Meer Heideblauwtjes

In een vorige serie scheef ik enthousiast hoe blij ik ben met de vondst van Heideblauwtjes niet al te ver van huis, het kon dus niet missen dat ik er nog een paar keer ging kijken:

Op een winderige zaterdagavond ging ik eigenlijk op pad voor Zonnedauw, 

maar ik had de situatie verkeerd ingeschat want het veld bleek al in de schaduw te liggen.

Om zonnedauw te laten schitteren heb je toch liefst wat zonlicht nodig.

Dan maar proberen of de Heideblauwtjes willen lukken in de wind.

Geen gemakkelijke missie, maar de aanhouder wint.

Grappig detail bij deze foto is dat de lichte vlek achter het blauwtje een tweede vlindertje is,

met wat passen en meten kreeg ik het er precies achter.

Helaas geen warm avondlicht, want de zon verdween ineens achter wat wolken.

Met de iso flink omhoog kon ik om half tien toch nog deze parende Heideblauwtjes

vereeuwigen, ben er blij mee,  deze foto maakte de hele avond goed!

Twee dagen later was er eindelijk weer eens een mooie vroege ochtend met dauw,

dus hup,  om 5 uur in de auto gestapt en naar de Heideblauwtjes!

Spelen met onscherpe dauwdruppeltjes in het gras,

de schitteringen die zo ontstaan kunnen me wel bekoren,

maar wat ik persoonlijk jammer vind is dat de vleugeltjes

niet wat meer in het scherptegebied vallen.

Tja,  je kunt niets alles hebben.

Niet zeuren dus,   tenslotte ben ik gewoon blij met Heideblauwtjes op Dopheide,

en dan ook nog eens met dauw.

En als ik dan ook nog eens mooie zachte kleurtjes in de achtergrond vind,

nou, dan hoor je me niet meer,  dan ben ik dik tevreden ;-)

Onverwacht werd het een mooie en warme ochtend

en bij de oplopende temperatuur zag ik ineens overal om me heen

dat de Heideblauwtjes hun vleugeltjes spreidden om op te warmen.

Zo met geopende vleugeltjes wilde ik ze graag fotograferen,

maar als ik maar in de buurt kwam, vlogen ze al weg.

Hier had ik het blauwtje nog nét in beeld.

Uiteindelijk lukte me het één keer om die mooie blauwe vleugeltjes vast te leggen,

Ze hadden meer in de scherpte mogen liggen .....  probeer ik een volgende keer!

Slotwoordje:

Toen ineens het langverwachte zomerweer losbarstte heb ik de camera  in de kast gelaten en ben ik dus niet nóg eens terug gegaan naar de Heideblauwtjes.  Die volgende keer zal dan nu wel uitgesteld worden naar volgend jaar,  geen probleem,  zo blijft er steeds genoeg op mijn lijstje staan!