Inspiratie

Deze fotoserie van het weekendje Veluwe met Gonnie stond al een paar dagen klaar om te bloggen, maar de inspiratie voor de tekst wilde maar niet komen.
Die is er eigenlijk nog niet,  maar ik ga nu toch maar een poging doen.
De blogtitel zou dus misschien beter 'geen inspiratie' kunnen zijn?
Nou,  we zullen zien wat het gaat worden ;-)

Op onze eerste dag gaan we naar het Speulderbos,

het 'Bos van de Dansende bomen'.

Die bomen dansen nu niet,  of wij slagen er niet in om ze te laten dansen,

dat kan natuurlijk ook.

Zo'n dagje op stap beginnen we atijd met de vraag:

Wat nemen we mee?

We kozen voor de groothoek- en de macrolens

en vol goede moed beginnen we met de groothoek.

Klein diafragma,  dan krijg je zo'n leuk sterzonnetje.

Verder had ik helaas niet zoveel inspiratie voor de groothoek

dus als we volop paddenstoelen zien, 

dan verdwijnt de groothoek al snel weer in de fototas en de macrolens komt eruit.

Macro is toch wel héél verslavend ;-)

Gelukkig heb ik laatst bij de Klokjesgentiaantjes de 'verdubbelaar' weer terug gevonden!

Er wordt me nog steeds wel eens gevraagd of die verdubbelaar

een accessoire of een speciale instelling op de camera is ;-)

Nee,  het is uitsluitend een spel van licht, de juiste hoek en de goede afstand.

In een bemoste helling vind ik prachtige amethistzwammetjes,

die vanwege hun kleur ook wel rodekoolzwammetjes worden genoemd.

Deze onderzijde lijkt zelfs écht op een doorgesneden rodekool ;-)

Met twee zwammetjes in beeld kun je zo heerlijk spelen met

scherp en onscherp.

Maar ik merk wel eens dat ik moet oppassen dat ik niet alleen maar

foto's maak met twee zwammetjes of twee bloemetjes o.i.d.

Ik moet dus op zoek naar nieuwe inspiratie....

Soms zie je die inspiratie gewoonweg niet.

Aan het eind van de middag zien we een leuk groepje zwammetjes op een boomstam,

maar we kijken elkaar aan en zeggen;

Nee,  hier kunnen we niks leuks mee.

Maar we zijn bijna bij de auto,  en willen eigenlijk nog helemaal niet ophouden.

Dus toch maar eens door de lens kijken,  wie weet, krijgen we toch nog inspiratie?

En ja,  door de lage stand van de zon blijken we prachtige silhouetjes te kunnen maken.

We moesten wel snel werken,  want voor je het weet is de juiste lichtval verdwenen.

Je hoort zo vaak zeggen dat paddenstoelen fotograferen zo makkelijk is,

omdat ze niet weglopen.  

Maar dat licht hè,  dat verandert onder de bomen echt razendsnel.

Ach, dat houdt wel lekker de spanning er in,

als het allemaal te gemakkelijk gaat is het ook geen uitdaging meer.

Dan zou ik zelfs de naam van mijn blog moeten veranderen ;-)

De volgende dag gaan we naar het Leuvenumse Bos met de mooie Hierdensebeek.

Bij aankomst worden we aangenaam verrast door herfstkleuren,  

die vonden we in het Speulderbos nog helemaal niet.

Oh, te vroeg gejuicht ;-(

De Hierdensebeek stroomt nog door een groen beukenbos.

Niettemin wel een mooi plekje.

Ín het water vinden we wel gekleurd herfstblad,

Met een lange sluitertijd krijg je  zo een leuke carousel.

Ik maakte deze foto met de 24-70mm lens en dat waren veel te weinig milimeters.

De foto is dan ook extreem gecropt.

Gonnie gebruikte de 70-200mm, zo'n lens is toch echter beter geschikt voor dit soort details.

Ik heb dan ook hele mooie foto's van haar gezien, echte kunstwerkjes,

die zijn binnenkort vast wel in haar blog te bewonderen.

Slotwoordje:

Nou,  al schrijvend kwam gelukkig toch de inspiratie!!