Sprookjesbos

Ineens zitten we midden in de herfst, maar de vorige week beleefden we een aantal prachtige nazomerse dagen.
Nevel en mist zorgden in de ochtend voor sprookjesachtige taferelen, waar ik tijdens mijn fietstochten naar het werk volop van kon genieten. Het was wel telkens een beetje balen dat ik door moest fietsen, om daarna de hele dag binnen te moeten zitten, maar ik ben ongetwijfeld niet de enige....er moet nu eenmaal gewerkt worden.

Op zondagmorgen had ik de gelegenheid om op mijn gemak met de camera het bos in te gaan, 16-80mm lens er op, statief mee,  en ik heb flink mijn best gedaan om al dit moois te vereeuwigen.
Met Live-view aan heb ik net zo lang met  alle instellingen gespeeld tot dat wat ik op mijn scherm zag overeenkwam met de werkelijkheid.
Dat betekende flink onderbelichten, kleurtemperatuur naar bijna 8000k, en toen de kleuren nog niet naar mijn zin waren,  heb ik het polarisatiefilter in de strijd gegooid.
Dit zijn de resultaten, en ik ben er best tevreden mee

In dit zelfde bos van de  mooie 's Gravelandse Buitenplaats Gooilust was ik eerder in de week met de macrolens op paddestoelenjacht geweest.  Ik heb de afgelopen weken trouwens al vaker paddestoelen gefotografeerd, maar ik wilde nog geen herfstblogjes maken,  maar nu is de tijd er rijp voor ;-)

 Hier en daar zijn de herfstkleuren al zichtbaar

 Dit vond ik een prachtige zwam, vooral omdat hij nog zo mooi gaaf was

 Tja, ik heb al een heel blog gewijd aan de Koraalzwammen op het Landgoed Elswout, die waren nog veel mooier dan deze, maar ik was verrast om ook hier  koraalzwammen tegen te komen, dus toch maar weer een plaatje gemaakt

 Heksenboter,  hij lijkt wat te licht van kleur, meestal is het geel feller,  maar deze was echt zo licht.

Ik vind het erg mooi hoe het geel van deze slijmzwam de structuur van het schors volgt

De Amethistzwammetjes, ook wel Rodekoolzwammetjes genoemd,
 zie je gemakkelijk over het hoofd, zo piepklein zijn ze.

Als je ze eenmaal ontdekt, dan blijken er in de direkte omgeving vaak meer te groeien

 Het fotograferen van een Grote Stinkzwam vind ik toch altijd een pietsje gênant 

Ik heb altijd de neiging  om me heen te kijken of niemand me zo bezig ziet, hihi 

 De natuur steekt toch vernunftig in elkaar, de vliegen die op de stinkende sporenmassa afkomen, zorgen zo voor de verspreiding van de sporen

 Als een zwammetje, zoals dit porceleinzwammetje,  op een boomstam groeit,  is het wat gemakkelijker om een mooie rustige achtergrond te krijgen, bij de stinkzwam lukte dat niet

 Dit paddestoeltje  had ik nog nooit eerder gezien,  het Hazenpootje,  leuke naam ;-)

De foto maakte ik eind van de middag, dus de druppels zijn geen dauw, en het zijn ook geen regendruppels. Dan moeten het guttatiedruppels zijn.
Guttatie onstaat doordat de paddestoel tijdens het groeien overtollig transportwater (dat stoffen voor de groei vanuit het mycelium heeft aangevoerd) naar buiten perst. Op vochtige dagen verdampt dat water niet en blijven de druppels aan de paddenstoel hangen. Maar als de paddenstoel snel groeit, blijven de druppels ook hangen bij droog weer, omdat de verdamping de snelheid van het uitpersen van water niet bijhoudt. Even een weetje

Nogmaals Hazenpootjes, maar dan in een totaal andere gedaante

Slotwoordje:
Er groeide een grote groep van deze Hazenpootjes, leuke en fotogenieke paddestoeltjes, zondagochtend heb ik er nog meer van foto's van gemaakt, dus ik ben van plan om er nog een blogje aan te wijden.
Ik weet trouwens al wel zeker dat er nog meer paddo-blogjes zullen komen, ze zijn zo'n dankbaar onderwerp,  en het is heerlijk om in deze tijd van het jaar  in het bos op ontdekkingstocht te gaan
Dus ja, ik ben klaar voor de herfst ;-)