Wagejot met Kluten in de hoofdrol

Het is inmiddels al weer een maand geleden dat ik samen met Gonnie een heerlijk lang weekend op Texel was.

De belevenissen van de eerste zaterdag liet ik al zien en  ook het tochtje naar de  zeehondjes bracht ik in beeld, maar er is meer:

Vele uurtjes brachten we door bij het Wagejot waar vooral de Kluten zich erg goed lieten zien. Dat leverde veel fotomateriaal op, dat nogal wat uitzoekwerk vergde, maar nu ben ik eindelijk zo ver.

Eigenlijk vind ik dat ik teveel foto's over heb voor een blog, en daarom heb ik nog een extra blogje aan de Kluten gewijd,  een soort 'blog-in-blog'.
Daarover dadelijk meer.  

Nu eerst terug naar het Wagejot!

Een van de mooiste plekjes was een eilandje met paarse bloemetjes,  

en laten nu juist daar de Kluten zich telkens ophouden!

Op zaterdag was er nog geen pulletje te bekennen,

maar hoera,  op zondagmorgen was er één paartje Kluten met twee jonkies.

Weliswaar niet bij de mooie paarse bloemetjes,

maar wel héél erg schattig,  dat kleine pulletje op die veel te grote poten ;-)

Lekker bij moeders.

Van het tweede pulletje zie je alleen maar de poten onder mama's borst.

Deze twee foto's van het pulletje zijn wel héél erg gecropt, kwaliteit is daardoor helaas wat minder,

maar ik gun dit kleintje toch een plekje in mijn Texelse blog.

Over het algemeen zaten de vogels bij het Wagejot redelijk dichtbij.

We keken ook een paar keer bij Ottersaat,  maar zoals hier te zien is,

was de afstand daar veel groter, bovendien kon je alleen maar van bovenaf fotograferen.

Een ander walhalla voor de vogelliefhebber is Utopia,

daar zijn we ook geweest, maar daar zitten ze écht te ver weg,

tenzij je een héle grote teletoeter hebt.

De bermen bij het Wagejot zijn één grote bloemenzee

en op maandag kan ik ze niet langer weerstaan:

de telelens wordt verwisseld voor de macro.

( foto's gemaakt door Gonnie)

Dat werd helaas geen succes,  saai licht, teveel wind,  

deze opzettelijk overbelichte margriet is de enige foto die ik bewaard heb.

Intussen hield Gonnie de telelens wel paraat, en.....

zij wist een prachtige klutenbalts te fotograferen!

Toen we 's avonds deze beelden bekeken en bewonderden,

werd ik toch wel eventjes gezond jaloers....

Daarentegen had Gonnie tot nu toe de pulletjes van dichtbij gemist,

we hadden dus allebei nog een missie voor de dinsdag...

Dinsdag is al weer de laatste dag :-(

We verlaten om 10 uur ons huisje in de Cocksdorp en

voordat we de boot van 13.00 uur pakken,

kunnen we mooi nog een paar uurtjes naar het Wagejot.

Het heeft aardig geregend,  waardoor op de kleine eilandjes flinke plassen staan.

Daar scharrelen steeds een paar Tureluurs.

Bij de paarse bloemetjes zitten dit keer Steenlopertjes 

en een Scholekster laat zich ook mooi op de plaat zetten.

Maar we zien geen kluten :-(

Of toch?

Van achter een van de eilandjes komt een paartje in beeld.

Het vrouwtje neemt de karakteristieke houding aan, 

waarbij ze aantoont dat ze bereid is om te paren...

Dit moment mag ik me nu toch niet laten ontglippen!

Camera-instellingen drie keer gecheckt en....

Yes!!!

Omdat we door het gedrag van de Kluten de paring zagen aankomen,

heb ik het hele ritueel mooi kunnen fotograferen.

De hele serie vind ik te lang voor deze blogserie,

daarom heb ik die beelden in een aparte blog geplaatst:

Het Paringsritueel

even doorklikken dus!

Nou, mijn missie is geslaagd,  nu nog pullen voor Gonnie.

Die ontdekken we even verderop, maar ze lopen steeds verder van ons vandaan,

jeetje,  wat kunnen die kleintjes hard lopen op die belachelijk grote poten ;-)

We volgen ze via de dijk,  helaas gaan ze naar een wat minder fotogeniek plekje.

Maar drie-op-een-rij is wel leuk!

en nog verder gaan ze,  en wij gaan mee...

en dan is het eindelijk rust op de plaats en is ook Gonnie haar missie geslaagd.

Bij de Kluten is echter weinig rust.

Een tweede familie zit vlakbij en dat wordt ruzie.

We zijn getuige van een hoop machtsvertoon en schermutselingen

waarbij we ons afvragen waar het toe dient,  

niemand wijkt,  niemand wint,

het lijkt eigenlijk alleen maar een grote energieverspilling.

Slotwoordje:

Voor ons is dan helaas tijd om te vertrekken,

we halen de boot op het nippertje.

Bye bye Texel,

we komen zeker terug!