Het zit wel 'Snor'

Na een heerlijke macro-middag op zondag 4 mei rijden Gonnie en ik, enigszins stinkend naar daslook,  naar de Eempolder om weidevogels te fotograferen.

Vogels fotograferen blijf ik steeds maar moeilijk vinden, met name bewegingsonscherpte is voor mij een groot struikelblok,  maar vanuit de mobiele schuilhut, met de camera stevig op de rijstzak, zit dat gelukkig wel snor.

We hebben de pech dat de beloofde zon zich niet laat zien,  mooi warm avondlicht kunnen we dus wel  vergeten,  jammer,  maar het is toch genieten in de polder.

Een deel van deze serie blijkt vrijwel hetzelfde als die van Gonnie,

die haar blog van de Eempolder al heeft geplaatst.

Dat krijg je als je samen in de mobiele schuilhut zit ;-)

Ook bij  mij wat fluitenkruid bij de grutto-op-paaltje,

in een poging om het plaatje toch iets extra's mee te geven

 nu lucht en licht helemaal niet meewerken.

Nee, aan de Grutto's ligt het niet, dat ik nauwelijks foto's van ze plaats,

de paaltjes langs de weg waren goed bezet, echt genieten, 

maar het is die afgrijselijke saaie lucht, die bijna alle foto's in de 

prullenbak heeft laten belanden.

Bij de kleinere vogeltjes kon ik de lucht gelukkig buiten beeld laten.

Leuk,  dit Graspiepertje met zijn snaveltje vol rupsjes!

Ik heb maar eens voor een iets minder voor de hand liggende compositie gekozen.

Gonnie ondekt het Witte Kwikstaartje

en we kunnen er allebei een aantal plaatjes van schieten

voordat hij er vandoor gaat.

Fotograferen vanuit de auto doe ik eigenlijk vrijwel nooit,

maar ik moet zeggen dat het wel kansen biedt,

die je anders echt wel op je buik kunt schrijven.

Nogmaals een Graspieper.

En nog maar eentje,

om te compenseren dat mijn Tureluurs en de Grutto-kuikens

het blog wegens onscherpte niet hebben gehaald :-(

De tijd vliegt voorbij,  en voordat we het weten 'gaat het licht uit'.

Toch nog een laatste foto:
'Shit!  wat een muggen!'

De volgende ochtend gaan we verder vogelen, de Groene Jonker staat op ons programma.

Behalve deze kleine pulletjes bak ik er aanvankelijk helemaal niks van,

het wil echt niet lukken,  zie je wel, 

 'vogels-fotograferen kan ik gewoon écht niet' 

denk en roep ik dan :-(

Eigenlijk weet ik wel wat ik verkeerd doe,   ik heb gewoon te weinig geduld,

en te weinig kennis van het gedrag van vogels.

Ik moet het dus hebben van mazzelmomenten.

De alom aanwezige Rietzangertjes krijg ik maar niet in beeld,

Rietgorsje gelukkig wel.

En dan zit het met die mazzelmomenten ineens helemaal  'snor' ;-)

Deze Snor zit uit volle borst te zingen,  of heet dat 'te snorren'? 

en doet dat tot ons grote genoegen op een acceptabele  afstand.

Keer op keer komt hij terug

Ja,  die werkte even lekker mee, dus toch fijn wat mooie plaatjes kunnen maken,

dat zat wel snor,  dank zij de Snor ;-)

Slotwoordje:
Ik kreeg een leuk mailtje vandaag:
Mijn Drieteenstrandlopertjes zijn geselecteerd voor de Birdpix-kalender 2015!
Wow,  Birdpix!  De site waar vogelfotografen de mooiste vogelfoto's plaatsen,  vaak de crème-de-la-crème,  ik had nooit durven dromen dat ik daar een plekje op de kalender zou verwerven.
Ben er erg blij mee!
En met mijn vogelfotografie zit het dus toch wel een beetje snor ;-)

Uiteraard nog even de Drieteenstrandlopertjes!