Wintergasten in winters AWD

Het wintert!  
En bij mooi winterweer wil ik altijd dolgraag naar de AWD. 

Het toeval wil dat er al een tijdje een afspraak stond  met Ghita voor afgelopen vrijdag om samen 'iets' te gaan doen,  en we waren er heel snel uit wat dat 'iets' moest worden:  
de AWD!!





We zijn er al even na half 9,  en aangezien de zon zich helaas niet laat zien,  is het nog te donker om te fotograferen. We proberen het af en toe wel, maar al die probeersels liggen in de prullenbak.

Tegen de tijd dat we bij de vosjes komen  is er meer licht,  en ja,

 de kans om een vos in de sneeuw te fotograferen laat ik natuurlijk niet voorbij gaan

Zo'n vossensnuit met sneeuw vind ik altijd een leuk gezicht, 

dus ook nog even een close portretje

Behalve tamme vossen,  is er nu ook een tam roodborstje!

Het is echt heel komisch om te zien hoe dit kleine vogeltje rondfladdert

tussen alle fotografen die zich om de vos hebben geschaard

Nou, een roodborstje in de sneeuw vind ik minstens zo leuk als een vos in de sneeuw!

Als we even een broodje eten in de schuilhut, krijgen we gezelschap van een koolmeesje.

Tja,  dan verruil ik natuurlijk wel even mijn broodje voor de camera.

Ik ben blij met dit plaatje,  het geel van het meesje komt zo mooi terug 

 in het gele mos op de boom.

Even later poseert een roodborstje nog een keertje mooi voor ons

Met de eerste winterse AWD-plaatjes op de geheugenkaart wandelen we vol goede zin 

naar de Wilde Zwanen. Er zitten grote groepen in het kanaal, maar wel allemaal ver weg

Deze foto's heb ik dan ook behoorlijk gecropt.

Eigenlijk wil ik best graag foto's maken waarbij je ook iets van de omgeving laat zien, 

maar al te vaak vind ik dan de foto te rommelig, en snijd ik toch weer van alles weg

Dit is ook een mega-gecropte foto,  de kwaliteit is daardoor niet meer optimaal, 

maar de Grote Gele Kwikstaart op dit plekje en in zo'n leuke houding is

 toch wel een plaatje waar ik blij van word

In de middag lopen we langs het Zwarteveldkanaal en daar is van alles te beleven,

zoals dit mooie en fijn getekende Krakeendje

Het IJsvogeltje scheert een paar maal laag over het water, 

en af en toe landt het in het riet, natuurlijk steeds veel te ver weg,

't  is dus niet veel meer dan een bewijsplaatje,

maar dan ook wel weer eentje om blij van te worden ;-)

Dit is eigenlijk een rare foto, maar juist daardoor vind ik hem wel grappig.

Het lijkt net of ik de Brilduiker met een groothoeklens gefotografeerd heb, 

met een weidse horizon erachter. Dat is puur gezichtsbedrog,  

de zgn. horizon is een deel van het water dat bevroren is, 

 op de volgende foto is dat beter te zien: 

De mooie Wintertaling in hetzelfde stukje water,  

en hier is duidelijker te zien dat de Wintertaling vlak voor het ijs zit.

Heel voorzichtig probeert het zonnetje door te breken,  

en de spiegeling van het riet in het water wordt nu prachtig goudkleurig. 

En als dan precies tussen die twee gouden vlakken de Wintertaling 

opvliegt boven de witte baan van ijs,  nou,  

dan kijk je heel tevreden op je schermpje naar de foto die je daar ziet verschijnen!

Wow,  zelfs  in de vergroting is ie  scherp! 

dus nog even een uitsnede van dezelfde foto

Tussen de rietstoppels zien we van alles scharrelen. 

Vogels die steeds spelletjes met ons spelen, net als we zo dichtbij 

zijn dat we kunnen zien wat voor vogel het is, 

 vliegen ze op, om tien meter verderop weer te landen. 

Geduld is een schone zaak, en uiteindelijk is het gelukt het om de Kramsvogel

van een redelijke afstand te fotograferen

evenals de Koperwiek

Slotwoordje:

De Grote Zaagbekken hebben we ook volop gezien, maar die beelden zijn niet door mijn selectie gekomen, zonder goed licht verandert de glanzende donkergroene kop van het mannetje  in zwart zonder detail.  De Zaagbekken behoren tot mijn favoriete wintergasten, net als de Wilde Zwanen, die ik trouwens ook nog graag wat spannender zou willen fotograferen. Nou, genoeg redenen  om binnenkort nog eens een rondje AWD te doen!