Westerschelde

Donderdag 11 juli,   voor de derde keer hebben we een uitstapje van Landschap vzw geboekt,  wederom gezellig met zijn drietjes (Gonnnie, Yvonne en ik). 
Alle goede dingen in drieën  ;-)

Dit keer reizen we af naar Zeeland,  naar Breskens om precies te zijn,  en aldaar stappen we om 12 uur met een man of 35 aan boord van een rondvaartboot van Rederij Festijn om bij laag water zeehondjes te zien,  die rusten op de droog gevallen zandplaten

Dat boottochtje gaat ons eerlijk gezegd een pietsje tegenvallen,  

we zien de zeehonden wel, maar de afstand is erg groot.

Gelukkig komt na een zwaarbewolkte ochtend de zon er een beetje door,

waardoor er een paar foto's goed genoeg zijn  om flink uit te snijden.

zodat de zeehondjes in elk geval als zodanig herkenbaar zijn.

Na de rondvaart gaan we een buitendijkse wandeling maken.

Daarvoor rijden we naar een gehuchtje met de komische naam 'Nummer Een'.

We gaan de dijk over en komen bij de slikken en schorren, waar onze gids

Jan ons honderduit over vertelt.

De slikken komen tweemaal daags onder water te staan ( hoogwater )

terwijl de schorren alleen bij springtij ( eenmaal per 14 dagen ) 

onder water verdwijnen.

We eten hier onze boterhammetjes en dan gaan we op pad

 Bergeenden met jongen

Telkens wanneer het hoge water zich terugtrekt  bieden de drooggevallen 

slikken een overvloedige maaltijd voor de vogels.

De vogels leven hier daarom niet in het ritme van dag-en-nacht, 

maar ze volgen het ritme van de getijden.

Om de zeehondjes te zien hadden we laag water nodig,

en dat speelt ons nu een beetje in de kaart.

Ten eerste is de afstand van het pad tot aan het water behoorlijk groot,  

en ten tweede hebben de vogels zich al uren tegoed kunnen 

doen aan al het lekkers en hebben de meeste zich daardoor

alweer teruggetrokken.

Maar gelukkig is er best nog wel wat te beleven,  en al is de afstand

echt te groot om goede foto's te maken, ik blijf het toch proberen, 

met een beetje mazzel rolt er toch nog wat leuks uit...

Zoals dit jonge visdiefje dat gevoerd wordt

De foto is heel erg gecropt, maar dat mag de pret niet drukken

Rosse Grutto's

Boven onze hoofden vliegen de Visdiefjes af en aan, wat zijn ze snel!!  

vele vele mislukte pogingen gingen hier aan vooraf

Vanuit de schorren ( waar we niet mogen komen )  vliegen scholeksters op,

er zitten ook een paar andere vogels tussen, wulpen?

We gaan zo op in het fotograferen dat we de Jan en de groep

een beetje vergeten zijn,  sorry Jan ;-)

Tegen de tijd dat we teruglopen zijn de slikken weer onder het hoge water verdwenen,

en tot onze verrassing zit er een jong visdiefje vlak naast het pad

Van die gelegenheid maken we natuurlijk uitgebreid gebruik

Maar als het Visdiefje weg wil vliegen zien we wat er aan de hand is:

de rechtervleugel is behoorlijk gehavend en hij kan dus niet wegvliegen.

We hebben de vogel verder met rust gelaten,  maar de foto's

geven me toch wel wat gemengde gevoelens.

Wat we nou heel graag nog willen is een Visdiefje met een visje.

Von maakt deze foto van Gonnie en mij, terwijl we hier ons uiterste 

best doen om zo'n Visdiefje te vangen

Ik ga maar niet opbiechten hoeveel foto's ik gemaakt heb....

Uit die vele foto's hield ik er slechts twee over die scherp genoeg zijn,

maar hoe dan ook,  ik heb mijn Visdiefje met vis ;-) 

En dan komt er al weer een einde aan een dagje Zeeland,

een gezellige dag, die we besluiten met een heerlijk visje in de haven van Breskens.

Slotwoordje:

Door het prachtige zomerweer van de laatste weken loop ik behoorlijk achter met mijn blogjes  en ook mijn bezoekjes aan andere bloggers zijn er bij in geschoten.  Don't worry,  dit ga ik zeker nog inhalen!