3-Teentjes

Afgelopen zondag was het werkelijk een fantastisch mooie dag, volop zon en eindelijk eens minder wind.
Een uitgelezen dag om weer eens het strand op te gaan. Dit keer met de telelens, want ik heb zin in 3-teentjes,  oftewel de ontzettend leuke, maar superbeweeglijke Drieteenstrandlopertjes.
Ik ben er dol op!

Na mijn gemodder met de koekenpan in combinatie met live-view in IJmuiden, besluit ik het nu wat anders aan te pakken.

Ik zet de camera wel op een rijstzakje in de koekenpan, maar ik ga er toch lekker languit bij liggen, met mijn oog aan de zoeker.

Eh... kun je je dat voorstellen op zo'n mooie zondag in Zandvoort, ca.11 uur in de ochtend,  veel wandelaars op de been  ;-)

Ik moet dan echt wat schroom overwinnen, maar als ik eenmaal lig dan vergeet ik alles om me heen.

En ik bof!  Het is opkomend tij, waardoor het zand langs de branding

niet zo kleddernat is.

Er schuilt wel een flinke adder onder het gras.

want bij opkomend tij kun je regelmatig 'verrast' worden

door een iets te enthousiaste golf :-(

Dus terwijl de 3-teentjes zich heel goed laten benaderen,

moet ik toch op een wat veilige afstand blijven.

Met genoeg pixels valt er gelukkig goed te croppen.

Eigenlijk houd ik steeds meer van wat meer ruimte om mijn onderwerp,

maar bij deze foto's heb ik gekozen voor lekker dichtbij,

zo vond ik ze toch mooier uitkomen,  alsof je echt contact hebt met het vogeltje.

De drieteenstrandlopertjes zijn alom aanwezig,

in een uurtje tijd schiet je dan al gauw een heleboel foto's,

die bij thuiskomst allemaal een beetje van hetzelfde zijn.

Ik heb er daarom maar drie  uitgekozen, die ik de allermooiste vind.

Met als toppertje deze!

Hier ben ik echt heel blij mee,

en dat maakte het sorteren en kiezen  een stuk gemakkelijker.

Ik zei het al,  best druk op het strand,  veel honden ook,

en dan kun je er op wachten dat de 3-teentjes massaal op de wieken gaan.

Niet 100% scherp,  maar goed genoeg voor een plaatsje in mijn blog.

Om een uur of 12 verlaat ik het strand om in de AWD mijn geluk te 

gaan beproeven bij de Wilde Zwanen.

Na uren sjouwen sta ik eind van de middag weer op het strand.

In de wetenschap dat ik 's morgens wat aardige foto's gemaakt heb,

wil ik nu wat andere plaatjes maken.

Dat komt mooi uit, want het tij is gekeerd,  het is nu afnemend tij,

en het is daardoor wel heel erg nat om er weer bij te gaan liggen.

Ik moet nog een paar kilometer lopen, het wordt frisser,

 dus dan is een nat pak niet echt lekker.

De camera gaat nu op statief,  waardoor ik wat spiegeling mee kan pakken.

En toch ook maar eens zo'n hele groep proberen,  

dat vind ik altijd veel moeilijker dan een of twee vogeltjes.

Bij f/14  kreeg ik ze allemaal binnen de scherptediepte.

Die scherptediepte is toch eigenlijk best nog klein,  

de meeuwen vallen er al weer buiten.

Het lage warme licht zorgt voor verrassingen.

De witbalans staat bij deze hele serie op bewolkt,

maar afhankelijk van het licht/tegenlicht zijn de kleuren

telkens anders.

Even slaan de twijfels toe,  ga ik de zonsondergang fotograferen,

of blijf ik mijzelf bezig houden met de Drieteenstrandlopertjes.

Toch dat laatste maar,  de kleuren van de zonsondergang doen vanzelf mee.

En nog even wat stoeien met het tegenlicht.

Vlak voordat de zon ondergaat krijg ik wat ruzie met de witbalans,

deze foto werd echt veel te blauw,

in de nabewerking heb ik de kleurtemperatuur moeten verhogen

van 5800 naar 7500 om de kleuren weer goed te krijgen.

Slotwoordje:

Tja, wat schrijf ik nou nog in mijn slotwoordje,  ik heb eigenlijk al genoeg geschreven... dus ik besluit ermee dat het gewoon een heerlijke dag was!