Katwijk

Al een tijdje wilde ik graag naar Katwijk om daar de zonsondergang te fotograferen. Een wens die gedeeld werd door Ghita en Yvonne, dus we hielden de weersvooruitzichten in de gaten, en ook de waterstanden.  
Laag water leek ons wenselijk om de stenen bij de uitwatering goed te zien, en een zonnetje hebben we natuurlijk ook nodig!
Afgelopen zondag viel alles samen,  een prima weertje,  laag water om 16.00 uur  en zonsondergang om 18.00 uur.
Alleen had Von de pech dat ze andere verplichtingen  had,  dus Ghita en ik spraken met zijn tweetjes om een uur of half vier  af in Katwijk.
Het was zulk heerlijk weer dat ik er al eerder was,  Ghita bleek er precies zo over gedacht te hebben, en belde om twee uur:  ik ben er al! , dus we hadden de hele middag om lekker op het  strand te spelen ;-)

De Drieteenstrandlopertjes zijn iedere keer toch weer heel erg leuk 'speelgoed'

Lekker plat op mijn buik in het natte zand,  

oh.. dan zie ik er écht niet meer uit als ik op sta ;-(

 Het was op deze voorjaarsachtige zondag best druk aan het strand,  

en toen ik een hoop mensen in de achtergrond zag wilde ik deze foto eigenlijk 

niet maken, maar ik drukte de ontspanknop toch in,  en zie, de vrolijk

gekleurde jassen zijn eigenlijk een hele aardige toevoeging

Ghita kwam met een leuk idee:  schelpjes in de terugtrekkende branding.

Hierbij wilde ik wel proberen om wat dynamiek vast te leggen

Met behulp van het grijsfilter zit de beweging er lekker in!

Deze foto's zijn gemaakt bij iso 50, f/13 en 1/6 sec.

Scheermesje als golfbreker

De middag vliegt voorbij, de zon staat al laag boven de horizon, dus we wandelen 

naar de uitwatering. Onderweg maak ik deze foto van de strandhuisjes die net weer zijn opgebouwd.

Eenmaal bij de uitwatering  lijkt het er op dat we hier toch niet bij het goede getij zijn? 

 het water staat zó laag, dat de stenen nagenoeg  op het droge liggen, 

dat was nou net niet onze bedoeling

Toch zoeken we hier een plekje  voor de zonsondergang, 

het is natuurlijk wel een voordeel dat we nu tussen de stenen kunnen staan

De echte kleurenpracht ontstaat,  zoals vaker,  pas als de zon al ruim onder is,

het wordt steeds mooier,  dus we blijven  nog even.....

En dan ineens valt alles perfect samen!

Op het moment dat de kleuren op hun allermooist  zijn komt het water omhoog.

Gauw het grijsfilter weer voor de lens voor een langere sluitertijd.

Wow!  dit soort foto's wilde ik al heel lang  heel erg graag maken,

en nu sta ik hier en lukt het, gááf!

Dat ik inmiddels tot mijn enkels in het water sta heb ik niet eens in de gaten ;-)

Toch maar een hoger en droger plekje opgezocht,  op de strekdam,

 het kan nog net heel even, voordat die ook onder water staat.

Het is inmiddels donker,  maar nog zó mooi,  nog een laatste foto...

en dan rennen, want de voetjes worden weer nat!

Slotwoordje:
Op het lijstje voor de volgende keer:  Kaplaarzen en zaklamp, zodat ik nog langer kan blijven staan.
En niet te vergeten de groothoeklens,  zodat er nóg meer moois in beeld past!