Reeën in de wilde radijs

Het is zo langzamerhand traditie in de zomermaanden:  

Reeën in het veldje met wilde radijs.

Ook dit jaar ging ik mijn geluk weer beproeven, Gonnie wilde graag mee, en we spraken af op dinsdag 2 juli 's morgens om half 6 bij de hei.

Gonnie kwam helemaal blij aan:  het was mistig onderweg! en  zoals ze in haar blog schrijft:  niet veel automobilisten zullen blij zijn met mist ;-)

Vol verwachting lopen we de hei op, en we worden niet teleurgesteld,

wat is de vroege ochtend zo toch sprookjesachtig mooi!

Maar ja,  we gaan reeën fotograferen,  en zijn niet ingesteld op landschap, 

daarvoor lopen we  op de verkeerde plek met de verkeerde lens.

Toch kunnen we  het natuurlijk niet laten om wat foto's te maken

En bij een shot als deze voldoet de telelens prima ;-)

Rond de klok van 6 uur stellen we ons op bij het veldje.  

De wilde radijs blijkt al weer veel te hoog te staan, 

dus de beste kansen om reeën te zien zijn langs de kant van het veld.

Al gauw komt er een reegeit uit de bosrand

Even mooi poseren

en lekker smikkelen ;-)

De wilde radijs smaakt vast heel kruidig,  want langs het 

veld kan je de pittige en kruidige geur ruiken

Eenmaal in de bloemenzee  zien we niet meer dan een paar oortjes,

en met een beetje geluk ook een oog ;-)

Het is altijd een gok aan welke kant van het veld je de beste kansen hebt,

als het een poosje stil blijft gaat Gonnie aan de overkant haar geluk beproeven,

we spreken af dat we elkaar bellen als we 'beet' hebben

Na een poosje verschijnt aan mijn kant een mooie bok in het veld.

Oh.. wat sta ik nu in tweestrijd,  als ik Gonnie eerst ga bellen

mis ik zelf misschien deze kans,  bovendien moet ze een paar

minuten lopen, voordat ze om het veld heen is.

Ik besluit eerst maar een foto te maken

en nog eentje,  net op tijd,  want de reebok verdwijnt weer in de bosrand.

Voor mij een mooie uitsmijter,  voor Gonnie helaas pech,

want zij kon de bok aan de andere kant van het veld niet zien.

Jammer,  ik had hem je graag gegund Gonnie!

Slotwoordje:

Na een paar mooie uurtjes, waarin de mist al snel optrok en de zon niet al te fel doorbrak, besluiten we om nog een poosje naar de zonnedauw te gaan.  Die fotoserie heb ik onlangs al geblogd,  en ik kijk nu nog vol verwachting  uit naar die van Gonnie.

Gonnie's beeldverslag van reeën is al wel te zien,  klik  daarvoor hier