De laatste mooie winterdag?

Afgelopen vrijdag kon het wel eens de laatste mooie winterdag geweest zijn,  dat hoop ik niet natuurlijk, maar ik had wel het gevoel van 'Meepakken die dag!' 

Dus ging ik net als vorige week om half negen met Ghita  de Amsterdamse Waterleiding Duinen in, dit keer met een heerlijk winterzonnetje,  dat werd dus weer een dag genieten!

Ik heb in de afgelopen drie jaar ( ja, mijn blog bestaat deze week 3 jaar!) al zoveel
AWD-foto's gemaakt dat ik het tijd vind om te proberen het eens wat origineler te doen.
Leuke uitdaging, maar moeilijk om uit te voeren.

Dit doorkijkje op het damhertje in het ochtendlicht
is beslist nog geen wereldfoto, maar je moet ergens beginnen ;-)

Zeker niet origineel, deze Blauwe Reiger,  maar het mooie ochtendlicht maakt een hoop goed

De Grote Zaagbekken wilden me vorige week niet goed lukken, 

 dus die staan nu op mijn wensenlijstje. 

De kleuren in het water, en natuurlijk het mooie licht,  vind ik deze foto meerwaarde geven

Vrouwtje Zaagbek is altijd zo leuk met haar punkkapsel,  maar dit mannetje mag er ook zijn:

Het is net of hij oorwarmers op heeft!

Onderweg naar de Wilde Zwanen zien we in de verte een vos een prooi besluipen,

wat een prachtig gezicht!

Helaas drukte ik net niet lang genoeg de ontspanknop in, waardoor ik de geweldige sprong miste :-(

De foto is ook niet scherp genoeg,  gemiste kansen dus, maar toch aardig genoeg voor een plaatsje in mijn blog.

De beleving is tenslotte ook wat waard

De vos speelt nog even met de gevangen muis,  en dan gaat ie met huid en haar naar binnen,

hap, slik, weg!

En het vosje wandelt voldaan weg....

Weg?   Nee,  hij/zij loopt ons doodgemoedereerd tegemoet,

potverdrie,  niks geen wilde vos dus,   gewoon weer een tamme ;-(

We vinden een grote groep Wilde Zwanen,  ik tel er minstens 36,   

maar ze zijn allemaal in diepe rust. 

Dus we lopen door, op zoek naar meer wintergasten.

Mannetje en vrouwtje Brilduiker zwemmen rond,  en met in gedachten de mooie kleuren

 in het water bij de Zaagbek, probeer ik er ook hier wat meer van te maken dan  gewoon eendjes in het water. 

Het hoge standpunt ( kon niet anders ) kon ik hier gebruiken om wat riet in de 

voorgrond mee te nemen.  Ik moest wel  een poosje geduld hebben tot de brilduikers  

precies op de goede plaats opdoken,   maar toen ze dat eindelijk deden gaf het wel voldoening.

Hetzelfde trucje toegepast bij de kleine Dodaars.

Dit is trouwens de eerste keer dat ik dit kleine en snelle fuutje acceptabel

in beeld kreeg, ben ik dus blij mee!

We lopen terug naar de zwanen,  die nog steeds niet wakker zijn,  

maar turend over het kanaal zie ik twee roerdompen het riet in vliegen!

Nu ik weet waar ze ongeveer moeten zitten,  vind ik er eentje terug, 

wat zijn ze goed gecamoufleerd tussen het riet, geen wonder dat ik er nog nooit een heb gezien

We blijven een poos staan kijken,  hopend dat hij iets naar voren komt,

dat doet hij ook,  maar vliegt meteen op,  gelukkig drukte ik deze keer wél  de knop in!

Poserende Roodborstjes heb ik vorige week al genoeg gefotografeerd,  ik leg nu de lat wat hoger:

Vliegend Roodborstje!

Dat valt niet mee,  wat zijn ze snel :-(

De kwaliteit is echt niet top,  maar over deze resultaten ben ik toch zeker niet ontevreden

Ons AWD-dagje verloopt weer heerlijk, we hebben al veel moois gezien en gefotografeerd.

We hebben de terugweg langs het Zwarteveldkanaal nog voor de boeg, 

en we verheugen ons al op het mooie namiddaglicht.

De Knobbelzwaan in het gekleurde water is al een goed begin, dat belooft nog wat...

Maar helaas,  de zon verdwijnt ineens om niet meer terug te komen.

Hier kon ik nog net een heel klein beetje profiteren van het licht, en toen was het feestje voorbij.

Een grappig gezicht hoe zo'n hele kleine Dodaars zóveel water weet te verplaatsen.

De scherpte ligt helaas meer op het water dan op het vogeltje, het ging ook zo snel.

Plots zie ik een Houtsnip vliegen, en ik zie ook waar hij in de verte landt.

