Mist gemist

Voor zondagmorgen 12 oktober werd er mist voorspeld.  Dan denk ik altijd meteen:  oh... dat is mooi!  Om er vervolgens achteraan te denken:   Maar waar moet ik dan naar toe?

Ik heb namelijk geen idee waar ik in mijn omgeving op een vroege mistige ochtend kans maak op mooie foto's, en ik mis de gave om dat overdag te kunnen inschatten.   Er is dus maar één manier om er achter te komen:  er op uit om te kijken waar die kansen liggen.  En dat komt er helaas maar niet van,  die discipline om vroeg op pad te gaan,  die mis ik dus jammer genoeg.

Ja, ik weet het,  zo word ik nooit een echte fotograaf ;-)

Maar goed, die zondagochtend keek ik om half 8 naar buiten  en ik zag géén mist.  Nou, niks gemist dus  ... alhoewel....  toch wel jammer, want in plaats van mist was er een ongelooflijk mooie lucht in alle zachte tinten roze en blauw. Een lucht die ik een  'Bas Meelker'-lucht noem.  Zodra de zon opkwam verdwenen die prachtige kleuren en.... werd het alsnog helemaal mistig.  Vervolgens prikte het zonlicht door de mist heen  en was het weer zo sprookjesachtig mooi...

Te laat om er nog iets mee te doen,  en bovendien was het in mijn hoofd ook een beetje mistig.... de wijntjes smaakten zaterdagavond een beetje te lekker ;-)

Nou ja,   mist gemist dus,   het is niet anders.

Wat me in de loop van de ochtend opviel was dat het licht zo mooi bleef.

Daar moest ik toch wel wat mee gaan doen...

Dus toen de mist in mijn hoofd ook was opgetrokken reed ik naar de Eempolder

om weer eens te proberen iets met vogels te doen.

Dat was op een mooie  zondag  niet zo'n goed idee:

veel wandelaars en fietsers in de polder, dan kun je de vogels vergeten.

Ik kon alleen een paar spreeuwen scoren, 

waarbij dat mooie licht eerst ook nog achterwege bleef.
Beetje saai plaatje dus, maar het fraaie gespikkelde verenpakje komt wel goed uit.

Gelukkig kwam dat zachte licht weer terug.

Dus nog maar een plaatje.

Het is tenslotte het Jaar van de Spreeuw.

Ik besloot nog eens naar de nabij gelegen Groeve Oostermeent te gaan, 

want onlangs zag ik dat de Klokjesgentianen nog steeds in bloei staan.

In augustus was ik hier en toen lukte het me niet om er iets mee te doen, 

omdat de gentiaantjes allemaal verstopt tussen het gras stonden.

Dat is nog steeds zo, maar mede dank zij dat fijne zachte licht 

slaag ik er in om het gras onscherp te houden.

( de truc is om door het gras heen te fotograferen)

Ik vind de vage lijnen van het gras zelfs wel een meerwaarde!

En zo maakte ik een heleboel foto's van twee Klokjesgentiaantjes tussen het gras 

tot ik dacht:  dat moet toch ook anders kunnen.....

De zon scheen in het water, en als je dan lekker onscherp stelt krijg je mooie bokehbubbels.

Na een hele tijd zoeken en over de grond schuiven lukte het me om een gentiaantje 

in de onscherpte te krijgen.

En zie:   daar is mijn 'verdubbelaar' weer !

Teruggevonden in het water ;-)

Dit was trouwens nog niet zo simpel.  

De wind stond op het water waardoor de lichtvlekken erg beweeglijk waren.  

 Ik heb meerdere series in de continu-modus moeten schieten voordat het raak was:

Het gentiaantje netjes in de bokehcirkels.

Toch is het nog niet perfect ( maar wanneer wel??)

De diagonale grassprieten vind ik wel geslaagd, 

maar dat mosje oid naast de bloem, irriteert me een beetje
en wegpoetsen kreeg ik niet netjes voor elkaar.

Onderweg naar huis maakte ik nog een tussenstop in het bos, 

wie weet zijn er weer wat paddenstoeltjes te vinden?

Ja, zo hier en daar vind ik weer wat.

Na het spelen met het onscherpe gras had ik de smaak te pakken

en deed ik dat hier nog eens over met ragfijne mosjes.

En als je eenmaal zo lekker bezig bent, lijkt  de inspiratie als vanzelf te komen:

Gewoon een beetje gerommeld met een mooi herfstblad :-)

Hoe kleurig wil je het hebben?

Het kan ook minder hoor!

Zonder zon en met een ander herfstblad worden de kleuren veel koeler.

Alsof het Hazenpootje in een heerlijk  zacht roze bedje ligt.

Slotwoordje:

Ik heb de mist eigenlijk helemaal niet gemist ;-)

En heb er indirect  wel van kunnen profiteren omdat restantjes mist de hele dag in de atmosfeer bleven hangen, waardoor het zelfs midden op de dag prima fotograferen was.

Maarre.... ooit hoop ik toch wel die vroege-ochtend-mist-platen te maken......