Vaartocht Naardermeer

Op de stralende zonnige 2e Paasdag gingen Yvonne en ik mee met een Fotografievaartocht over het Naardermeer. Bij deze vaartocht, die twee keer zo lang duurt als normaal, heb je volop tijd om te fotograferen, en ook onze gids Jaap (vrijwilliger bij Natuurmonumenten)  is een liefhebber van fotografie.   Bovendien zijn er bij deze tochten minder deelnemers, en nu waren het er zelfs héél weinig, slechts vier!

Om 8 uur in de ochtend vertrekken we dus met een klein gezelschap in de fluisterboot ( op zonne-energie!)  en na een tussenstop bij uitzichtpunt de Muggenbult  gaan we naar de Aalscholverkolonie, waarvan we een deel vanuit de observatiehut goed kunnen zien

 Omdat de kolonie zich in de loop van de tijd verplaatst, heeft Natuurmonumenten ook de kijkhut al eens verplaatst,  da's toch aardig van Natuurmonumenten :-)

 We hebben goed zicht op een paar nesten,  maar er zijn nog maar weinig kleintjes,  en er gebeurt niet zo heel veel. En dan,  net als Yvonne aan Jaap heeft gevraagd hoe de kleine aalscholvers eigenlijk gevoerd worden,  krijgen we behalve het antwoord van Jaap,  een mooie demonstratie!

 De kleintjes worden vanuit de krop gevoerd,  eerst pikken ze naar de oudervogel,  die daarop reageert door de snavel te openen

 En dan  duikt het vragende jong er in

 steeds verder,   steeds dieper

en  zo krijgt de kleine zijn maaltijd te pakken, en wíj hebben een supermooi moment te pakken. Na het klik-klik-klik-klik  van onze camera's deden Von en ik een vreugdedansje door de kijkhut :-)

 En zó staan we dan die foto's te maken,  in opperste concentratie  ( foto gemaakt door mede-deelnemer Joost Weber  )

 We varen weer verder,  en onderweg zie ik deze Grauwe Vliegenvanger  ( dankjewel Jaap,  ik had het echt niet geweten)

 Dan gaan we aan land op een wel heel bijzonder plekje:  hier staat Jaap op trilveen.
Je kan het op de foto helaas niet zien, maar dit trilveen golft onder je voeten, een heel vreemd gevoel als je er op staat

Trilveen is een zeldzaam bodem- en vegetatietype dat bestaat uit een dunne en uiterst slappe 'bodem' die vooral uit zegge- en graswortels bestaat en op water of slappe modder drijft.

Trilveen ontstaat uit een ander verlandingsproces dan de meer gebruikelijke laagveenverlanding, die onder meer tot rietland leidt. Noodzakelijke voorwaarden zijn het veel voorkomen van drijftillen  met bijvoorbeeld krabbenscheer of waterscheerling. Trilveen kan niet overal ontstaan, voor het ontstaan van tril is de aanvoer van voedelsarm kalkrijk water nodig. Verzuring van het milieu werkt het ontstaan van trilvenen tegen.

 Volgens Jaap de mooiste bloem die er is:  Waterdrieblad

 Waterdrieblad is een zeldzame plant die wettelijk beschermd is. De moerasplant groeit op veen  en zandgrond, laagland, moerassige weiden en aan slootkanten

( foto Joost Weber )

 Nog een foto van Loes en Von in actie, nu in het kletsnatte veenmos,  

en waarvoor  trotseren  wij natte knietjes ?

 Ronde Zonnedauw!!  hier samen te zien met het Mosklokje  ( het kleine paddestoeltje)

 Mijn eerste reactie:  Jéétje,  wat is dit klein!   Tweede reactie:   Jéé!  Wat is dit mooi!!!

 Zonnedauw is een vleesetend plantje, dat op de Rode Lijst staat

De plant vangt kleine  insecten (voornamelijk  vliegen en spinnen. Het doet dit door middel van bladeren  die voorzien zijn van klierharen waarop aan het uiteinde een druppeltje kleverige afscheiding zit (de 'dauw'). Als een vliegje op het blad landt kleeft het vast, het blaadje rolt zich vervolgens langzaam op om de prooi te verteren.

Zoals veel vleesetende planten komt zonnedauw voor in moerasgebieden  op zeer natte plaatsen op uitgespoeld stikstofarme  grond, meestal op of vlak naast veenmos.  De plantjes zijn maar enkele centimeters groot en worden gemakkelijk over het hoofd gezien.
Door het verdwijnen van zijn biotoop is zonnedauw in Nederland zeldzaam

 Een klein bruin kikkertje komt even kijken

 Sporenkapsels van het Haarmos

Er is zó veel te zien hier,  geweldig,  hier kun je urenlang over de  ( natte)  grond kruipen,  we hebben gelukkig ruim de tijd, maar dan gaan we toch weer ons bootje in

 Nu brengt Jaap ons naar de Eendenkooi.
De eendenkooi in het Naardermeer werd tot 1975 gebruikt. Met behulp van lokeenden en het kooikershondje ving de kooiker er wilde eenden. Dit deed hij om deze eenden te verkopen. De kooi in het Naardermeer wordt door Natuurmonumenten in stand gehouden

 De lokeenden lokten de wilde eenden naar deze plas,  en vervolgens lokte de kooiker ze met voer  naar een van  de vier lange vangpijpen

 Eenmaal in de vangpijp werden ze opgejaagd  en kwamen ze uiteindelijk aan het eind van de pijp, waar ze niet verder konden, maar ook niet terug.
De uitdrukking  'de pijp uit gaan'  komt hieruit voort

Ach , deze juffer  gaat op een andere manier 'de pijp uit',  gevangen in het web van een spin

Slotwoordje:
Tegen 12 uur bracht Jaap ons weer veilig aan land.
We hebben een prachtige vaartocht gemaakt,  en héél veel bijzondere dingen gezien,  kortom,  deze vaartocht was beslist een succes.
Jaap, bedankt!

P.S.  de naam en foto's van Jaap zijn met toestemming geplaatst