Een winderig weekend

Het nieuwe weekend staat al weer voor de deur,  en ik heb mijn plaatjes van het afgelopen weekend nog steeds niet geplaatst,  de hoogste tijd dus!
Aan de kust stond een harde tot stormachtige wind, dus ik besloot eens lekker uit te waaien en ging tegen de wind in over het strand richting AWD. Nou ja,  dat was het plan,  maar op het strand vond ik de drieteenstrandlopertjes in de wind toch wel heel erg leuk om te fotograferen,  en aldoende kreeg ik zulke koude handen  ( geen handschoenen aan, dom! )  dat ik voortijdig omgekeerd ben 

Het is zo'n grappig gezicht hoe deze kleine vogeltjes zich staande weten te houden in de harde wind.
Overigens kostte het mij ook de nodige moeite om mezelf en de camera stil te houden, want oh wat kan het aan zee hard waaien.
Bij deze foto's heb ik in de compositie  bewust de kijkruimte van de vogel genegeerd, om het effect van de wind beter uit te laten komen

 De wind in de veertjes,  ik vind het eigenlijk een wonder dat ie niet wegwaait

 Even een plaatje samen met een jonge zilvermeeuw, om te laten zien hoe klein deze strandlopertjes zijn

 Dit plaatje mist scherpte, maar ik vind de houding, klaar om op te vliegen, gewoon te leuk om de foto niet te plaatsen

 Mijn eerste drieteenstrandlopertje-in-de-vlucht,  het kan altijd beter,  maar aangezien dit niet  meevalt,  ben ik er toch best blij mee

 Meestal rennen ze supersnel voor de golven uit, dus het is wachten tot ze héél eventjes stil staan

 en dan valt er wel een plaatje te schieten

Zoals gezegd,  een paar ijskoude handen zorgden ervoor dat ik nooit in de AWD ben aangekomen,  maar afgelopen maandag had ik met Greet afgesproken om gezellig samen door de duinen te gaan struinen.
Nog steeds een stevige wind,  het is ook grauw,  dus niet echt fotogeniek weer,  maar we lopen lekker en kletsen weer helemaal bij, dus we hebben het best naar ons zin

 Er is weinig leven in de brouwerij,  nauwelijks watervogels,  en zelfs de vosjes zijn niet thuis.
Maar als je goed om je heen kijkt valt er genoeg moois te ontdekken, zoals dit Grote Dooiermos

Op een volkomen onverwachte plaats komen we dit vosje tegen,  ze komt ons tegemoet,  dus jawel,  wéér een rugzakvos erbij

Zoals altijd is het toch weer erg leuk om een paar vossenportretjes te maken

We zijn op weg naar Pannenland en besluiten over het Vinkenveld te gaan, we lopen dus een klein stukje langs het kanaaltje,  en jawel hoor,  daar is hij weer,  de Waterspreeuw

Ik heb al zo vaak foto's van de WS gemaakt en geplaatst,  dat het saai gaat worden .....

Om het toch weer een beetje anders te doen, heb ik nu beelden uitgekozen met grassprieten en bladeren in zijn snavel

Hoe dan ook,   de waterspreeuw  blijft gewoon een leuk,  en vooral een erg meewerkend foto-modelletje

Omdat ie zo onverstoorbaar bezig blijft, zijn we naar de overkant van het kanaaltje gelopen om nog wat plaatjes te maken zónder die betonnen rand van het kanaaltje

bovendien kunnen we hier nóg dichterbij komen ;-)

Het blijft een fascinerend gezicht hoe de Waterspreeuw zich onder water beweegt,  hij zwemt niet,  nee,  hij lijkt te vliegen.  Ik heb geprobeerd dat vast te leggen,  maar het komt helaas niet helemaal goed over  :-)

Slotwoordje:

Ik had aan het begin van het jaar een goed voornemen:  De overstap naar RAW

Nou,  ik heb me aan mij voornemen gehouden,  deze hele serie is in RAW geschoten. Op de PC staat nu een proefversie van Lightroom 3( met dank aan Peter) ,  ik heb een erg prettig leesbaar boek (Scott Kelby)  gekocht, en dus het nodige 'studiewerk' achter de rug voordat ik deze serie kon plaatsen.

Uiteraard heb ik nog lang niet alles onder de knie, wat een mogelijkheden zijn er om een foto te bewerken/verbeteren.

Aan de ene kant vind ik dat niet leuk,  ik wil gewoon met de camera goed belichte foto's maken, aan de andere kant,  je kunt er bijna niet om heen,  beeldbewerking hoort gewoon bij digitale fotografie.

Toch heb ik gemerkt dat ik er ook lering uit kan trekken,  heel eenvoudig kan ik zien of een andere witbalans  of net wat meer of minder belichtingscompensatie een beter resultaat oplevert,  dus dat kan ik een volgende keer weer in de praktijk brengen,  oefening baart kunst??