Nepsneeuw in Komkommertijd

't Is echt een beetje Komkommertijd ;-(
De zogenaamde 'Donkere dagen voor de kerst'  gaan ook na de kerst onverminderd voort. 
Op sommige dagen lijkt het gewoon niet licht te worden.  
Oh... je zal toch in noordelijke streken wonen waar het een aantal maanden donker blijft....
Vreselijk lijkt me dat,  om een beetje aardig te functioneren heb ik toch echt een flinke dosis daglicht nodig.
En ja, voldoende licht hebben we natuurlijk ook nodig voor de natuurfotografie.   
Afgelopen dinsdag heb ik in de AWD de Wilde Zwanen gefotografeerd, maar de foto's zijn door gebrek aan aardig licht voorlopig nog even op een zijspoor geparkeerd, hopend op betere kansen.
Op datzelfde zijspoor vond ik nog een ander mapje met foto's.
Laat ik die dan in de Komkommertijd nog maar een plekje in mijn blog gunnen:

In de Sinterklaastijd vond ik een setje tussenringen in mijn schoen. Ik moest daarvoor wel zelf voor Sinterklaas spelen, 

maar vooruit, ik was er  in ieder geval wel blij mee.  

Een leuk speeltje erbij met  weer nieuwe uitdagingen.

Op 1 december ging ik met macrolens én tussenringen  naar Vinkenduin  in Heemstede, op zoek naar klein spul.

Met tussenringen wordt je scherpstelafstand kleiner, 

waardoor je dus je onderwerp groter in beeld kunt krijgen.

Heel vaak hoeft dat voor mij juist niet,   wat afstand vind ik vaak erg mooi,

maar vooral bij heel klein spul is het toch wel eens wenselijk.

En ik moet zeggen dat ik bij een van mijn eerste pogingen bij

wat kleine Paarse Knoopzwammetjes  wel enthousiast werd.

Doordat je dichterbij komt wordt de scherptediepte kleiner,  en dat spreekt me wel aan.
Bij deze geringe scherptediepte vond ik zachte tinten als gevolg van opzettelijk overbelichten wel passen.

Kleverige koraalzwammetjes.

Nou, ik denk dat ik die ook zonder de tussenringen

op deze manier had kunnen fotograferen.

Maar vooruit,  ik had ze het hele paddo-seizoen nog niet geblogd,

dus deze mag mee in het blogbericht.

Kun je met die tussenringen ook een beetje met de goocheldoos spelen?

Dat moest ik natuurlijk even uitproberen.

Het is moeilijker,  want de tussenringen beperken je in je werksafstand,  

maar een beetje verdubbelen lukt wel.

Tja,  die beperkte werkafstand....

Ik kwam er al snel achter dat ik dat een groot nadeel vind van de tussenringen.

Hier in beeld een detail van een Spekzwoerdzwam.

Ik weet het niet meer precies, maar ik schat dat dit stukje een centimeter of 3 breed was?

Het beeld is erg krap gekaderd, maar wanneer ik verder naar achteren ging 

kon ik dus niet meer scherpstellen.

Het is dus duidelijk: Tussenringen zijn voor het echte kleine spul,

zoals een ieniemienie sporenkapseltje van een mosje

dat ik tussen  de Spekzwoerdzwam ontdekte.

Leuk, de kleine scherptediepte maakt de zwam onherkenbaar.

het wit  van de zwam lijkt nu net sneeuw.

Toch weer een beetje winter in de komkommertijd,

al is het nepsneeuw ;-)

Ik ben niet thuis in de wereld van mosjes,

maar ik denk dat dit Gewoon Dikkopmos is?

Verwoede pogingen om ook nog wat moois met de Spekzwoerdzwam te doen mislukten.

Uiteindelijk heb ik de tussenringen er tussen uit gehaald en heb ik geprobeerd er nog

wat creatiefs van te maken, maar intussen was ik door en door koud geworden,

en wilde het allemaal niet meer zo lekker lukken.

En de hele fotoserie verdween dus naar het zijspoor,

totdat de Komkommertijd aanbrak ;-)

Slotwoordje:
Doordat ik niet meer echt van plan was om nog iets met deze foto's te doen, weet ik ook niet
meer welke ringen ik gebruikt heb.
Maar:  deze tussenringen verdwijnen beslist niet naar het zijspoor,  daar ga ik zeker verder mee
stoeien, dus daar kom ik nog wel eens nader op terug.
Tja,  en als deze donkere komkommertijd aanhoudt,   dan misschien een volgende keer toch maar de Wilde Zwanen van dinsdag, maar ik hoop op iets beters!