Zuiderheide en een klein beetje winter

Ik had gisteren, zaterdagochtend, met mezelf een afspraak gemaakt:  Wekker op 7 uur,  en als het buiten helder is,  dan ga ik eindelijk weer eens vroeg op stap.
Nou,  er blonken sterretjes aan de donkere hemel,  dus ik moest me aan mijn afspraak houden,  en zo stond ik om kwart over 8 op de Zuiderheide,  een mooi stukje hei tussen Laren en Hilversum met een heuse zandverstuiving, en daar wil ik eens wat landschapjes gaan fotograferen

 Natuurlijk hoop ik op een mooie zonsopkomst,  zo'n prachtige lucht boven de zandverstuiving,

dat lijkt me wel wat.  Als ik aankom is de zon nog niet op, maar hoe heerlijk, 

na alle winderige en regenachtige dagen is het helder!

Op tijd bij de zandverstuiving wacht ik op wat komen gaat..........

Eh... niets dus...

Dat wil zeggen, de zon kwam natuurlijk wel op, maar geen mooie kleuren.

Ik denk trouwens ook dat ik niet helemaal het juiste plekje gekozen had

Maar niet getreurd,  het is een prachtige ochtend,   en de omgeving leent zich voor aardige plaatjes

De zandverstuiving aan de zuidkant van de Zuiderheide is de grootste die het Gooi nog kent.
Vroeger was deze veel groter.  De zandverstuiving is enkele jaren geleden in de overheersende windrichting vergroot om weer stuivend (‘levend’) zand te krijgen, met kansen voor een specifieke flora en fauna (vooral insecten).

Je zou bijna denken dat er een vennetje is,  maar het is niet anders dan een flinke plas

 water na alle nattigheid van de laatste tijd

Ik was zo met die grote kei ( vorige foto )  bezig, dat ik helemaal de leuke spiegeling

 niet had opgemerkt. Daarom maar een flinke crop uit het totaaloverzicht gemaakt.  

Volgende keer mijn ogen beter openhouden!!

Achter het hek ligt het natuurgebied van het Laarder Wasmeer,

helaas  alleen toegankelijk onder begeleiding.

Vroeger werden in de hier aanwezige vennen de schapen gewassen, vandaar de naam Wasmeer.

Het Laarder Wasmeergebied is  een relatief laaggelegen gebied.

Jarenlang liet men al het afvalwater van Hilversum naar deze plassen stromen.

 In 2003 startte een grootschalige sanering. Het gebied ontwikkelt zich tot een open landschap met stuifzand, enkele vennen en vochtige valleien.

Ik tref het op deze mooie zaterdagochtend,  de schaapskudde is er, altijd een prachtig gezicht.

Achter de schapen zie  je de ca. 4000 jaar oude prehistorische grafheuvels die als duidelijk herkenbare platte groene koepels boven de hei uitsteken

Het is een frisse ochtend, dus hier en daar vind ik rijp. En voor deze druppel pak ik even de macrolens erbij,  heel verrassend wat er allemaal in zo'n doodgewone druppel te zien is

Wat verderop valt mijn oog op deze dichtgevroren plas,  en ja,  dan kan ik het niet laten, 

 en komt weer de macrolens uit de tas. Hier en daar lijkt het wel glas-in-lood,

helaas is het me niet gelukt die kleurtjes met de macrolens te vangen

Dit is helemaal nieuw voor me, wintermacro

En het is dus een complete verrassing wat ik allemaal te zien krijg

Lig ik daar naast het pad op de grond, komt er een bezorgde boswachter van het Goois Natuur Reservaat bij me kijken of ik wel helemaal in orde ben!

Lief toch !

De laatste macro, een beetje een vreemde, maar hoe langer ik er naar kijk, hoe meer ik er in zie.

Ik zie vooral een soort poollandschap, met windmolens,  wolken er achter.....

hihi..  en pinguins misschien?

Zou ik toch niet helemaal in orde zijn  ??

;-)   ;-)   ;-)

Slotwoordje:

Omdat ik altijd op een laptop werk ben ik er niet altijd zeker van of de foto's niet te licht of te donker zijn, dit keer heb ik  bij de landschapjes  echt mijn twijfels.

Het hangt er altijd veel vanaf waar ik zit,  met wat voor licht,  en hoever het scherm opengeklapt staat.

Ik probeer steeds aan de hand van onderstaande plaat te checken of ik een beetje goed zit:  je moet goed verschil kunnen zien tussen de witte/lichte en de donkergrijze/zwarte vierkantjes, en bijvoorbeeld het haar van de dames, met name de bovenkant, mag niet te donker zijn.

Mocht ik er desondanks toch naast zitten, schroom dan niet om me daarop te wijzen. Waarvoor dank.