Burlen en bronstkuilen, de bronst begint!

Zoals beloofd nog een fotoverslagje van mijn wandeling in de Amsterdamse Waterleiding Duinen afgelopen donderdag.

Na een ochtend met veel buien breekt heel eventjes de zon door, helaas dus van korte duur, maar ik ben al lang blij dat het droog is

Ik ben nieuwsgierig of er al tekenen zijn van de naderende bronst van de damherten. Ik weet dat de kans op enige activiteit aan het eind van de dag groter is, dus ik maak eerst een fijne wandeling, terwijl ik om me heen kijk en geniet van al het moois van de AWD

zoals een prachtig juffertje dat voor me hangt te poseren

Altijd jammer als een paddestoel afgebroken is, maar je kunt de mooie onderkant nu bekijken zonder languit op de natte grond te moeten gaan liggen

De hoeveelheid aan paddestoelen in alle soorten en maten is enorm, het schijnt ook een heel goed paddestoelenjaar te zijn, tja, dan is alle nattigheid van de laatste tijd toch nog ergens goed voor

Dit gele trilzwammetje licht mooi op in het donkere bos

Deze "rood-met-witte-stippen" ofwel de vliegenzwam, zag ik al op meters afstand staan, zo opvallend is het rood tussen al het groen

Eenmaal dichterbij gekomen zag ik er minstens tien, in alle stadia, ook grote met een platte hoed, en allemaal nog prachtig gaaf, maar ze stonden tussen erg dichte begroeiing, een paar grasssprietjes en een enkel takje wil ik nog wel eens weghalen, maar dit was echt teveel

Daar zou je toch zo'n grazer als dit drentse heideschaap voor moeten inzetten!

Veel damhertjes vandaag, zoals dit groepje hindes

en ook als ze weglopen zijn ze erg leuk om te zien met dat grappige witte pluimstaartje

Het is een uur of vijf, ik neem een kijkje bij "de lek", de plaats waar zich een groot deel van de bronstactiviteiten afspeelt.

"De lek" dient als strijdperk, en ligt in ongeveer hetzelfde gebied als de voorgaande jaren. De leks kunnen groot zijn (alsof er een circustent heeft gestaan) of klein (soms niet groter dan een bronstkuil).

Het is er stil, maar de bronstkuilen getuigen van de aanwezigheid van de damherten.

Met de hoeven krabt het damhert een ondiepe kuil in de grond, die hij, net als zijn onderlichaam, besproeit met urine, dit zijn reuksignalen, om de vrouwtjes te lokken en het territorium af te bakenen

-

Ik neem op mijn gemak een kijkje in het bos, nu het zo stil is kan dat zonder de dieren te verstoren, maar dan zie ik toch een hert verschijnen

Hij verlaat het bos weer, waardoor ik hem ook nog even bij meer licht kan vastleggen.

-

-

Omdat er verder nog niets te beleven valt wandel ik door, en ga ik het Middenveld op.

Voorheen kon je hier aan alle kanten het veld ook weer verlaten, nu stuit je telkens op de hekken van de begrazing, dus ik moet goed opletten waar ik vandaan gekomen ben, zodat ik het pad weer terug weet te vinden

-

-

. Op weg naar dit damhert, dat ik in de verte heb gezien

-
word ik verrast door een ree die ineens achter de struiken vandaan wegschiet. Deze fotoserie heb ik al in een apart logje geplaatst.

Dan hoor ik telkens takken bewegen in de bosjes, ik zie tussen alle takken door ook bruine bewegende schimmen, vechtende herten?? Nee, er komen koeien tevoorschijn!

Ik heb intussen voor het eerst weer het burlen gehoord! Om een uur of half zeven ga ik op het geluid af en kom ik dus weer bij de lek. Buiten het bos staat een groot damhert

en ook in het bos zijn er een paar aanwezig, burlend en wel!

Nu stuit ik wel op het probleem van het weinige licht in het bos. Het damhert blijft echter een hele poos onbeweeglijk staan, zodat ik in de gelegenheid ben om alle mogelijke instellingen te proberen, dit is eigenlijk een hele goede oefening voor het echte werk, als straks de gevechten beginnen. De grootste moeilijkheidsfactor is het voldoende stil houden van de camera, bij deze opname is me dat zowaar gelukt!

De damhert werkt natuurlijk ook heerlijk mee, door zo mooi te blijven staan!

-

-

Slotwoordje:

Ja, de bronst begint! De komende tijd zal ik dus weer vaker de AWD bezoeken.

De volgende keer moet toch wel het statief maar mee, want ik hoop van de bronst nog wat mooie series te kunnen maken, weer een heerlijke nieuwe uitdaging, wordt dus vervolgd!