Vertrouwend op zijn schutkleur - die nu natuurlijk niet werkt, domme houtsnip ;-)  - 

blijft bij lang genoeg zitten om iets dichterbij te komen en een plaatje te schieten.

Gaaf hoor, zo'n Houtsnip zie je niet vaak.

Met het late warme zonlicht erbij zou het natuurlijk nóg leuker geweest zijn.....

Ik begon deze blogserie met een damhertje,  en ik eindig er ook mee.

Nee,  heel zeker geen origineel plaatje, zoals ik die vandaag graag wilde maken,

maar wel een heel lief smoeltje, toch?

Slotwoordje:

Nu vandaag de sneeuw als 'sneeuw voor de zon'  verdwenen is,  heb ik besloten om deze winterse AWD-serie maar snel te plaatsen, we zijn nu nog net even 'in the mood',  de komende week wordt het helaas weer herfst ;-( 
De Drieteenstrandlopertjes sneeuwen nu een beetje onder (om maar even in stijl te blijven),  nog niet gezien?   klik dan nog even  hier 

Drieteenstrandlopertjes

In het afgelopen weekend had ik weinig zin om het gure winterweer te trotseren, maar toen maandag de ijzige wind wat minder was,  ben ik een poosje het strand op gegaan om de leuke Drieteenstrandlopertjes te fotograferen. Tja,  dat was eigenlijk wel tegen beter weten in,  het was zó grauw en grijs  dat ik nou niet echt met sprankelende foto's thuis kwam, maar goed,  een beetje opkrikken in de nabewerking doet wonderen,  en zo hield ik toch wat foto's over die ik wel een blogje waard vind:

De foto's zijn allemaal nogal kil  van kleur, 

maar ja, het was ook koud, en zo zag het er ook uit,

dus de witbalans heeft zijn werk  goed gedaan

Klein vogeltje op grote kale en koude vlakte....

en in de achtergrond gaan grijze zee en grauwe lucht naadloos in elkaar over

De witte vlekjes zijn motsneeuwvlokjes,  die af en toe naar beneden dwarrelen

De geul  die door het tij in het zand is ontstaan
zorgt voor een aardige lijn in het beeld

en het hoogteverschil levert toch een leuk plaatje op, dacht ik 

Door de vage Kokmeeuw in de achtergrond is goed te zien hoe klein die

Drieteenstrandlopertjes toch zijn

Helaas geen lichtjes in de oogjes,  jammer, maar het is niet anders,
daarvoor moet ik met beter weer nog maar eens op pad

Ik heb geprobeerd om zoveel mogelijk verschillende beelden te maken

en niet alleen maar close-ups,  maar eentje  mag er toch wel bij

en met nog weer een andere compositie besluit ik deze sombere, 

maar toch wel leuke serie van de Drieteenstrandlopertjes

Slotwoordje:

Ik heb vandaag ontdekt dat een skibroek wel waterafstotend  is, maar absoluut niet waterdicht ;-(

Na een uurtje moest ik echt capituleren,  brrrrr...  koud en nat....maar het was wel een leuk uurtje!

Wintergasten in winters AWD

Het wintert!  
En bij mooi winterweer wil ik altijd dolgraag naar de AWD. 

Het toeval wil dat er al een tijdje een afspraak stond  met Ghita voor afgelopen vrijdag om samen 'iets' te gaan doen,  en we waren er heel snel uit wat dat 'iets' moest worden:  
de AWD!!





We zijn er al even na half 9,  en aangezien de zon zich helaas niet laat zien,  is het nog te donker om te fotograferen. We proberen het af en toe wel, maar al die probeersels liggen in de prullenbak.

Tegen de tijd dat we bij de vosjes komen  is er meer licht,  en ja,

 de kans om een vos in de sneeuw te fotograferen laat ik natuurlijk niet voorbij gaan

Zo'n vossensnuit met sneeuw vind ik altijd een leuk gezicht, 

dus ook nog even een close portretje

Behalve tamme vossen,  is er nu ook een tam roodborstje!

Het is echt heel komisch om te zien hoe dit kleine vogeltje rondfladdert

tussen alle fotografen die zich om de vos hebben geschaard

Nou, een roodborstje in de sneeuw vind ik minstens zo leuk als een vos in de sneeuw!

Als we even een broodje eten in de schuilhut, krijgen we gezelschap van een koolmeesje.

Tja,  dan verruil ik natuurlijk wel even mijn broodje voor de camera.

Ik ben blij met dit plaatje,  het geel van het meesje komt zo mooi terug 

 in het gele mos op de boom.

Even later poseert een roodborstje nog een keertje mooi voor ons

Met de eerste winterse AWD-plaatjes op de geheugenkaart wandelen we vol goede zin 

naar de Wilde Zwanen. Er zitten grote groepen in het kanaal, maar wel allemaal ver weg

Deze foto's heb ik dan ook behoorlijk gecropt.

