is gemaakt met de telelens, nu probeer ik eens wat de 16-80mm doet, ja, dat gaat ook best, alleen moet ik iets meer op de achtergrond letten want ik heb nu wat meer scherptediepte

 Ik was vergeten dat de camera op Levendig ipv Standaard stond,  de kleuren knallen er dus echt uit

 We gaan naar het Nieuw Kanaal voor de wintergasten, en zien de Middelste Zaagbek en de Brilduiker, maar ze zitten te ver weg voor acceptabele foto's. Ik stel me dus tevreden met de wetenschap dat ze er weer zijn en dat ik ze weer gezien heb.
Langs de kant staat uitgebloeide watermunt, ook wel een foto waard

 zelfs een close up opname waard,  zo mooi om te zien al die hele kleine zaadpluisjes

 Sigaren langs het water zijn ook iedere keer weer een dankbaar foto-onderwerp

Intussen is de zon schuilgegaan achter de steeds dikker wordende bewolking, mochten we nog wintergasten zien, is het licht beslist niet meer voldoende om te fotograferen als ze zo ver weg zitten, dus we beginnen aan de terugweg om in het Naaldenbos nog eens de geweizwammetjes en de gewone kopergroenbekerzwam op te zoeken

 Het was echt even zoeken, maar toen vond ik tak die ik donderdag met Greet had gevonden toch weer terug

 Er was lichte regen voorspeld, en die komt nu helaas naar beneden, maar Ghita heeft een mooie constructie gemaakt met haar paraplu in een boom, dus ik kan redelijk droog op de knieen voor dit bijzondere groene zwammetje  ( foto door Ghita gemaakt)

 Donderdag had ik dit met de telelens gefotografeerd, en nu probeer ik het met de 16-80mm,  blijkt ook te lukken, maar zonder statief krijg ik toch geen echt scherpe foto's van dit hele kleine zwammetje

 De  "Gewone Kopergroenbekerzwam" draagt wel de naam 'gewoon'  maar hij is zeldzaam, dus erg leuk om deze zwam zo maar tegen te komen. Op Waarneming.nl zag ik dat hij vooral in de kustgebieden wordt gevonden




Het vruchtlichaam van de  Chlorociboria aeruginascens is beker- tot onregelmatig schotelvormig, Ø 2-5 mm. De zwam komt voor op dode eikentakken en takken van andere loofbomen in loofbossen en gemengde bossen.

Het mycelium van Kopergroenbekerzwammen kleurt het hout groen. Weinig aangetast, groenverkleurd hout wordt in inlegwerk van meubels en beeldjes (Tunbridge ware) verwerkt.

Bij de paddenstoelenexcurie van zaterdag werd ons verteld dat de biefstukzwam het hout rood kleurt, en dat dit roodverkleurde hout wel als imitatie-mahoniehout wordt gebruikt. Toch leuk al die wetenswaardigheidjes.

De lichte regen gaat over in hardere regen, dus we pakken de fotospullen in en gaan op weg naar de uitgang, we lopen langs het kanaaltje, en volkomen onverwacht komen we de Waterspreeuw weer tegen. We kijken elkaar aan, kijken omhoog, het is nagenoeg droog, en zonder woorden duiken we gelijktijdig  in onze fototas en maken we de zoveelste waterspreeuwfoto's  :)

 Het meest beroemde vogeltje van de Amsterdamse Waterleiding Duinen

 Dit keer hebben we de spreeuw voor ons alleen, er is geen andere fotograaf te bekennen

 De officiele naam luidt Cinclus Cinclus Cinclus   ( ja, echt driedubbel!)

 Nu ook eens wat plaatjes "op het droge"

 De Waterspreeuw zat driftig aan wat plukken mos te trekken

 Een grappig gezicht, tot hij alles in het water liet vallen, toen was het feest afgelopen

Voor ons is het feest ook afgelopen, het regent weer, het wordt donker,  we moeten echt naar huis.
Dus nu definitief alle spullen ingepakt......
Onderweg zie ik een grote vogel vliegen,  een reiger neem ik aan, maar we fantaseren over een mooie buizerd, en eigenlijk hopen we bij de Oranjekom nog een ijsvogel te zien,  haha, een buizerd met een ijsvogel als prooi, zou ook een mooi plaatje opleveren,  zo lopen we te dollen als we bij de Oranjekom komen

 En waarachtig, als we hier staan zie ik de ijsvogel over het water scheren,  gááf!!!
Dan zien we heel dichtbij een boomklever, dus toch de tas weer open?  Dan kijken we om, en zit echt vlak achter ons een buizerd! Nog nooit heb ik zo snel de camera gepakt, voor instellen was geen tijd meer, op goed geluk gekiekt dus:

Het resultaat is niet super,  maar ik was er toch wel blij mee!
Overigens hebben we deze buizerd de volgende dag ook weer gezien, hij houdt zich hier regelmatig op dus misschien nog eens in de herkansing??

Slotwoordje:
Het is weer een lang blog geworden, maar het was van 9 tot 4 ook weer een lange dag, dat gebeurt ons iedere keer, zowel Ghita als ik weten van geen ophouden.
Ghita,  we hadden weer een superdag!!  Erg gezellig, erg genoten,   ik weet wel zeker dat er meer van deze uitjes volgen
De belevenis van Ghita is te zien op http://carpediem2.punt.nl