Pinksterbloemen met? ... of toch zonder?

Jeetje,  het is al bijna twee maanden geleden dat ik macrofoto's in een blogje liet zien.  

Is mijn macrolens al die tijd in de kast blijven liggen?

Nee hoor, die heb ik echt wel gebruikt!

Begin mei werd het ineens beter weer,  en ging ik met Von op zoek naar Pinksterbloemen.

Nou, naar die Pinksterbloemen hoefden we eigenlijk niet te zoeken, want die zagen we overal, maar wat we vooral wilden, waren Oranjetipjes,  en die konden we maar niet vinden :-( 

Tja,  wat doe je dan.... 

Dan ga je maar Pinksterbloemen zónder Oranjetipjes fotograferen.

Ook leuk hoor,  daar niet van,

maar waarom kunnen we die vlindertjes toch nergens vinden??

Een beetje teleurgesteld rijden we naar huis en maken onderweg

nog één spontane tussenstop....

En die was raak!

Eindelijk zien we een paar paartjes Oranjetipjes vliegen,

wow,  nu weten we eindelijk waar we moeten zijn!

Ik kan niet wachten, en rijd de volgende ochtend in alle vroegte terug.

Even lijkt het er op dat ik teleurgesteld word,  maar net als ik bijna de moed opgeef,

vind ik toch die felbegeerde vlindertjes.

Mooi licht is er nog niet,  maar ik ben zo blij dat ik het 

Oranjetipje meteen  helemaal prominent in beeld zet.

De luizen zijn een leuk extraatje.

Dan is het wachten  op het mooie ochtendlicht

om daarmee wat sfeer in de foto's te creëren. 

Dat blijkt op deze plek nog knap lastig,  veel bomen,  een schuur,  een muur...

Allemaal zaken die je niet in je achtergrond wilt zien,

dus noodgedwongen moet ik de vlindertjes van redelijk dichtbij fotograferen.

Slechts één kort moment valt het licht zodanig over het grasveldje

dat ik onder de juiste hoek wel voor meer ruimte kan kiezen,

zónder bomen  en mét reflecties van enkele  dauwdruppeltjes in het gras.

Met de zon weer achter een dikke boom wordt het weliswaar niet zo
sprankelend als de vorige foto,

maar door tussen het gras door te fotograferen

ontstaat wel een fijn zacht plaatje.

Bij het terugkijken thuis was ik erg enthousiast over mijn foto's,

maar al gauw kwam ik er achter dat ik toch wel weer héél veel

van hetzelfde had gedaan.
Door best streng te selecteren valt dat hier niet zo op,
 maar het is toch echt zo, steeds maar weer hetzelfde standpunt en zo.

Op Hemelvaartsdag ging ik samen met Von nog een keertje terug en 

ik nam  me stellig voor om dan veel meer te experimenteren,

want er moet toch meer variatie  uit te halen zijn?

Ja, Hemelvaartsdag,  dus we hoopten te 'Dauwtrappen'.

Maar helaas, nauwelijks dauw,  slechts een paar druppeltjes in het gras.

En.... we vonden slechts één Oranjetipje :-(

Die was natuurlijk voor Von,  ik had tenslotte al kansen gehad.

Gelukkig vond ik een 'reservespeler'  in de vorm van een Klein geaderd witje

om me mee zoet te houden.

Maar waar blijf ik nou met mijn goede voornemens om het anders te doen??

Door het veranderende licht zijn de achtergronden weliswaar verschillend,

maar verder..... steeds maar weer van hetzelfde  ....
Overigens wel heel interessant om te zien hoe licht het verschil maakt ;-) 

Slotwoordje:

Nou,  ik ben best wel tevreden over deze beelden hoor,  maar het frustreert me een beetje dat het me niet is gelukt om met wat meer variatie te fotograferen.  Gelukkig kan ik een hele zomer lang nog vlinderen,  en dan ga ik zeker de uitdaging aan om het anders te doen!