In de zandbak

Wat hebben we de afgelopen week weer veel wind gehad.   
Dinsdagmiddag besloot ik eens te gaan kijken of ik daar fotografisch iets mee kon doen. 
Ik koos daarvoor de kleine zandverstuiving op de Zuiderheide bij Laren. 
De groothoek ging weer mee,  daar wilde ik nog wel eens mee stoeien.
Ik had niet echt in gedachten wat ik wilde gaan doen,  gewoon maar zien wat er op me af waait.
Spelen in de zandbak dus.




Aangekomen op de heide lagen er witte Charlerois runderen te rusten in het hoge wuivende gras.
Zware grijze wolkenlucht er boven. Dat leek me wel leuk om met langere sluitertijd te proberen.
Tja, rustende runderen liggen dan wel stil,  maar ze herkauwen,  dat betekende dus allemaal bewogen koppen.
Leuk bedacht, maar plannetje mislukt.

Beweging in de bomen dan....

Stevige stam uitgezocht met daarboven zwiepende takken.

Grappig effect.

Ik wilde eigenlijk ook nog beweging in de lucht,

maar dan moet de sluitertijd langer zijn dan de hier gebruikte 3,2 sec.

waardoor de takken een wazige brij zouden worden.

Altijd  leuk om zo van alles uit te proberen, en je leert er steeds weer wat van.

Dan loop ik door naar de zandverstuiving.

Beweging genoeg hier!!

Maar dit wordt helaas iets teveel van het goede,

zó veel stuifzand is niet zo lekker voor mijn fotospullen.

Dus helaas, hier moet ik capituleren,  en ik ga op zoek naar een luwere plek.

In de luwte stuift het niet zo, maar  zijn er wel door de wind 

ontstane lijnen en structuren in het zand,

De wolkenlucht erboven doet lekker mee.

Hoe anders ziet het er ineens uit als de zon door breekt!

Wat is het trouwens leuk spelen met het perspectief van de groothoeklens.

De eindeloze zandvlakte die ik hier laat zien,

is gewoon een klein stukje zand.

Afgelopen zomer was ik hier met Yvonne ook mee aan het stoeien geweest.

Ik besloot de 'berglandschappen' van toen nog eens op te zoeken.

Een stuifzandgebied  is uiteraard aan grote veranderingen onderhevig,

dus van de plek van toen was weinig meer over,

maar ik heb toch nog een 'bergwandeling' kunnen maken ;-)

En toen weer afgedaald naar de lage landen.

Zoekend naar een aardige compositie ( wat vind ik dat toch moeilijk!)

moest ik aan de presentatie van Bas Meelker op het 

Lowland Photo Festival denken.

Hij toonde daar een foto met een grote plas water op de voorgrond,

en vertelde toen dat dit een plasje van slechts 35 cm was.

Die opmerking bij dat beeld fascineerde me en heb ik dus goed in mijn oren geknoopt.

En nu vond ik langs het wandelpad een héél klein plasje regenwater,

gauw proberen...

Wat verderop lag een wat grotere plas en kijk nou,

we hebben ineens vennen op onze droge Gooise Heide!

Slotwoordje:
Ik dwaalde uiteindelijk een beetje af van mijn plan om met wind en beweging te stoeien, 
maar wat maakt het uit, gewoon weer kind zijn en een middag lekker buiten spelen met zand en water ;-)