Tijdens een fietstocht door onze mooie omgeving zag ik dat door Natuurmonumenten weer vlotjes zijn uitgezet om de Zwarte Sterns broedgelegenheid te bieden.
De Zwarte Sterns broedden oorspronkelijk op drijvende planten zoals Krabbenscheer, maar door de achteruitgang van de waterkwaliteit eind vorige eeuw was er minder krabbenscheer en liep de populatie van de Zwarte Sterns sterk terug. Met het uitzetten van de broedvlotjes wordt geprobeerd deze mooie vogel voor Nederland te behouden.
Half juni ging ik op een mooie zondagavond even kijken of er al enige activiteit te zien is,
en ja, een stuk of 5 vlotjes zijn bezet door broedende sterns..
En tja... de vlotjes liggen nog steeds te ver weg ;-(
In voorgaande jaren heb ik hier ook al eens gefotografeerd en telkens
kwam ik tot de conclusie dat het met mijn 400mm eigenlijk niet te doen is.
Maar het is genieten om deze prachtige vogels weer te zien en te horen
en na veel mislukte pogingen lukt het me
zowaar om een acceptabel vliegbeeld te maken.
Het is een mooie avond dus ik maak nog even een fijne avondwandeling
en kiek daarbij onderweg dit Puttertje,
Ook die zat te ver weg, maar zo met wat omgeving erbij vind ik
het toch geen onaardig plaatje.
Een luid alarmerende moeder-kievit attendeert me op de aanwezigheid
van haar kindjes.
Snapt die kievit dan niet dat ze juist stil moet zijn om haar pullen
niet te verraden? ;-)
Hoewel ik weet dat ik op deze plek van de Zwarte Sterns geen kwalitatief goede foto's
kan maken omdat ze echt te ver weg zitten, neem ik me toch voor om het bij goed licht
nog eens te gaan proberen als er kleintjes zijn.
kan maken omdat ze echt te ver weg zitten, neem ik me toch voor om het bij goed licht
nog eens te gaan proberen als er kleintjes zijn.
Het weer gooit steeds roet in het eten, en op een vroege donderdagochtend
wordt de regio geteisterd door noodweer.
Oh... er moeten nu wel kleintjes zijn, zullen die dat wel overleven?
De daaropvolgende zondag ga ik samen met Yvonne kijken,
en gelukkig, we zien jonkies!!
En oh wat zijn die pulletjes toch schattig!
We zien kleintjes op meerdere vlotjes,
maar we moeten ons beperken tot het vlotje dat het dichtste bij ligt.
Juist die kleintjes worden aanvankelijk helemaal niet gevoerd.
De wachttijd kunnen we mooi gebruiken om optimale camera-instellingen uit te vinden.
Mijn autofocus is op zo'n grote afstand niet nauwkeurig genoeg,
dus ik schakel over op handmatig scherpstellen.
Dat moet ik wel steeds bijstellen, want de sterntjes zitten natuurlijk
niet stil en ook de vlotjes bewegen in de wind.
En dan ineens begint het feest, de snaveltjes gaan open en papa of mama komt
aanvliegen met een libel in de snavel.
Dit zijn zulke mooie momentjes!
Wel een beetje jammer dat de schaduw van de oudervogel net over de kleintjes valt.
Maar we horen regelmatig de donder van een naderende onweersbui,
dus we zijn al lang blij dat we af en toe voldoende licht hebben om actiefoto's te maken.
De ouders hebben het er maar druk mee, ze vliegen nu af en aan.
Behalve libellen worden er ook kleine visjes gevoerd.
En ook die visjes gaan er in als koek ;-)
Slotwoordje:
We hadden geluk, de meeste buien trokken langs, maar ineens werd het wel heel erg donker,
tijd voor inpakken en wegwezen.
Het was even een heerlijk uurtje bij deze prachtige Sterns en gezien de te grote afstand mag ik eigenlijk nog niet eens mopperen over deze ( sterk gecropte) resultaten.
Dit is puur genieten al dat jonge grut is altijd al vertederend maar dit is super.
BeantwoordenVerwijderenWat zijn ze lief geworden, en de camera kan het best hebben, goed gelukt. Niets mis mee. Geniet nog een keer na van de voer momenten...volgend jaar hopelijk in iets betere weersomstandigheden nog een keer kijken. Dit was veel te kort, gelukkig niet echt nat geworden door de naderende onweersbuien.
