Dat verdient een bloemetje!

Ergens in het najaar kwam Gonnie met de tip om herfstfoto's in te sturen voor de Argus Fotowedstrijd 2013. Ik ging er maar eens even voor zitten, stuurde een paar foto's in, om vervolgens het hele Argus-gebeuren te vergeten. Groot was dus de verrassing toen ik in februari een mailtje van Argus kreeg:  
Ik behoor tot de prijswinnaars!
Ze verklapten niet om welke foto het gaat en ook niet welke prijs. Dat wordt pas bekend gemaakt bij de prijsuitreiking op 15 maart in Brussel, spannend hoor!  
Ik las het bewuste mailtje toen ik met Von sneeuwklokjes aan het fotograferen was,  dus we gingen meteen plannen smeden voor een weekendje Brussel,  Gonnie vroegen we uiteraard ook mee,  maar die was helaas verhinderd.

Daar zit ik dan in het Museum voor Natuurwetenschappen, waar de prijsuitreiking plaats vindt.

In de categorie herfst zijn Eervolle vermeldingen, een Aanmoedigingsprijs en de Categorieprijs.

Bij de eervolle vermeldingen zie ik mijn Tengere Beukentaalingen op het beeldscherm verschijnen!

Er waren 1531 deelnemers met totaal 4141 ingezonden foto's,

dus ik ben er best wel een beetje trots op dat de jury

uit dit grote aantal inzendingen o.a. mijn foto gekozen heeft.

Ik neem dan ook glunderend de felicitaties en een tas vol verrassingen in ontvangst.

Een groepsfoto met andere winnaars en juryleden.

Het is net echt ;-)

Met dank aan Von die zo lief was om foto's te maken.

Natuurlijk laat ik nog even de foto zien waarmee ik deze Eervolle vermelding behaald heb.

Het leuke is dat deze foto toch wel mijn favoriet was van de foto's die ik had ingestuurd.

Alle winnende foto's zijn te zien op de site van Argus

Nou,  ik zou zeggen:  

Dat verdient een bloemetje!!

En die bloemetjes,  die gingen Von en ik fotograferen in het mooie Zoniënwoud,

waar de Bosanemoontjes in bloei staan!

Op zaterdag gingen we al op verkenning uit,   het bleef bewolkt, dus alle bloempjes waren gesloten.

Door het ontbreken van voldoende licht werd dit een wat donkere foto, 

maar juist daardoor vind ik hem mooi,  dit is echt de sfeer van een donker bos.

Maar verder was het hard zoeken naar licht waarbij je wat aardige effecten bereiken kunt,

dus van onze zaterdag-expeditie heb ik maar heel weinig foto's over.

Maar kwaliteit gaat boven kwantiteit ;-)

Op zondagmorgen schijnt de zon!

Eerst een lekker en uitgebreid ontbijt in ons hotel,

en dan rijden we weer naar het Zoniënwoud.

En ja,  nu zijn alle Bosanemoontjes open!

In een bos staan bomen.

En die bomen kunnen je aardig dwarsbomen :-(

Maar laatst had ik bij de sneeuwklokjes uitgevonden dat je de 

boomstammen ook als kader kunt gebruiken.

Dat heb ik hier nog een keertje gedaan,  en met wat donkere

vignettering heb ik ze zelfs nog wat extra benadrukt.

Verder heb ik het deze zondag vooral gezocht in de herhaling.

Die herhaling wordt vooral leuk als de 'verdubbelaar'  toegepast kan worden.

Zo zie je het steeltje van het onscherpe anemoontje wel pakweg vijfvoudig.

Het grappige is dat Von vooral bezig is met telkens één bloemetje,

terwijl ik het niet kan laten om er meer tegelijk in beeld te zetten.

Als we even pauze houden,  dan hebben we het over 'Von-foto's'  en 'Loes-foto's'.

Waarmee ik nog niet wil vaststellen dat we al een eigen stijl ontwikkeld hebben,

maar we hebben toch wel duidelijk onze eigen voorkeuren.

Nou,  over voorkeuren gesproken:

Deze foto geniet in deze anemoontjes-serie toch wel mijn persoonlijke voorkeur.

Gele bloemetjes vind ik erg vrolijk,  maar hebben fotografisch gezien nooit mijn voorkeur,

vraag me niet waarom,  ik vind ze gewoon lastig.

Toch een poging gedaan om het Speenkruid een beetje leuk in beeld te brengen.

Door het Speenkruid met het reflectieschermpje uit de felle zon te houden,

terwijl de achtergrond wél door de zon beschenen wordt,

zijn het toch wel acceptabele plaatjes geworden.

Overigens was het reflectieschermpje als zonneschermpje ook bij de anemoontjes 

steeds zeer welkom op deze heerlijke zonnige zondag.

Slotwoordje:

Het is al met al best een lange blogserie geworden. 

Had ik het net niet over kwantiteit en kwaliteit?

Ik mag dus hopen dat de kwaliteit de lengte van de blog rechtvaardigt ;-)