Eigenlijk wil ik best graag foto's maken waarbij je ook iets van de omgeving laat zien, 

maar al te vaak vind ik dan de foto te rommelig, en snijd ik toch weer van alles weg

Dit is ook een mega-gecropte foto,  de kwaliteit is daardoor niet meer optimaal, 

maar de Grote Gele Kwikstaart op dit plekje en in zo'n leuke houding is

 toch wel een plaatje waar ik blij van word

In de middag lopen we langs het Zwarteveldkanaal en daar is van alles te beleven,

zoals dit mooie en fijn getekende Krakeendje

Het IJsvogeltje scheert een paar maal laag over het water, 

en af en toe landt het in het riet, natuurlijk steeds veel te ver weg,

't  is dus niet veel meer dan een bewijsplaatje,

maar dan ook wel weer eentje om blij van te worden ;-)

Dit is eigenlijk een rare foto, maar juist daardoor vind ik hem wel grappig.

Het lijkt net of ik de Brilduiker met een groothoeklens gefotografeerd heb, 

met een weidse horizon erachter. Dat is puur gezichtsbedrog,  

de zgn. horizon is een deel van het water dat bevroren is, 

 op de volgende foto is dat beter te zien: 

De mooie Wintertaling in hetzelfde stukje water,  

en hier is duidelijker te zien dat de Wintertaling vlak voor het ijs zit.

Heel voorzichtig probeert het zonnetje door te breken,  

en de spiegeling van het riet in het water wordt nu prachtig goudkleurig. 

En als dan precies tussen die twee gouden vlakken de Wintertaling 

opvliegt boven de witte baan van ijs,  nou,  

dan kijk je heel tevreden op je schermpje naar de foto die je daar ziet verschijnen!

Wow,  zelfs  in de vergroting is ie  scherp! 

dus nog even een uitsnede van dezelfde foto

Tussen de rietstoppels zien we van alles scharrelen. 

Vogels die steeds spelletjes met ons spelen, net als we zo dichtbij 

zijn dat we kunnen zien wat voor vogel het is, 

 vliegen ze op, om tien meter verderop weer te landen. 

Geduld is een schone zaak, en uiteindelijk is het gelukt het om de Kramsvogel

van een redelijke afstand te fotograferen

evenals de Koperwiek

Slotwoordje:

De Grote Zaagbekken hebben we ook volop gezien, maar die beelden zijn niet door mijn selectie gekomen, zonder goed licht verandert de glanzende donkergroene kop van het mannetje  in zwart zonder detail.  De Zaagbekken behoren tot mijn favoriete wintergasten, net als de Wilde Zwanen, die ik trouwens ook nog graag wat spannender zou willen fotograferen. Nou, genoeg redenen  om binnenkort nog eens een rondje AWD te doen!

Een middagje Marken

Gisteren deed ik met Elly en Yvonne een gezellig middagje Marken. We boften, Thijs en Liliane Spijker,  de bewoners van het Paard van Marken,  hadden gastvrij het hek openstaan.
Wat een weldaad was dat, na een koude wandeling tegen de oostenwind in, konden we hier bij het Paard  uit de wind en in de zon onze boterhammetjes eten, en genieten van dit bijzondere plekje.
En natuurlijk gingen wij fotograferen! Want wat is dit plekje rond de Vuurtoren leuk ingericht. 
Toch hebben die fotos mijn selectie niet gehaald, andere beelden spreken mij meer aan:

Zoals beelden die ik op de terugweg maakte van het markante Paard van Marken

Bij de vorige foto voel je gewoon hoe koud het was, wat een tegenstelling zie je hier dan, hier lijkt het wel zomer.
Toch zitten er maar een paar minuutjes tussen, én een dijk!

 












                                         Weer de koude noord-oostkant

Je zou bijna denken dat deze vier foto's in vier verschillende seizoenen gemaakt zijn, in plaats van binnen een kwartiertje ;-)

De dijk naar het Paard van Marken

We hielden natuurlijk de zonsondergang in de gaten,
maar we lieten ons afleiden door andere dingen die op onze weg kwamen,
en toen ineens stond de hemel in vuur en vlam!

Von wist een open plek bij het water te vinden, rennen dus....

We zijn net op tijd voor een prachtig kleurende lucht

De foto's maak ik maar gauw uit de hand,
voor statief gun ik me geen tijd

Zonder statief ben ik in elk geval mobieler, zodat ik tussen het 

fotograferen door nog kan proberen een beter standpunt te vinden

Oh, dit is prachtig, maar ik voel wel iets van spijt,

dit was een uitgelezen moment om met filters en lange sluitertijden te spelen

Tja, het was haastwerk,  maar de kleurenpracht is er niet minder om ;-)

Slotwoordje:

'Even zwaaien'

met de groetjes uit Marken van Elly, Von en Loes