Covarrubias - Donderdag

Donderdag 2 mei.

Vandaag rijden we naar de Vallei van Hacinas, maar eerst stoppen we even buiten Covarrubias

om Vale Gieren op de rotsen te zien en te fotograferen: 

Heel eventjes hebben we daarbij een vriendelijke blauwe lucht

Wat had ik die blauwe lucht ook graag bij deze vluchtfoto gehad... 

Landing op de rode rotsen

Omdat ik uiteraard niet weet of ik morgen de gieren vanuit de schuiltent van dichtbij ga

zien, probeer ik  maar vast dmv een flinke crop zo'n prachtige roofvogel een beetje

aardig in beeld te brengen

We rijden door en stoppen bij dit schilderachtige oude huis

Het is een oude watermolen, en ik fotografeer de  Molina Lere van alle kanten,

omdat ik zowel de rotsformatie in de achtergrond prachtig vind

als ook die indrukwekkende wolkenlucht.

Eigenlijk boffen we toch maar met het weer,

een strakblauwe lucht en hard zonlicht zou veel 

minder aantrekkelijke platen opleveren

Overal in het landschap zien we ooievaars nestelen op afgezaagde populieren

Geen wereldfoto's, maar dat is dan weer het voordeel  van een reisverslag,

ook mindere foto's mogen aan bod komen om het verhaal te illustreren ;-)

Hoog boven een klein dorpje hebben ooievaars hun nest op een wel heel 

bijzondere plaats gebouwd:  Pal naast het Christus-beeld

Als we omhoog klauteren om een beetje op ooghoogte komen,

dan zien we dat er onder veilige bescherming van Christus 

twee jonge ooievaartjes in het nest zitten,

die groeien vast wel voorspoedig en gezond op ;-)

Achter dit dorpje ligt de Vallei van Hacinas,  en daar is het in het veld eerst tijd voor 

de altijd gezellige en lekkere picknick

Op het programma staan weer de bokeh-bubbels, zowel korte als lange afstand, 

maar de zon ontbreekt weer....

Bart is echter inventief en zet de koplampen van de bus in!

Die truc kunnen we alleen niet te lang volhouden,   een lege accu, 

daar zitten we niet op te wachten...

We gaan de oevers van een eeuwenoud wasmeer verkennen,

en hier krijg ik mijn herkansing met de boomkikkertjes!

Ik maak hier telkens de fout dat ik een te groot diafragma kies,

een keuze die ik overigens welbewust maak, omdat ik achtergrond en omgeving

zo onscherp mogelijk in beeld wil hebben.

Maar te vaak heb ik dan maar één oog van de kikker scherp, 

en dat vind ik niet prettig kijken.

Vandaar dat er slechts twee foto's zijn overgebleven, 

waar maar één oog zichtbaar is

In de loop van de middag komt de zon weer tevoorschijn,  en speel ik nog even met de bokeh.

De oplettende kijker zal zien dat ik hiervoor steeds een madeliefje gebruik,

die groeien hier namelijk overal, en het zijn hele mooie grote, die maar lonken

om gefotografeerd te worden. Maar ik zeg streng tegen mezelf:  

Loes,  je bent niet in Spanje om madeliefjes te fotograferen,  dat kan thuis ook

Toch stiekem eentje,  omdat ik het gewoon niet laten kan ;-)

We gaan verder de Vallei in, hier komen we in een soort prairie,  het is gemeentelijke grond 

waar de boeren hun paarden en runderen weiden.

Ik ben nooit zo wild van paarden, maar met dit plaatje van merrie en veulen 

ben ik heel content, wat staan ze in een schitterende houding voor me te poseren

Zo'n karakteristieke oude schuur en stokoude walnotenboom, die wil ik ook fotograferen.

Het wordt een aardige uitdaging om een storende paal en lelijke voerbakken buiten beeld

te houden, maar na zorgvuldig zoeken naar het juiste standpunt is het gelukt.

Je ziet dat het al laat in de middag is:  mooie lange, en niet te harde schaduwen

Tegenlichtopname.

In de nabewerking heb ik de lucht even lekker dramatisch aangezet,

en de oranje-gele blaadjes van de populieren hebben ook wat extra accent gekregen

Zo'n oude walnotenboom verdient al een plaatje, maar met zo'n fraaie zwarte hengst 

ernaast wordt het nog mooier.  Totdat de hengst ineens in mijn richting rende.....

 pffff... de anderen hebben zich rot gelachen,  ik nam me daar toch een sprint naar de veilige bus!! 

 ja, ik zal het maar bekennen,   ik ben bang voor paarden ;-)

Overigens liep de hengst helemaal niet op mij af, maar naar zijn merrie en veulen

aan de andere kant van het pad,  en daarbij waren we getuigen van een hele mooie liefdevolle begroeting van deze paarden, waarvan ik van de schrik dus geen foto's heb gemaakt.

Verderop gaan we nog aan de slag met oude,  met korstmossen begroeide eiken,

maar ik zie er niet zoveel in, en heb daar dus niets van gebakken,

het kan niet altijd feest zijn ;-)

Slotwoordje:

We zijn vandaag pas laat terug in Covarrubias,   het was volgens mij ca half 8.  Snel even de modderkleren een beetje schoonmaken,  opfrissen,   en tijd voor de gezellige avondmaaltijd in El Galin.

Daar horen we dat de varkensboer morgen weer kadavers naar de voerplek van de gieren brengt,

dus om 11 uur staat ons vertrek naar de schuiltentjes gepland.  Ik kan er nog één nachtje over slapen,  doe ik het of doe ik het niet??

Wat het gaat worden gaat blijken uit het verslag van vrijdag.....