BeantwoordenVerwijderenGroetjes Von
Hartstikke leuke serie Loes! Zie jonkies zijn ook zoooo schattig! Ook het kievitjong is mooi hoor en het puttertje zo in het veld zo natuurlijk. Het hoeft ook niet altijd dichtbij te zijn zie je maar weer.
BeantwoordenVerwijderenIk was ook al bang geweest dat de vlotjes het niet zouden houden, maar de sterntjes en de vlotjes kunnen heel wat hebben, blijkbaar. Gelukkig!
groetjes,
Maria
Hoi Loes,
BeantwoordenVerwijderenDat de vlotjes wat ver weg liggen is voor fotografen jammer, maar tegelijkertijd snap je wel dat ze op een veilige afstand moeten liggen. Ondanks afstand en croppen mag je inderdaad tevreden zijn met de beelden. Een vogel (of ander levend wezen) niet dichtbij maar passend in een landschap kan echt wel een mooie plaat opleveren, al willen we meestal dat het onderwerp wat groter in beeld komt.
Groetjes, Kees
Hoi Loes,
BeantwoordenVerwijderenondanks de afstand zijn m.n. de laatste 4 platen toch errug mooi geworden. Topmomenten!
Hartelijke groet, Corrie
Ondanks de afstand en het manueel focussen (of is dat laatste dankzij?) zijn de laatste 5 plaatjes toch erg goed gelukt. Super dat je ook een voedermoment voorgeschoteld kreeg!
BeantwoordenVerwijderenIk heb datzelfde probleem met mijn AF op grote afstand, maar handmatig vind ik tot nu toe ook erg moeilijk, zeker zonder statief. Maar misschien baart oefening hier ook kunst...
Misschien moet je volgend jaar een naar de Zouweboezem bij Ameide. Daar zitten ze volgens mij net iets dichterbij.
Groetjes, Dick
Hoi Loes, ik vind de serie heel erg leuk geworden. Een geslaagd vliegbeeld en prachtige actie-voer-momenten.
BeantwoordenVerwijderenGroetjes,
Marianne
Hoi Loes,
BeantwoordenVerwijderendeze sterntjes zijn hele aandoenlijk om te zien.
In de Zouweboezem hebben we ze gelukkig ook nog.
Je foto's zijn echt heel leuk geworden en dan met name foto 8.
Prachtig om te zien met die open snavels als een van de ouders aan komt vliegen met voer.
Het puttertje is ook hele leuk zo in zijn omgeving net als de jonge kievit.
Groetjes,
Helma
Ze zijn echt leuk die zwarte sternen. Helemaal met die kleintjes er bij. Ik weet nog dat je aan de kleintjes kan zien of er een ouder aan komt. Je hebt er, ondanks de afstand, een leuke serie van kunnen maken.
BeantwoordenVerwijderenGr. René
Hoi Loes,
BeantwoordenVerwijderenWel ver weg en sterk gecropt, maar ik vind dat je hier toch een knappe serie neerzet. Ik weet hoe moeilijk het is om (scherpe) vliegbeelden van deze soort te maken, ben er diverse malen mee bezig geweest in de Zouweboezem en ook daar zitten ze (te) ver weg. Die voersessie met de jonkies is heel mooi, maar ook het vliegbeeld van de solitaire zwarte stern. Het puttertje in zijn omgeving is mooi, maar een beetje jammer van die verticale stengel achter de vogel, misschien kun je die nog wegpoetsen.
Groetjes,
Ad
Hoi Loes,
BeantwoordenVerwijderenWat een heerlijke momenten. Bij deze serie gaat het heel erg om de natuurbeleving en die is fantastisch. Had je dichterbij gekund dan waren het geweldige beelden. Soms ligt het (letterlijk) bijna of net buiten je bereik. Ik kan me onze fotosessie daar nog herinneren. Knap werk
Groeten, Gonnie
Wat een heerlijke serie, ook dit had ik nog op mijn lijstje staan ( bij de Zouweboezem is ook een plek waar Sterns broeden) maar het is er niet van gekomen.
BeantwoordenVerwijderenIk vind jouw foto's echt wel goed, ondanks het croppen heb je toch nog mooie kwaliteit over. Wat ontzettend leuk die twee met hun hongerige snaveltjes. Ook de vliegende stern heb je goed.
Leuke zomerse blog