Zuidpier - IJmuiden

Sommige plannen zitten al heel lang ergens in je achterhoofd, en dan ineens op een dag is het van Yes!  Dat ga ik ik doen!    Zo stond ik gisteren op, keek naar buiten en zag dat er aan zee niet al te veel wind stond,  in de verte zag ik de pier van IJmuiden, en ik wist het:  Vandaag ga ik naar de Zuidpier van IJmuiden.    ( voor de regelmatige bezoeker, die het misschien niet helemaal snapt,  ik ben de ene keer aan de kust, de andere keer in de Gooi- & Vechtstreek. Ja,  ik weet het,  je kunt het slechter treffen....)

 Buienradar voorspelt vooral aan de kust  kans op een bui. Bij aankomst in IJmuiden is de lucht af en toe dreigend, maar ik houd het nagenoeg droog

Op weg naar de Zuidpier even lekker een stukje over het strand

 In de verte ligt Zandvoort.
Langs onze  rechte kustlijn vind ik het altijd verrassend om Zandvoort vanuit een bocht te zien, alsof het aan een grote baai ligt

 Ik kom bij mijn doel van vandaag, de pier van IJmuiden.
Ik weet niet wat mij hier te wachten staat, ik ben er nog nooit geweest, maar een pier in zee intrigeert me en waarneming.nl geeft een belofte van mooie vogels

 Die belofte wordt direct waargemaakt,  langs de pier houdt zich deze fuutachtige op.  Ik heb deze vogel nooit eerder gezien en moet dus thuis opzoeken wat het is.  Even twijfel,  geoorde fuut in winterkleed?
Nee,  waarneming.nl  geeft uitsluitsel,  het is de Kuifduiker.
Overigens wel een futensoort, en ook in winterkleed.  De Kuifduiker in zomerkleed is een prachtig gekleurde vogel,  maar de kans om die in ons land te zien is niet groot

 Het kuifduikertje duikt onophoudelijk naar visjes, en ik heb het geluk om hem met een vangst voor de lens te krijgen

 Ja,  dit zijn de plaatjes waar je blij van wordt!
Hierna zwom hij wat verder weg, te ver voor mijn lens. Niet erg, het werd tijd om de pier eens verder te verkennen

 Deze meerkoet lijkt te denken:  Hoe doet die kuifduiker dat toch?  Kan ik dat ook?

 Ik wandel verder, en geniet van het gevoel 'de zee in te lopen'
Tegemoetkomende wandelaars vertellen me dat er zeehonden te zien zijn  ( dat is het voordeel van rondlopen met foto-apparatuur...)
Wow,  een zeehond heb ik nog nooit gezien,  dat zou werelds zijn!
Ik knoop een praatje aan met een visser,  ja,  hij heeft er meerdere gezien,  ja,  kijk daar!!

 Ja,  wat gaaf,  in de verte zie ik het koppie van de zeehond!

 Je hoopt natuurlijk dat ie dichterbij komt,  dat zat er niet in,  maar wat vind ik dit  niettemin geweldig!!!

 Na alle opwinding even tijd om rustig om me heen te  kijken

 En weer paraat met de camera:  De paarse strandloper

 Althans dat denk ik tennminste/
Soms vraag je je af hoe vogelnamen tot stand komen,  want hier is niets paars aan te zien

 Intussen wordt het hoog water en beuken de golven tegen de pier. Af en toe een verfrissende douche!

 Dat levert best mooie plaatjes op, die uiteenspattende golven

 De Steenloper, een erg rustig vogeltje, dat goed te benaderen is

 en ook rustig en onverstoorbaar zijn poepje staat te doen

 en daarna, hoe kan het ook anders bij een steenloper,  rustig zijn wandelingetje over de stenen vervolgt

 Zicht op de vuurtoren aan het eind van de Zuidpier

Blik op de andere kant, Hoogovens, Corus, Tata, of hoe het tegenwoordig ook mag heten

 Nog een keer die opspattende golven,  ik vind het telkens een machtig mooi gezicht

 Ik ben op de terugweg,  en de Kuifduiker zit er nog steeds.  Omdat je die toch echt niet zo vaak ziet,  neem ik er nu de tijd voor

 Door het hoogwater is het water meer in beweging,  wat fotograferen niet echt gemakkelijker maakt

 Maar de plaatjes worden door deze beweging wel leuker!

 Ik heb mijn aanvankelijke angst overwonnen en klauter nu over de basaltblokken naar beneden om wat dichterbij te komen

 en al gauw heb ik het spelletje van deze kuifduiker door:  hij duikt onder om een meter of wat verder weer boven te komen,  maar telkens de zelfde kant op,  dus zodra hij onderduikt,  ren, kruip, struikel ik  over de basaltblokken naar de plaats waar ik hem weer boven water verwacht


 En dat werkt!  Een hele serie foto's heb ik kunnen maken, maar het blog is al weer lang genoeg....
Nog een keer met een visje zat er trouwens niet meer in

 In het late namiddaglicht verdwijnt ie uiteindelijk uit mijn gezichtsveld

De lucht kleurt,  bij Corus/Tata gaan de eerste lichtjes aan

 en gaan er nog meer lichtjes aan terwijl het productieproces onverminderd doorgaat

 In de Jachthaven worden de lichtjes ontstoken

en met dit ene verlichte bootje besluit ik deze serie

Slotwoordje:
Bedankt voor de diverse reacties op het RAW-gebeuren, daar heb ik wat aan.
Ik ga me nu rustig beraden op de software die me aanspreekt.
Deze fotoserie is weer half jpeg,  half raw.  Picasa laat ze allebei zien, met steeds behoorlijke beeldverschillen, ik heb telkens simpelweg de beste gebruikt.