Zwarte Sterns

De serie foto's die ik vandaag ga plaatsen, die moet het vooral hebben van de mooie momentjes,  want de foto's zelf,  tja,  die zijn gewoon niet zo best.  Ik heb ook zitten twijfelen of ik dit blogje zou maken.  Maar vooruit, toch maar doen, tenslotte is de vakantietijd aangebroken, en dan is het in 'Blogland' meteen een stuk rustiger.   In de statistieken kun je goed zien dat de bezoekersaantallen fors naar beneden duikelen. Nou,  en als er dan toch minder mensen kijken,  hihi,  dan kan ik best eens wat slechtere foto's plaatsen ;-)

Grapje hoor! dit meen ik niet echt serieus!

Laatst had ik al laten zien dat ik een aantal broedende Zwarte Sterns had ontdekt.

Op maandagavond 18 juni  ging ik met Yvonne nog even 'buitenspelen', zoals we dat noemen.

Direkt bij aankomst vliegen de sterns al krijsend op ons af, dat kan maar één dingen betekenen, jongen!

En ja hoor,  er zitten jonge sterntjes op de vlotjes.

Maar wat zitten ze ver weg,  ik had gehoopt dat er met statief en voldoende licht nog wat van gemaakt zou kunnen worden, maar ik kwam met niet één scherpe foto thuis, jammer hoor,  want die voermomentjes zijn zó prachtig om te zien 

Gelukkig slaag ik er wel in om een aardige vluchtfoto te maken

 'Blauw Jantje'

Toen we op Hemelvaartdag de mooie vroege vaartocht van Natuurmonumenten maakten,  deden we dat in een  boot met de naam  Blauwjantje. En ons werd verteld dat in Nieuwkoop de Zwarte Stern deze bijnaam heeft.  En kijk,  bij een bepaalde lichtval op de vleugels is de stern inderdaad blauw ipv donkergrijs, wat verrassend om te zien!

Later in de week,  donderdag 21 juni, was ik de hele dag met blogvriendin Gonnie 

op stap, 's morgens vroeg gingen we naar de reeën,  daarna amuseerden we ons

uitstekend in het kleine wereldje van de macro,  en eind van de middag  nam ik haar mee

naar de Zwarte Sterns. Ook al weet ik dat ze te ver weg zitten,  ik laat Brabantse Gonnie graag

onze mooie Gooi- & Vechtstreek zien

Het blijft gewoon zo lief om te zien, zo'n kleintje dat op de uitkijk zit naar paps en mams,  die onvermoeibaar aanvliegen met libellen, visjes en andere lekkere hapjes.

Er was ook nog een vlotje met twee jongen, maar dat lag voor onze lenzen helemáál te ver weg

En wij proberen dan maar steeds dat aanvliegen en voeren vast te leggen, maar hier worden zowel de jonge vogel als wij teleurgesteld :  de oudervogel heeft niks mee gebracht, en het jong moet razendsnel bukken voor de landende ouder, dat was zo'n grappig gezicht ;-)

En dan gaat het snaveltje maar weer verwachtingsvol open,  wachtend op de andere ouder

Die bracht een grote libel,  maar het aanvliegen miste ik :-(

Gonnie heeft dat wel prachtig in beeld, dus dat is ongetwijfeld binnenkort

op haar blog te zien

Hier kun je zien hoe ver de sterntjes zitten. Ik schat de afstand toch wel gauw op een meter op dertig.

Je kunt wel iets dichterbij komen, maar dan sta je achter het riet, en daar heb je natuurlijk ook niks aan

Ook al is het te ver,  ik blijf toch net zo lang staan, tot het moment dat ik een redelijk geslaagd aanvliegmoment in beeld heb gekregen

Én het voermomentje natuurlijk!

In de lightbox zijn de foto's dit keer niet zo groot te zien, de kwaliteit is daarvoor echt niet goed genoeg

Slotwoordje:

Pas nu besef ik wat een ongelooflijke mazzel ik twee jaar geleden had,  toen ik op de Loosdrechtse Plassen met de kano aardig dicht bij een nest kon komen.  Dat nest was bovendien een natuurlijk nest, en geen uitgezet vlotje. Vorig jaar zomer heb ik niets gevonden, en dit jaar?

Binnenkort maar weer eens het water op,  wie weet??